Многу пати се истакнувала, ама има ситуации кои биле крајот.
Бевме излезени цело друштво едно попладне, една од другарките требаше да прави операција на умници и ни кажуваше што, како, дека немала доволно место и била тесна вилицата. Елена слуша и се надоврзува со муабетот: охоо па ја имам место и за деветки (ама мртва озбилна). И сите ја гледаме и се стискаме да не се исцепиме од смеење и една од нас собра храброст да прозбори и и вика: Ама Елено не растат деветки. И она: Па леле од кај да знам ја...
Втор испад: Седиме кај мене дома, јас и уште две девојчиња нешто гледаме на компјутер, а она легнала на кревет и нешто се зафркаваме, муабети разни. И Елена: Абе да ве прашам нешто што е тоа две точки и д? И другарка ми и одговара: Елено озбилна си? Смајли е. Прснав од смеење
Колку други испади има, само што не ми текнуваат во моментов.
И ова мора да се спомне, само ова е друга Елена. И рекле дома да свари јајца и она ги искршила во водата
Како се трефнаа Елени двете не знам.
Дали е до името
