Секогаш сум за кога станува збор за јазици. И застапник сум на идејата „колку порано, толку поарно“. Не зборувам без везе, од чисто искуство. Дечки, на малите, ама ич не им е тешко да учат јазик. Еве ви. Јас на моите од кога се родени им зборувам македонски, татко им полски. И двата јазика ги практикуваат максимално, без ниедна грешка. Онака, автоматски им доаѓа, со мене - македонски, со него - полски. Во градинка учат англиски. Ниту се мачат, ниту се потресуваат. Низ игра јазикот им станува близок. Па дури ни со буквите немаат фрка. Ако ќерка ми уште на 4 години знае која буква е кирилица, а која латиница (а не ја форсираме), значи не е проблем.
И не, не мислам дека ако почнат да учат подоцна, нема да научат, само сакам да кажам дека за нив учењето јазик, не е проблем и лесно им е. Многу полесно, отколку на повозрасните.
) И не ги жалете многу првоодделенците, факт е дека нема да ги замараат со пишување и читање-тоа од трето на англиски се учи, а јас колку што памтам во прво си игравме игри, песнички ово оно колку да знаеш отприлика што е англиски!
