На оваа наука?
1. Житието на ,Тивериополските Маченици, “Теофилакт Охридски”,
2. ,,Чудата на Свети Димитрија Солунски,,
3. ,,Хронографијата од Теофан,,
4. ,,Прокопие Цезарес ,,
...............
едит: Овие фрагменти(пази само фрагменти), се запишани од манастирот св.Јован Бигорски, пред да се запали, некаде околу 10 Август ова година. Авторот не можел да ги слика, затоа што тоа е строго забрането, но ги препишал, а истите ги пронашол од други автори објавени порано. Вакви документи постојат по сите манастири, кои датираат од тие периоди.
Наука ли беше тоа?
Прв автор кој што наводно ги спомнува „словените“ е Procopius of Caesarea 6-ти век, кој ќе ги заппише како Σκλαβηνοί, односно Σκλαβοί. Спомнува и некакви
Σπόροι за што па србите ќе кажат дека значело „срби“ (кој како сака така си толкува, јебига)
Втор Theophylact Simocatta седми век и повторно Σκλαβοί
И тука изворите ПРЕСУШУВААТ.
Ги спомнуваат околу Дунав и на оваа и и на онаа страна од Дунав. Од Онаа страна на териториите на денешните Унгарија и Романија. (ако ги имало милиони, колку што би требало да ги има кога го преплавиле балканот, многу е чудно што нивните матични територии од таа страна на дунав денеска не се „славјански“, а од оваа страна се „целосно славјански“)
Ама овие двајцава не кажуваат за масовна преселба и населување на словени на балканот, туку за напади на римските утврдувања од страна на некакви Σκλαβηνοί и Σκλαβοί заедно со Хуни, авари и кој ти уште не.
Чудата на Св, Димитрија Солунски (најстариот зачуван препис) е од 9 век (
876-82) од Anastasius Bibliothecarius (
876-82) прв препис на латински јазик (значи цели 2,5 века по оригиналната дешавка) и не се знае од што препишувал, ама повторно не спомнува „Славјани“, туку Sclavous.
И ова е последниот ревелантен извор кој го користат историчарите, а кој може да се третира како автентичен за Балканот од периодот на 6-7 век. И во ниту еден автентичен извор не можеш да прочиташ дека:
1. Се спомнуваат некакви „словени“ кои дошле од „зад Карпатите“ за да се населат на Балканот, туку само за Σκλαβοί, Sclavous, кои ги напаѓаат ромејските утврдувања, и
2. Никаде не се спомнува масовно населување на „словени“ на територијата на балканот.
Периодот од 7 до крај на 9 и почеток на 10 век историјата го третира како „темен период“ Dark ages за Балканот.
Ова беше ако сакаме да читаме според извори, нели. Се друго е резултат на подоцнежни теории, без разлика дали се тие теории од 12-ти или од 19-ти век, или пак најнови од 20-21-ви.
А југословенската историографија не вреди да се коментира од познати причини..
Еве нешто, што до некаде оди во прлог на мојата теорија, иако во целост не се согласувам со истото. Претпоставувам сите на форумов сте го виделе, ама е во прилог на кажаново:
Ова е осврт кон книгата „Создавање“ на Словените [1], напишана од Проф. Др. Флорин Курта, за која ја добива наградата Херберт Бекстер, на американското историско здружение за 2002 година. Наградата е доделена поради забележителната книга-првенец, од млад научник, во полето на Европската историја.
Флорин Курта е вонреден професор по средновековна историја и археологија на Универзитетот во Флорида. Студирал историска филозофија на букурешкиот Универзитет, средновековни студии на Универзитетот Корнел (Итака) и ја одбранил својата докторска дисертација на Универзитетот Вестерн Мичиген (Каламазу). Работел и како археолог, вршејќи земјомерења и ископувања со Институтот за Археологија „Василе Парван“ од Букурешт. Напишал бројни статии и неколку книги, со посебно внимание кон југоисточна Европа (подробно на http://www.clas.ufl.edu/users/fcurta 5. 2. 2008). Неговите достигнувања во историјата и археологијата, претставени во неговата исцрпна книга, нудат еден нов методолошки пристап за југоисточна Европа во раниот среден век. Како исклучителна основа за понатамошни истражувања, книгава ја заслужува нашата искрена потврда.
