Кои ти се тие? - Не знам (муабети со непознати)

[Ѓорѓески]

Ај некако да почнам...

Вака, баш вечерва додека чекав еден пријател да пристигне на автобуска, додека чекав нормално многу народ секој некаде патува некој некого чека, кој во пар кој сам. Но ете седнав со еден на клупата каде што имаше место и почнавме муабет, како и по обичај така и сега зборевме од каде кого чекаме но муабетот се прошири на повисоко ниво, различни теми, дојде некојси трет човек, па потоа некоја девојка која случајно испадна чекаме исти автобус, муабетите се испомешаја, од психологија до политика од хумор до трагедија.

На крајот дојде автобусот со пријателот отидовме, и после 2 часа јас се чудам што воопшто се случи.
Тотални странци, прв пат во животот се сретнуваме неколку души и си правиме муабет. Интересна ситуација која ми изнудува насмевка додека ова го пишувам.


Дал Вас ви се има случено вакво нешто? Како сте постапиле? Се плашите од такви странци отворени кон Вас?


До денес мислев дека со странците освен конкретен муабет во кој и јас и странецот(соговорникот) имаме интерес подруг и да неможе да се направи. Квалитетно потрошено време.. а со кого? - Незнам. Не им зедов фејсбук

 

[Very Nice Girl]

Обично сум намќореста кога ќе ми пријде некој што не го познавам додека чекам автобус, на пример еве, но се случува да си напраам муабет. Доколку соговорникот е тетка која почнува да ми го раскажува животот, културно давам знак дека не ме интересира и си се оддалечувам. Но некогаш паѓаат и квалитетни муабети не вклучувајќи ги оние околу времето и секогаш зборувањето престанува кога ќе дојде автобусот. Повеќе пати имам сретнато низ улица некои од тие луѓе, поради тоа што премногу памтам фаци и веднаш ми текнува од каде и како ја знам личноста, но си поминувам без да ги поздравам, зошто всушност и не ги ни познавам официјално, баш како странец.

 

[Orion.]

Мене ми се деси нешто слично пред три години ама за разлика од твоево моето беше непријатно(досадно). Чекав автобус за накај школо и еден постар човек ми пријде и ме праша што автобус чекам. Се погоди дека чекаме ист автобус и кога почна дедето да ми се отвара, ко да се знаеме 20 години. Почна да ми зборува за некоја негова внука демек многу учела, средно заврчила одлична па се запишала на факултет и сеа таму партали праела. После се префрли на неговата жена како била многу вредна домакинка, потоа ми наведе детален опис на ситуацијата на сите негови деца(кој што работи, шо му се дечава во животот, брачна состојба) а како јаготка на шлагот на крај сврте и накај политика ДЕдето да ти бил изгорен вмровец и ми ја опишуваше моменталната политичката состојбата со критичен осврт кон бранко ајјјј ме умре:nesvest:. Пола од муаветов ми го праеше и во автобус, значи се качи со мене и продужи да си збори На крај дојде мојата станица и конечно по благодарноста за муабетот и дружбата се симнав од бусот. Ептен ми беше непријатно да го одјебам фин човек беше

 

[Crazy in Love]

Зависи често кога сум чекала нешто (долги редици, студентски прашања и сл.) се дешавало да си се замуабетам со некои луѓе што прв пат ги гледам во живот и баш ми е интересно. Интересни ситуации се тие дефинитивно!

 

[аллександар]

хах... ми се има еднаш или двапати десено вакво нешто.. онака чисто муабет си имам правено со ИКС човекот.. шо чекај каде идеш како ова она.. школо факултет дрн дрн.. општи муабети.. мене ме чуди друго... многу пати ми се има десено да дојде некој да си се поздрави со мене Еј шо праиш бе кај си од кога те немам видено како е овој оној шо се дешава ситуација.... муабет колку сакаш.. и после разделбата увек се поставува исто прашање... КОЈ Е ОВОЈ ПА СЕГА?

