Кој се плаши од темнината и зошто?

[freeSpirit]

Мммм фалаа

[шега]Те молам немој Ошо, уште повеќе ќе те вознемири. Пробај со Iron Maiden[/шега]

 

[Жозефин]

[шега]Те молам немој Ошо, уште повеќе ќе те вознемири. Пробај со Iron Maiden[/шега]

Хахахаха абе Ајрон Мејден не ми се баш по ќејф, не сум по таа музика. А и Ошо уште не сум го пробала, неам баш време, све со учење, ова она и никако. Фала у секој случај за советите, на двајцата

 

[Liberation]

Како мал се плашев многу, посебно кога ќе си спомнев за некој изгледан хорор.

Некаде околу 15-тата целиот тој страв го снема, не знам како... Сум бил во ситуации да одам неколку километри низ шума и ненаселени подрачја доцна во ноќта без никакво осветлување, а да размислувам само за ѕвездите, Вселената или некој интересен настан и да уживам.

Едноставно, кога човек ќе биде на чисто со самиот себе дека не треба да се плаши заради тоа што не допираат фотони до окото, а се’ наоколу е исто... лесно е.
Баба-Роги, ѓаволи, страшни суштества... исконски лаги со кои слабите по дух наоѓале изговор да го ограничат своето и движењето на другите во текот на ноќта.

Се’ некако мислам дека Демијан на Хесе некако позитивно влијаеше на мене во тој период...

 

[..........]

Оној кој не се плаши од темнината не пишува на темава...

јас се плашам:turn:

 

[Vespertine]

Сите се плашат од ноќта, освен некои диви животни кои што се будат во ноќта, исто така има и цвеќе што се расцветува ноќе најверојатно и оно не се плаши од ноќта, ваљда они имаат други сетила за да “гледат“ во темно. А сето тоа будење на ноќноит див свет се вика Vespertine.

 

[VaNiTy]

Не знам зашто се плашам од темница, али многу ми е страв, едноставно сум пробувала да затворам врата и да угасам светло и да пробам да заспијам али НЕМОЖАМ.
Мислам дека има некој околу мене, обично замислувам дека некои мртви луѓе (што сум ги познавала) се тука до мене... и секогаш мислам дека некој ќе ме зграпчи за нога и ќе ми напраи нешто. Вака смешно звучи, али во темница е се само смешно - НЕ.
Језиво чуство....

епа се додека си замислуваш вакви сјебани ствари нормално дека ќе се плашиш!!
ти самата си ја влошуваш ситуацијата ..зошо едноставно не земеш да си легнеш да си пуштиш музиче и да си кулираш без работење на твојата верувам длабоко развиена фантазија која ти прикажува совршена слика на твоите некогаш блиски но сега мртви луѓе!!!

јас не се плашам од темница ама има моменат коа нешо ќе крцне обично врата или телевизорот и онака ме вади од памет е у тој момент све и свашта ми прелетуе низ глава ама тоа ми поминува у рок од минута и си терам даље со чилање!!

 

[Sheldon Cooper]

научив да ја сакам темнината со тек на време, сега поубаво се чувствувам во неа отколку на светлина

 

[elena.]

Порано многу се плашев, не можев да спијам без вклучено светло во соседната соба. Но сега ми сметаат светла додека спијам, и онака тешко заспивам.

 

[Luna ***]

Јас се плашам од темнина.Се чувствувам несигурно и загрозено во неа,особено ако претходно сум имала доста напната ситуација.Најчесто се плашам од тоа што има во неа.Како мала имав сериозен проблем со стравот од темнина при што морав да посетувам псигхолог за колку-толку да го решам проблемот.Се е до психа во секој случај.Во книгава која моментално ја читам (Стравот и нагонскиот живот од Фројд) појавата на стравот е многу децидно и убаво објаснета.Ви ја препорачувам книгата на сите кои сте заинтересирани за оваа тема.:smir:

 

[Mark Renton]

Јас се плашам, а причината ја нема, така морничаво ми е :kesa:

 

[Анти антиалкохоличар]

Јас многу ја сакам темнината, без неа неможам да заспијам.
Не ја користам често, навика ми е да сум во осветлена просторија додека работам на компјутер, додека гледам телевизор бидејќи во темнина играње компјутер е исто како да си во лудница. Не се плашам од темнина, можеби како мал се плашев, но сега не патам од Аклуофобија, бидејќи бабите не ми кажувале приказни дека вештерките, духовите и сите зли живеат во темницата.

 

[Sapphire]

Па речиси се што правам правам во темница, и кога гледам тв и на компјутер сакам да ми биде темно, бидејки не поднесувам многу светло.
Најјаките хорори сум ги гледала во темно, иако искрено после тоа сум претрпела ужасни стравови ама подоцна сваќам дека се е илузија на чувствата. Како мала не се сеќавам дека сум се плашела, повеќе ме плашела тишината отколку темнината, иако сега уживам и во неа.

 

[Пропалица]

јас не се плашам од темнина, понекогаш седам по 2 часа во темнина размислувам и правам планови
--- надополнето: Aug 9, 2011 10:54 AM ---

Па речиси се што правам правам во темница, и кога гледам тв и на компјутер сакам да ми биде темно, бидејки не поднесувам многу светло.
Најјаките хорори сум ги гледала во темно, иако искрено после тоа сум претрпела ужасни стравови ама подоцна сваќам дека се е илузија на чувствата. Како мала не се сеќавам дека сум се плашела, повеќе ме плашела тишината отколку темнината, иако сега уживам и во неа.

викаш си ги гледала најјаките хорор филмови, и после завршување на филм шеташ како месечарка во собите

 

[Misery]

Не ми е страв од темнина, страв ми е од елементот на изненадување која таа го нуди. Не се плашам дека ќе умрам од темницата или пак ќе бидам повреден, но претпазливо сум на раб на вадење од памет поради можност да : прелета лилјак, искочи човек, залае куче итн итн.
Темнината сама по себе е само недостаток на светлина, човековото око и имагинација во темнината гледаат „језиви“ форми и фигури.

 

[Schürrle]

Се плашам да..нема некои причини..само ..некако..страв ми е ..ако искочи некој ненадејно у темнина одма срцев удар ке ме фати