ada
Модератор! ок?
- Член од
- 21 август 2006
- Мислења
- 5.706
- Поени од реакции
- 566
А кажи ми каде е слободата на избор во капитализмот?Никола напиша:Мене она кое најмногу ме интересира и значи, каде е слободата на избор во комунизмот?
Колективното општество не дава многу место за индивидуалност и за сопствен избор.
Што ако не сакам да плаќам даноци? Дали ми се дава таква можност?
И во двата системи не ми се дава. Јас сум задолжен против моја волја да давам дел од она кое го заработувам, за добробитта на целото општество. Тоа е насилство.
Јас се согласувам да плаќам за полиција, судство и војска, но ништо повеќе.
И нормално дека не ти се дава можност да не плаќаш даноци и да задржуваш се што заработуваш само за себе. Не си ниту единствениот човек на светот, ниту Бог па да бидеш изземен од општите правила и прописи. А тоа не е насилство, него единствен начин да функционираат 6 милијарди луѓе без да се истребат меѓусебно.
Веројатно те фасцинира личната слобода и индивидуализмот но, доволно е да се завртиш околу себе за да сфатиш дека нештата не идат баш така. Како човек си социјално суштество кое е зависно од "чопорот". Колку и да не сакаш да прифатиш, тоа е непобитен факт. И затоа треба да станеме свесни дека колку сме одговорни за самите себе, исто толку сме и одговорни за другите околу нас. А комунизмот практично учи на тоа.
Но, очигледно мнозинството се гордее со животинските особини, како себичност, егоизам, зачувување на територија(кај луѓето манифестирана преку фаќањето за сопственото бедно поседче и платиче како давеник за сламка) и нејќе да си погледне подалеку од носот и да сфати дека он самиот не е цел свет. Затоа и толкаво величање на капитализмот и наводниот индивидуализам кое таквото уредување го подржува(а, ако се погледне со малку побистар поглед, ќе се увиди дека у капитализмот не се признава ни и од индивидуа.
За какви тоа насилни мерки збориш? Мислиш на диктатурата на пролетеријатот?Никола напиша:Комунизмот, работењето за заедничко добро, но спроведено преку насилни мерки, е многу далеку од она кое на мене ми одговара. Јас сум за соработка, но соработка по сопствена волја и по сопствен интерес.
Јас сум за глобализација, но сум против уништување на приватната сопственост и на можноста за одбирање на сопствената иднина.
Ако е тоа тогаш да неопходно е. Кажи ми една позитивна промена која настанала со мирни протести или културни дискусии на маса?И
И која можност за одбирање на сопствената иднина ја имаш денес?Да изедеш или да те изедат(ова метафорички).Тоа не ми личи на некој избор.
Многу погршно е сфаќањето дека комунизмот ускратува личен избор, ја негира индивидуата или се наметнува. Баш напротив. Глобализацијата го прави тоа.
Но, за да се согледа тоа неопходни се познавања за идеологијата на комунизмот, а приказните од бабите и дедовците или од америчките филмови за лошите комунисти не се баш релевантен извор на информации(кој изгледа вечином од дискутантите тука го земаат како одржан, и единствен извор)