- Член од
- 20 март 2007
- Мислења
- 8.493
- Поени од реакции
- 308
Останав цела вечер буден, вредеше.
Стварно спектакл, одлично шоу. Малце го тупеа со рекламите али сепак ќе речам пак... вредеше. Прикажувањето на техничките способности на НБА ѕвездите беше едно од поинтересните натпреварувања, сепак мислам дека и самиот Дерон беше свесен дека треба да му даде шанса на Крис Пол, миленикот на публиката да се докаже.
Тројките, не беше нешто посебно. Се гледаше тремата и неконцентрираноста кај натпреварувачите. Единствено делеше Џејсон, рутинирано како и ланска година со мирен шут, со мирна рака влезе во серија и заслужено титулата остана во неговите раце. Потфрли Стојакович иако очекував повеќе од него.
Забивањата, одлични. Бев скептичен поради неинвентивноста на натпреварувачите, но сепак испадна дека не бев во право. Грешев и тоа грешев многу. Според најавите и јутјуб клиповите мислев дека не очекува уште еден досаден натпревар во забивања но тогаш на сцена стапи Хаурд, кој ги освои срцата на љубителите на НБА уште лани. И оваа година како да чувствуваа грижа на совест сите оние кои беа против него па и тоа што не го заслужи го доби. Да не бидам сфатен погрешно, Двајт е мој омилен лик. Во Двајт гледам достоен заменик на Шек, вистински спортист со срце и вистински шоумен. Едно големо браво за креативноста(уште ако успееше да го изведе правилно супермен забивањето, ќе немаше како него). Арогантниот Грин си го доби како што заслужи, стварно претера со тој негов став и со монотоното подпозе-картерможамијастака забивање. За крај, едно големо браво за сите натпреварувачи. НБА олстарот се враќа во препознатливо светло.
NBA where It's a bird, It's a plane... no, it's DW happens.
Стварно спектакл, одлично шоу. Малце го тупеа со рекламите али сепак ќе речам пак... вредеше. Прикажувањето на техничките способности на НБА ѕвездите беше едно од поинтересните натпреварувања, сепак мислам дека и самиот Дерон беше свесен дека треба да му даде шанса на Крис Пол, миленикот на публиката да се докаже.
Тројките, не беше нешто посебно. Се гледаше тремата и неконцентрираноста кај натпреварувачите. Единствено делеше Џејсон, рутинирано како и ланска година со мирен шут, со мирна рака влезе во серија и заслужено титулата остана во неговите раце. Потфрли Стојакович иако очекував повеќе од него.
Забивањата, одлични. Бев скептичен поради неинвентивноста на натпреварувачите, но сепак испадна дека не бев во право. Грешев и тоа грешев многу. Според најавите и јутјуб клиповите мислев дека не очекува уште еден досаден натпревар во забивања но тогаш на сцена стапи Хаурд, кој ги освои срцата на љубителите на НБА уште лани. И оваа година како да чувствуваа грижа на совест сите оние кои беа против него па и тоа што не го заслужи го доби. Да не бидам сфатен погрешно, Двајт е мој омилен лик. Во Двајт гледам достоен заменик на Шек, вистински спортист со срце и вистински шоумен. Едно големо браво за креативноста(уште ако успееше да го изведе правилно супермен забивањето, ќе немаше како него). Арогантниот Грин си го доби како што заслужи, стварно претера со тој негов став и со монотоното подпозе-картерможамијастака забивање. За крај, едно големо браво за сите натпреварувачи. НБА олстарот се враќа во препознатливо светло.
NBA where It's a bird, It's a plane... no, it's DW happens.
