Моите ме натераа

  • Креатор на темата Креатор на темата TpH_Bo_OkO
  • Време на започнување Време на започнување
Мене пак не ме натераа моите, иако ја избрав нивната професија. Напротив, тогаш се противеа, као демек било многу тешко и напорно за мене. Ме носеа по отворени денови, ме убедуваа дека јас сум бил за нешо друго. Ме потценија во старт, и никогаш не им го заборавив тоа. Работам сам, ме издржуваат...ако може тоа така да се каже. Не им дозволувам ни да допарат до моите проекти, ни да знаат кога имам колквиум, ден за предаја или шо и да е.
Е, ама знаат кога е испитна сесија. И тогаш си ја добивам менталната масажа, од нив наречена и сфатена како мотивирање. Исто како шо знаат шо е тоа демотивирање и уште поголеми ментални масажи после испитната сесија. Пошто нели, било лесно, а јас не сум давал нималку напор. Е од таму доаѓаат вистинските тешкотии. Од таму бега љубовта кон она, кое во моментов ме води во животов. Па нели беше тешко, ви јебем...! Не слушам и не послушувам - имам здрав разум - се водам според него. Се надевам дека ќе го завршам факултетот во пристојно време, и дека ќе најдам каква-таква работа, со која ќе можам да се издржувам, за да продолжам образование. Пошто нели, не сум се трудел.

Нивните желби...само да беа свесни со шо чоек живеат, ќе сфатеа дека нивните желби се дури и надмашени. А ако сфаќаа, ќе го почитуваа тоа. И тогаш, ќе почитував и јас. Вака...терај по патот додека можиш, и глеј да не прсниш пред крај.
 
Мајка ми воопшто ама ни малку не ми се вмеша во мојата одлука.
Така да, не мора да значи дека кај сите е исто.
Се двоумев меѓу 4 факултети и меѓу Скопје и Битола.
И дента кога беа уписите, седевме со мајка ми в кола и јас не знаев уште кај да се запишам. Дури ни тогаш не ми се вмеша во одлуката.
Се остави на мене, само ми ги кажа позитивните страни и негативните на сите 4 факултети и јас според нив да се одлучам.

Родителите треба да сугерираат, не гледам ништо лошо во тоа. На крај тие ни го мислат најдоброто и добро е да поможат за вакви и слични одлуки.

Не знам зошто толку голема драма.:toe:
 
Не мислам дека треба да ти се мешаат во одлуката за високо образование,но да се вратам назад,ќе тргнев по нивниот ум,со овој памет:)Убаво е да го гледаш детето како студира она што го сака,но не е убаво да го слушаш како плаче после дипломирањето.Да бидеме реални,колкав е процентот на оние кој работат по струка?Јас немам допирни точки со моменталнава работа,овде учев од почеток и ја засакав работава,но сепак економијата ми лежи на срце(но тоа го открив одкако дипломирав).
Секој факултет се завршува со малку труд,јас сум за избор на струка каде има поголеми можности за вработување,а тие се стандардните:економски,правен и електро.Сите други правци што се отворија барем досега,се футка на векот.
Арно ми викаа моите оди на економски,јас избрав новитет (не лажеа дека ќе има вработувања полесно:()
 
Skroz sum protiv za toa roditelite da gi donesuvaat odlukite.
Ama pak,ne se slagam sosema so tebe trn, smetam deka treba da odberesh rabota,vo koja i ke pecalish pari,i delumno ke te ispolnuva,odnosno nema da ti bide teshko da rabotish,nema da rabotish so sila,posho,veruj,bitno e, ne mi prajte muabeti od tipot "samo ljubovta i zdravjeto se bitni,kurac palac vamte tamte", ednostavno site znaeme deka i parite se bitni.
Primer, ninhilista,neka mi izvini vaka muabet "pozadi grb" so praam,ama,deckoto zavrshil filozofija,ZASO GO ISPOLNUVA?!
I sea so kur ke raboti?
Ili,da zavrsham fizika,bio-hemija,neznam so,vo Makedonija, zaso toa mene me ispolnuva? Pa treba da si budala takvo neso da napravish, koa znaesh deka nema nikako da najdesh rabota,osven da bidesh prosveten rabotnik vo nekoe osnovno ili sredno i za 12k plata da se zamarash so 36 pupbertetlii u klas na koj se im se prai osven idenje u skolo.
Taka da,smetam deka najdobro reshenie e da si najdesh rabota vo koja vo Makedonija ke pechalish ubav denar,da mozes da odgleduvash familija, i da probash taa rabota da ja zasakash,da te bendisa,da ja rabotish so merak..zaso,da rabotish neso so go mrzish,toa e kretenizam,sekoj den ti e pekol,i so ke ti bide interesno posle smrta :(
Ili pak,ako te bendisuva neso drugo, begaj vo stranstvo,samo tamu ti e spasot -.-

