Коцките на животот

[city]

Секако дека не мислам на оние коцкине нашине-детски.
Мислам на животот на коцките кои секојневно ги склопуваме.

Колку е лесно или тешко да се склопат коцките, колку е во овој момент умешноста да се живее животот и да се склопуваат коцките?

Колку е тешко да воспостувава баланс, коцките да не се срушат?

Може ли да се направи грешка во склопувањето на коцките, да се направи утка? Да се промаши?

Колку треба да се биде внимателен во склопувањето на коцките?

И секако како можат ли коцките да се срушат, се да падне и пак да треба да градиме од почеток?

 

[Nemiseverue]

Прво и основно, за да градиш и склопуваш коцки мораш да знаеш точно до детали што сакаш од себе и од животот. Кога ќе бидеш начисто (а неретко луѓето и до смртта не дознаваат “каде одат“) тогаш коцките практично сами ќе се склопуваат додека ти работиш на своите цели и определби на сите полиња...

 

[DonJas]

може да се згреши.. да се утне.. да се сруши кулата да се бутне.. но секоаш може да се почне од почеток.. со малку верба нема да биде се црн петок...

 

[Zemzela]

А кога ќе знаеме дека коцките се наместени? Луѓето секогаш се стремат кон нешто подобро,посовршено,поубаво...не се задоволуваат со сегашноста...сепак секој се труди барем да ми постојат коцките подолго пред да се срушат

 

[crazy lady]

kockite gi redime nie kako sto sakame ili mislime deka treba. koga ke pogresime se urivaat no nikogas ne e prekasno za da pocneme od pocetok. zivotot e takov kakov sto sam ke si go napravis.

 

[Crazy in Love]

Треба долго време додека се наместат коцките на животот како што треба. Некои луѓе долго време чекаат, кај некои коцките никогаш не се ни местат. Не очекувам дека на овие години се треба да се дојде на свое место и дека секоја коцка треба да биде добро склопена. Има уште многу време и уште многу варијанти да се пробаат за да се дојде како што треба. Но најпрвин барем јас лично треба да ги најдам коцките, пошто голем од нив фалат,а потоа да пробам да ги склопам.Сето ова е метафорички кажано, ама се разбравме што сакам да кажам.:wink:

 

[PSYtisfaction]

Прво и основно, за да градиш и склопуваш коцки мораш да знаеш точно до детали што сакаш од себе и од животот. Кога ќе бидеш начисто (а неретко луѓето и до смртта не дознаваат “каде одат“) тогаш коцките практично сами ќе се склопуваат додека ти работиш на своите цели и определби на сите полиња...

Да, или со други зборови, пред да почнеш со изградбата (склопувањето) на коцките, мора да имаш некаков концепт. Замисла, идеја, план.
Во спротивно ќе се редат рандом и без ред, иако ни концептот не гарантира сигурен ред и остварување на замислата.

Абе уствари, не знам јас коцки-моцки, го правам тоа што мислам дека е исправно, кога мислам дека е најпогодно.

 

[Сатори]

Јас на пример секогаш сум била голем љубител на различни видови на коцки кои што не се извадени од калап па со нив си го скоцкувам животот.Малку шарени, малку темни, небитно, важно е да се за мене прекрасни.
Секогаш се сложувало, барем за мене, колку било тешко да ги склопам различните краеви и остри врвови, толку било лесно подоцна да совршено да се поклопат во големата слика.
Ќе лажам ако кажам дека не се трудам околу тоа, напротив, секогаш давам се од себеси за да знам што сакам и како да го добијам тоа.
Но и те како вреди на крајот од денот.
Сликата е магична.
​

 

[ada]

Што и да правиш, како и да го правиш тоа и колку и да си умешен, коцките на крај те маваат по глава и умираш.
(ова може да иде и ко note на опаковката од Lego коцките...Треба да се обратам кај надлежните)

 

[Cigla]

Колку и да ги градиме коцките на животот никогаш нема да бидат доволно совршени или доволно големи за да бидеме задоволни....

 

[RockLady]

...секогаш кога ќе ги склопиш увек се срушуваат...сеа за сеа се е склопено и идемо на појака градба..ахххх секој се надева на се она што го посакува

 

[*princess*]

Секако дека не мислам на оние коцкине нашине-детски.
Мислам на животот на коцките кои секојневно ги склопуваме.

Колку е лесно или тешко да се склопат коцките, колку е во овој момент умешноста да се живее животот и да се склопуваат коцките?

Колку е тешко да воспостувава баланс, коцките да не се срушат?

Може ли да се направи грешка во склопувањето на коцките, да се направи утка? Да се промаши?

Колку треба да се биде внимателен во склопувањето на коцките?

И секако како можат ли коцките да се срушат, се да падне и пак да треба да градиме од почеток?

Многу е тешко да се успее да се пронајде соодветната комбинација,,односно коцките да се наместат како што треба..всушност,,сите ние ги редиме онака како што мислиме дека треба,,честопати притоа грешиме,,но никогаш не е доцна за корекција..Мислам дека треба да се биде многу внимателен,,затоа што постојат и такви коцки кои кога еднаш ќе се наместат,,подоцна многу е тешко да се срушат и туку така да се наредат од почеток..Секако доколку има потреба од тоа...никој не е совршен за да би можел да ја најде успешната формула за склопување на коцките,,но доволно е и ако се само навидум односно просечно добро склопени.. И да,,можно е се да падне и да се почне од почеток,,но секој нов почекот на било што е тежок,,исто толку колку што било тешко и да се склопат пред да паднат

 

[Antagonist]

Темава е одлична, ама сигурен сум дека можело некоја друга аналогија да се повлече, да се користи некоја друга метафора , нешто што подобро ќе звучи од коцки....ако ништо поеќе ,барем , карти еве ..ама нема везе

Али ако треба да се збори во име на коцките.....тогаш не си играјте со коцките како мали деца. И не ги голтајте.И запрашајте се дали се наоѓате во областа од 7 до 77 пред да почнете да си играте со нив!!!!!!!!!!!!!

 

[VeS]

Постојано ги редиме тие коцки и постојано се рушат самите од себе но како што е со играчките прво ќе се разочараш што ти се растуриле но подоцна ќе направиш уште поубави па така е и со коцките на животот. Секој пад значи почеток на нов успех кој не велам дека вечно ќе трае но ќе биде секогаш подобар од оној претходниот. И нормално дека е тешко да се воспостави еден баланс, но тој никогаш нема да го постигне тоа совршенство за коцките да не се срушат. Порано или подоцна ќе паднат.
А за грешка при склопувањето? Учиме од грешките нели? Па подобро една грешка памет за друг пат и подобро би било да ја согледаме што поскоро бидејќи колку поголема грешка толку коцките ја губат својата рамнотежа.
А за рушење на коцките кажав претходно секој пад значи почеток на нов успех. Така да не треба вечно да се разочараме. Кој што е упорен успева.