Сакам...ама и неќам.
Сакам кога сум уморна и заситена, кога практично немам енергија да се социјализирам, ко уста не ми се отвора, кога ко и на секој нормален човек ми треба релаксација.
Неќам кога сум осамена, кога осеќам дистанцираност од луѓето шо ги сакам и шо ми се блиски, кога осеќам дека сум ги запоставила истите и осеќам дека треба да надоместам.