Tolku od mene :smir:
 
Мама сакаше многу да одам медицина или економски ама ко реков не и не. Тоа е мој живот јас одлучувам каде сакам па макар и да се каам за тоа ќе знам дека јас сум го напрајла. Родителите треба да ме подржуваат
А имам една другарка и та многу сакаше на музичко да оди ама мајка и не ја пушташе и се запиша на медицина зошто мајка и порано ја немала та можност да биди докторка и сега морало и детето.
алооо кој век сме:tapp:
 
GoD.HateUSaLL напиша:
Primer, ninhilista,neka mi izvini vaka muabet "pozadi grb" so praam,ama,deckoto zavrshil filozofija,ZASO GO ISPOLNUVA?!
I sea so kur ke raboti?
Ili,da zavrsham fizika,..
Кликни за повеќе...

Имам колега физичар, одличен програмер е, платата му е повеќе од солидна.
Факсот е повеќе за лична сатисфакција и како место за градење/проверка на карактер.

На ретко кој факултет се учат практични работи, кои ќе те спремат за работа. Најголемиот дел е оставен на тебе, на твоите интереси и ангажман.
Јас го учев и работев/работам горе-долу она кое го сакав од мал.
Од родителите имам постојана подршка и тие ја имаат од мене. Кога правиме нешто заедно правиме, се разбира притоа имајќи разбирање и за индивидуалните желби.
Тоа е и поентата на фамилијата, да е тука кога ќе ти треба, успехот да е небаре заеднички.
Најверојатно проблеми од тип кој Трн ги спомена има кај семејства кои немаат некоја поголема меѓусебна поврзаност, или пак се поставени на однос, јас знам што е најдобро за тебе.
Искрено, би сакал и моите деца да се интересираат за егзактните науки, да ме следат во она кое ме влече, ќе бидам со нив да ги насочам и помогнам.
Но, ако нивното срце тежнее кон нешто друго, тука сум пак за нив.
Ако не за нив, ако не за фамилија, за кого.
 
Од секогаш ме интересирало политика, така што прво сакав да студирам политичко новинарство, ама пошто нема такво нешто (:)), а и се разочарав од новинаризмот, решив да се запишам на политички науки. Мајка ми најпрвин беше незадоволна, сакаше да запишам правни студии, нешто кое ни под точка разно не доаѓаше во предвид. И имавме еден период муабети, расправии, дебати, ама јас и реков изрично дека тоа што ЈАС го сакам е ПОЛИТИЧКИ СТУДИИ и дека на правни нема да се запишам затоа што тоа не е она што го сакам и не сакам да учам тоа. И уште некое време збореше, се бунеше, не и беше по ќеиф, но кога почнав, кога виде дека сум презадоволна и среќна, ништо повеќе не рече и баш сега се гордее со мене.:):) Знае некогаш да рече: Ех ти ќе беше добар адвокат, ама среќна е што го учам она што навистина го сакам.
 
Јас кога се думав разговарав со моите, во ниеден момент не ми се поставија како да бараат од мене нешто или да ми кажуваат што треба... Сама си решив да го студирам тоа што мислам дека ќе ми е финансиски исплатливо. И се запишав на факултет за кој ништо не знаев, ама кој неверојатно многу ми се погоди и сега многу го сакам и многу ми е забавен.
 