 

[Vollstandig]

Meне не еднаш милион пати ми се има случувано, со непознати да зборам и некои од нив ми се познаници денес што сеуште се поздравуваме и сл.
Многу пати во воз тоа се случувало, или дури чекам(е) нешто, па ќе испадне некој од страна кој истата работа ја чека и се така си течи муабетот, едноставно има двојна енергија помеѓу тие луѓе на иста фреквенција па како некој “радар“ да имаме вградено што ќе не натера да зборенеме да прашаме или па едноставно да седнеме на иста клупа

 

[wolfs]

некои луге едноставно имааи потребе да се исказат некому да ,да си олеснат на душата. е сега не ми пречи доколку со некој разговарам во граници на нормалата, сега доколку почне да ме гнјави, да си лечи комплекси, се знае ...го откачувам.секоја чест на лугето кои знаат да зборат ама знаат и да слушат

 

[~~РубинРед~~]

Многу пати ми се случувало тоа додека сум чекала аФтобус...Обично така тепам време додека не се качам таму.
Разни приказни ми кажувале.
Последниот пат секогаш ке го паметам кога налетав на еден средновечен човек кој ми кажуваше дека бил заедно со Тоше Проески(бог да го прости)во Ерусалим,ми зборуваше за денешните млади како биле многу проблематични.
Во исто време дојде и друга жена како се фалеше за својот син дека има многу успеано и дека никој не бил ко него.
Претходно додека чекав аФтобус исто така една жена се фалеше за својот внук дека бил ученик на генерацијата и дека напишал книга и дека сите му ја барале.
Оф леле.
Едвај сум чекала тој момент да дојде аФтобусот и да се загубам во гужвата.

 

[Zaphod Beeblebrox]

Јас сум како магнет за вакви луѓе. Значи не ни барам муабет, сами ми доаѓаат. А ако е интересен муабетот, дури знае да трае до крај од тоа колку што може. Секој си ја брка својата работа а делот каде што се чека нешто, се троши на разговор. Не се срамам од други луѓе, отворен сум за разговор со кого било па и јас знам да се убацам у муабет кога ќе видам прилика за тоа. Неможам да кажам пример, зашто се премногу! Автобуси, возови, автобуски станици, редици на факултет, редици на секаде...Секаде може да се случи рандом разговор со рандом луѓе.

 

[Apokalipto]

Бееезброј пати, излегле и интересни пријателства од тоа, неможам да издвојам нешто ама прилично сум отворен за муабетење, па така да доволно е и на другата страна да биде некој расположен и тоа е тоа. Навистина... премногу пати ми се случило да паднат интересни муабети, една од најинтересните случки ми беше со една жена вработена во маркетот кој беше веднаш до нас, кога студирав - секојдневно се гледавме и паѓаа разни муабети (частеа и кафиња за студентите) кога после долги серии муабети отворено не ми кажа дека и се допаѓа тоа каков човек сум и извади слика од ќерка и да видела дали ќе ми се допаде за да ми ја местела и...

 

[nilla-vanilla]

Јас сум затворена личност и со луѓе што не ги познавам не зборам. Ако веќе толку запнат, а се имало случувано повеќе пати од мене добиваат само- Мхмм, да, не. Ако станува непријатно едноставно ќе се оддалечам од напнатите 2-3 чекори

 

[Word$haker]

Ретко се случувало, а и во принцип не сакам непознати да ми прават муабет.

 

[Intex]

Прилично затворен сум. Кога патувам со некој, чекам со некој, или што и да е такво ... не отпочнувам разговор, ако отпочне другата страна, на брзина го завршувам ... не обожавам разговори со странци.

 

[Strenght]

Си правам муабет зашто да не.. Пред некој ден со еден стар дедо беше многу изморен па станав .Се насмеа и се зазборевме нешто.Нема зашто да не збориш..пријател плус не ти штети

 

[Setsuko]

Па да, се случувало ама онака површни муабети, на такви длабоки теми досега не ми се случило. Во автобус ретко со некој да зборам освен еднаш со едно девојче што се погоди да има дипломирано на мојот смер уште кога бев 1 година па ми објаснуваше некои работи, интересно беше. Особено кога патувам на подолги релации сум со слушалки на мене и се исклучувам од околината, а онака по редици на студентски при чекање се случува да „скршам“ збор-два со луѓе што не ги познавам, но подоцна не ми станале пријатели. Најчесто муабетот се сведува на критика на оној што работи на шалтер.