- Член од
- 26 јануари 2007
- Мислења
- 2.202
- Поени од реакции
- 1.943
Еееее како може надежта да ја споредуваш со љубовта?!?!
Љубовта се чувствува, се доживува, се дели со некој, и конкретно на форумов има многу теми за љубовта, од типот "Дефинирај ја љубовта..." или нешто слично. Не ја мешај тука надежта, немаат ништо заедничко за да ги споредуваме.
Тоа моето "се` ќе се среди" не е надеж, туку сум си помирена со судбината, значи ќе се повторам од претходниот пост, верувам дека на сите ни е пишано тоа што ќе ни се случи, и едноставно... ќе си се случи кога ќе му дојде време. Значи пак ќе потенцирам: не сум тип на човек што седи со скрстени раце и си се надева дека ќе нема разочарување за некоја работа... Ако може, ќе се потрудам да си ја средам работата, а ако не, си велам дека така требало да биде.
Добро де..не мора да викаш.Може и смирено да муабетиме.
Љубовта, надежта, вербата и сите други чувства можам да ги споредувам затоа што се нешто апстрактно и покрај тоа што ги доживуваме, не можеме да ги допреме, ниту да ги видиме (глупаво е тоа да ти го велам но сепак...).Сите тие чувства што во себе ги носиш те поттикнуваат на нешто...Ако сакаш некого на пример, нели одиш и му кажуваш, љубовта во тебе нема ли да те поттикне, да ти даде храброст?
Исто е и со надежта.
Ако се надеваш не значи дека седиш со скрстени раце.Со скрстени раце можеш да седиш само ако не се надеваш, но ако се надеваш ќе си ги засукаш ракавите и ќе се бориш.
Се извинувам што дискусијава отиде малку повеќе офтопик.