Обликување на склавeнските етнички групи
Книгава прикажува еден потполно нов пристап во однос на потеклото на Словените. Куртовата замисла е следнава >>Раносредновековните етнички групи биле вклопени во друштвено-политички односи, исто како што се и современите етнички групи. Етничките групи биле друштвено и културно осмислени и претставувале некаков облик на друштвена мобилизираност, употребена за достигнување на значајни политички цели.<< (стр. 34)
Лесно би се согласиле дека проблемот со склавенската етничка група (намерно го користам средновековниот поим) навистина бил последица на единствени јазичниетногенези (почитувајќи ја склавенската распространетост). Наспроти ова, многу други племиња биле или политички (етнички) или воени (народни) творби, коишто одвреме навреме се собирале во поголеми етнички заедници или населби. Според тоа, во изминатите векови, поимот словени беше создаден и некритички воведен кај некои населенија и области. За да ги избегне ваквите недоразбирања, Курта често го употребува поимот склавени, ознака вообичаено ползувана во раното средновековие.
За да ги реши склавенските преселбени загатки, Курта понудува изворно решение, па во наредната одломка наведува >>Наместо огромен наплив на Словени, дојдени од припетските мочуришта, јас си замислувам облик од групен идентитет, кој веројатно би можел да се нарече етнитет (етничка група), а се појавил како одговор на Јустинијановата спроведба на градбен проект на границата меѓу Дунав и на Балканите.<< Со други зборови, словените не дошле од север, но постанале словени само во допир со римската граница.(стр.3)
Да поедноставиме. Околностите биле суштествен чинител во обликувањето на склавенската етничка заедница. Сепак, Курта одбива да пишува, па дури и да размислува за словенската историја пред 6-от век: >>И покрај согласноста со оние што тврдат дека словенската историја започнува во 6-от век, јас образложувам дека словените биле измислица на 6-от век. И покрај се, измислицата ги подразбира и двете - вообразбата или ознаките од неупатените и
себепрепознавањето.<<(стр.335)
Со други зборови, претците на склавените биле присутни на Балканите и пред 6-от век, иако сеуште не формирани како целосно збиена етничка заедница. Оттаму, можеме ли да претположиме дека прасловенските јазици биле зборувани од пораспространети заедници на овие територии (југоисточна Европа) многу пред 6-от век? Ова изгледа е логичниот заклучок. Инаку тешко би можеле да поверуваме дека Курта би бил во состојба да наведе оти: >>Заедничкиот словенски јазик, можеби бил употребуван како lingua franca во и надвор од Аварското кнежество./.../ Можеме да нагаѓаме дека војводата Радуалд успеал да научи словенски во Фурланија. Неговите словенски соседи на северот, очигледно зборувале ист јазик како далматинските словени.<<(стр.345)
Склавенски преселби?
Заради намената на проектот, склавенската (венетската) етногенеза ни е најзанимлива. За наша среќа, Проф. Курта не не’ разочарува, и за тоа непосредно и подробно пишува >>Сегашните познанија за потеклото на словените, во голема мера се завештание на 19-от век. Научните напори се вплеткано поврзани со лажните (коварните) народни идентитети /.../<<(стр.6) Тој исто така го предизвикува читателот >>да се оттргне од преселбениот образец, којшто преовладуваше во струката на словенската археологија уште од неговиот зачеток.<<(стр.307) Врската помеѓу историскиот и археолошкиот пристап, може да се рече оти му дава потполна слобода на авторот да го преиспита цврсто
закоравениот образец на „раносредновековните масовни словенски преселби
“.
Според Курта, меѓу словените немало „прикриени продори“ кои ја доведуваат во прашање (повеќе или помалку) постојаната промена на нивните живеалишта во 7-от век. За жал, од друга страна, на прашањето кога склавенските претци ги населиле овие области, авторот сеуште не понудува одговор. Единствено можеме да нагаѓаме дека прасловените на Балканот биле предримска појава.
Одделни стручници го оверуваат нашиот заклучок >>Го почнав поглавјево со тврдењето дека природата на словенските населби останува загатка за мноштво современи историчари. Неколку заклучоци произлегоа од поранешните расправи, но независно дали тие произлегле или не од вистинските населби, таму немало „пробив“ и потаен продор (преселба). Но сведоштвата од пишаните извори се мошне јасни околу ова/.../ Проблемот со примената на замислата за преселбите на словените во 6-от и 7-от век, е тоа што не постои ни еден единствен примерок, непрекинат и ненадеен пробив (преселби). Згора на тоа, при опсадата на Солун, за време на Хераклеовото владеење, нема докази за видливи преселби, во смисла на постојана промена на пребивалиштата. /.../ Она што Јон од Ефес го имал предвид се всушност војниците, а не патувачките земјоделци.(стр.113) Следствено, не само на северот, туку и склавените на југот (беломорскиот брег) не се преселувале во 6-от век.<<
http://www.veneti.info/mk/articles/reviews/196?task=view
Ова осовено ми се допаѓа:
… the presence of the coin hoards could be re-interpreted. Curta suggests that they could be the result of a closed Byzantine economy. For example, the hoards of five to nine solidi could »indicate the presence of the Roman army, not Avar or Slavic attacks …
Ова во светот се вика словенска идеологија за влијание и асимилација. 