Одсекогаш од дома ми викале дека сум прав адвокат,обожавав да расправам криви дрини,брблајца невидена.Во трета година учев Вовед во Право,предметот многу го засакав не знам дали заради професорката или затоа што ми лежеше на срце тоа нешто...меѓутоа сфатив дека не сакам да одам на Правен,голем е бројот на оние кои го завршиле и тешко да најдам работа.Од друга страна многу ми одат јазиците и ми се допаѓа да ги учам.Затоа се решив да одам на Германски.Моите воопшто не ми се мешаат во одлуката,ја почитуваат и се подготвени да ми помогнат максимално.На мајка ми и беше сон да учам медицина и откако завршив основно ме убедуваше да одам Медицинско средно...али не сакав.Никогаш не ме натерале на сила да учам нешто...едноставно изборот е мој и тие го поддржуваат.Ќе бидат задоволни ако ме видат дека учам и во иднина работам нешто што ме исполнува...
 
Никола напиша:
Имам колега физичар, одличен програмер е, платата му е повеќе од солидна.
Факсот е повеќе за лична сатисфакција и како место за градење/проверка на карактер.

На ретко кој факултет се учат практични работи, кои ќе те спремат за работа. Најголемиот дел е оставен на тебе, на твоите интереси и ангажман.
Јас го учев и работев/работам горе-долу она кое го сакав од мал.
Од родителите имам постојана подршка и тие ја имаат од мене. Кога правиме нешто заедно правиме, се разбира притоа имајќи разбирање и за индивидуалните желби.
Тоа е и поентата на фамилијата, да е тука кога ќе ти треба, успехот да е небаре заеднички.
Најверојатно проблеми од тип кој Трн ги спомена има кај семејства кои немаат некоја поголема меѓусебна поврзаност, или пак се поставени на однос, јас знам што е најдобро за тебе.
Искрено, би сакал и моите деца да се интересираат за егзактните науки, да ме следат во она кое ме влече, ќе бидам со нив да ги насочам и помогнам.
Но, ако нивното срце тежнее кон нешто друго, тука сум пак за нив.
Ако не за нив, ако не за фамилија, за кого.
Кликни за повеќе...

Znaci ne e fizicar,tuku e programer :)
Ne,shala na strana, imam poznanik isto fizicar, otide vo germanija si go raboti zanaetot, ali vo makedonija, ete,ako si talentiran za programiranje [sto e naj isplatliva rabota vo mkd momentalno] super, u sekoj slucaj,ako si se zapishal na fakultet po fizika, znaci ja sakash fizikata, i ne razbiram kakva vrska ima programiranjeto kako programiranje so fizika i kakva satisfakcija ima prijatelot tvoj.
Normalno ima odlicna plata, ali, raboti nesho vo vrska so fizikata? -.-
 
мене ништо не ми збореа сам си одлучив кај да се запишам,сеа времето ќе покаже дали добро сум одбрал(за сеа мислам дека се заебав):toe:
 
Знаете како јас секогаш си мисла мсо своја глава и правам онака како што ислам дека јас треба да правам. зашто ако направам нешто по мое па се заебам , ќе си речам ок- гадно се заебав, живот иде даље.Ама ако направам нешто под влијание на друг а не се послушам самиот себеси па отпосле се зенам е тогаш ќе ми ббиде ептен криво.
Втора работа што мора да се напомене колку и да мислиш и да планираш , некогаш работите не испаѓаат онака како што си очекувал. Мораш да учиш да се прилагодуваш, да знаеш да преболиш неуспех , на крај краева јебига Shit happens!
 
Во средношколските денови сонував да станам новинар зашто долго време пишувам и сакав тоа да го работам. Нели нормално нема пари со новинарство, боље не иди на факултет бла бла. Од друга страна Англиски да студираш беше уаууу најдоброто нешто. Колку и да го сакам јазикот тоа не ме влече. Ама веќе во трета година мајка ми се откажа кога сфати дека се што правам правам со своја глава и ваљда ќе бидам паметна при изборот на факултет. Се запишав на економски науки и ветив ќе го завршам кога јас ќе решам и никој нема да ми застане на пат, ни свети професор, ни свети сесија. Чудно, нема врска со новинарство но ја обожавам оваа наука. Но, нема врска факултетот тоа едно. Друго, заврши и со просек, ама мали се шансите да го работиш тоа што си го студирал. Сега дипломата е за во џеб и да ти се најде за секој случај. Сите сме исти, само има една разлика -искуството, а дипломата е џокер.
Инаку, родителите влијаат на децата, зашто подобро знаат од нив како е. Ама можат само да разговараат и да им објаснат што е подобро а што не. Неможат да кажат дека оваа професија носи пари, а онаа не. Голема грешка е тоа, секоја професија носи пари, само треба да знаеш како да ги заработиш. Е тоа само 40% се учи на факултет, останатите 60% не.
 
Уште при изборот за средно образование, добив огромна поддршка од моите. Баба ми беше таа што ме убедуваше да одам во медицина, ама со 2 реченици и објаснив дека тоа не е возможно. Ко прво нема ништо во медицината што ме привлекува. Да одам за медицинска сестра, не можам крв да поднесам, да одам за забар, не можам стругањето да го поднесам, да одам лаборант, не сакам мн.мн. хемија... И второ што и кажав беше дека не планирам да ги исполнувам нејзините сништа(таа сакала да стане доктор, имала можност ама не отишла). Си имам мој живот, мои цели и мои желби. Од тогаш ништо ми нема префрлено зашто и сама знаеше дека сум во право.

Татко ми ми рече дека кое средно и да го изберам, и што и да сакам да станам во животот, тој ќе ме поддржи, зашто не сака да ја направи истата грешка што дедо ми му ја направил на него. Дедо ми го запишал татко ми во ГУЦ, сакајќи да стане инженер или архитект. Татко ми пак, гимнастичар во своето време, сакал да оди средно фискултурно, но дедо ми не му давал, па морал во ГУЦ да оди. Кога дошло време за факултет се запишал на ДИФ. Така да џабе му биле сите напори на дедо ми, кога на крај татко ми пак отишол да си студира тоа што го сака и што го влече. Затоа ми кажа дека знае дека јас би го направила истото и затоа нема да ми се меша. Што и да одберам ќе ме поддржи.

Мајка ми, исто така ме поддржува. Во се. И кога бирав во кое средно да се запишам, и сега кога сум решена што понатака(и покрај тоа што и порано си знаев). И таа и татко ми ми имаат кажано дека нема пари од онаа професија за која сум се решила, но дека ќе ме поддржат, зашто знаат дека тоа сепак е моја одлука. Решена сум да студирам глума. Знаејќи како идат работите во Македонија, мали се шансите да влезам на ФДУ. Но тоа не значи дека нема да пробам. И знам дека актерството во Македонија и не е некоја добро платена работа, но знам дека каде и да работам, па макар и во Македонија тоа ќе го правам од се срце и со љубов. А тоа е најважно. Изразив желба и за студии во странство, и мајка ми ми помогна...Заедно дури и по нет баравме некои драмски академии.

И премн. сум среќна и задоволна што ја имам поддршката од моите. Зашто знам мн. случаи кога родителите имаат големо влијание врз децата и сакаат тие да бидат добро платени во животот, не гледајќи дали тоа тие го работат со љубов. А се знае дека ако се нема љубов кон работата, тогаш нема правилно да се изврши. Дури и не ги сфаќам тие деца што не можат да им се спротистават на нивните. Зарем толку слаб карактер имаат? И не можат ли едноставно да им кажат на нивните дека тие го студираат тоа што тие го сакаат, а не тоа што нивните родители наумиле. А тие родители... ќе трпат цел живот, затоа што не му дозволиле на детето да се запише онаму каде што сака. Зашто утре кога не дај Боже ќе падне на испит, ќе им дојде дома и ќе им каже „Вие сте криви, вие ме натеравте ова да го студирам!“...или кога утре нема да успее на работа и ќе го избркаат ќе дојде и ќе им го каже истото. „Поради вас“. И точно е...тоа е поради нив....најчесто сакајќи нивните деца да успеат на полето на кое тие не можеле да успеат.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom