Од што се плашите?

  • Креатор на темата Креатор на темата Дивајн
  • Време на започнување Време на започнување
Се плашам од ова што ми се случува сега - Морав да донесам одлука, тешка одлука, ужасно е болно да се спроведе на дело, а ужасно беше и ако не се донесеше..
Значи, што и да сторам во врска со ова, јас губам. И во двата случаи, ме боли безмерно. Се плашам од ова чувство, параноично на моменти...
 
Се плашам од злобни и неискрени луѓе. Од љубоморни исто така.
И се плашам од тоа да не можам да имам деца еден ден, кога ќе посакам да ги имам.
 
Да не останам сам.Се плашам од тоа што не го познавам.
 
Се вика Склероза или Деменција и од тоа ми е страв и од најлошото од кое и патам т.е кога настапуваш со добра намера од срце и правиш се со добра намера но евентите излеваат така да на крај ти си виновен бидејќи не испаднало како што треба( без разлика дали испаднало негативно или ништо не испаднало, а често и други саботираат сега почесто ама нема да остане така) на некој начин излегува како да си направил акција со добра намера а реакцијта е негативна па и може да повреди некоја личност и ова е многу лошо бидејќи дава многу лоша претстава за вас.
 
Сватив дека многу се плашам од тоа кога некој друг треба да ме вози на точак. Не е до точакот, сама знам да возам и се тоа, ама кога треба некој друг да ме вози се тресам :(
 
од лиљаци...пошо ноќе и не можам да ги видам...да се гледаат ќе му го најдам чарето :)
 
“Се плашам од точак....се плашам од љиљаци ноќе...се плашам од страв“
Јас се плашам да почнам да ги читам претходните постови!
 
Од стареење. Од губење на саканите личности кои во секој момент ми пружаат љубов, поддршка, ми даваат до знаење дека да, јас го можам тоа! Дека јас сум силната ќерка, хероината, Мулан од цртичот, јас сум нивната луда ќерка што и покрај двете децении живот би се качила на креветот и би рипала на Хакуна Матата, емотивната Г, онаа која би плачела на Лајон Кинг со кутија сладолед во рака, онаа која би ги гледала со очите на Бамби кога ќе згреши, знае...не можат да и се налутат. Онаа на која отсекогаш и била дадена слобода и потполна доверба, и е она што е, благодарение на нивната љубов.
Страв ми е, се плашам. Не од брчките на моето лице, ниту пак од слабеењето на мојата мускулатура, едноставно...Премногу сме блиски.

Ах да, страв ми е и да верувам некому. Луѓето се ѓубриња, во моите очи се парталави..ма каква и гардероба да би носеле.
 
Се плашам од луѓето има и добри има и лоши некој се прават дека се добри а некои навистина се добри.....
Некој пред тебе се мед и млеко а зад тебе нож во грбот ти забиваат ама јас ги научив тие луѓе и се пазам од нив :D
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom