Како?

[korun]

Секој поинаку ги доживува и најобичните работи, и неговиот однос со другите се базират врз нив... Она што ке го кажиме е базирано на само момент работа на нашиот мозок, без разлика колку пред то сме се подготвувале или не, колку наеднаш дошло то или пак долго очекуван одговор... Според мене луѓето се разликувет по односот после она шо ке го кажат...Секој од нас има повредено некого, било намерно или не...а бил повредуван дупло појке од то... Некој е уплашен да биде повреден, а некој мн полесно го преминвит... Поентата е да научиме да преминвиме, и сиве овие филозофии(без навреда) напишани во овие две страни нишо не значет ако не се добиени со искуство...Джабе ке прочитам на десет места ако ти напрает лошо не враќај ти одма со лошо и слично, ако то не го осетам јас и не успеам да го истрпам. Секој чоек треба да биде блиску до некоја средина, не на средина за сите да го влечкет со нив, туку средина со една своја мала но цврста наклонетост кон себе си и своите желби....


пи.ес. не ме биват за филозофи ама пробав....

 

[GarDiaN]

Добра теорија, но, штета е што не може секогаш да се изведе во пракса, во принцип, имаме луѓе кои што мораат од икс причини да ни бидат во кругот, а сепак се злобни.
Тогаш?
Слепа улица.

Ne mora da e slepa, ako mora da se druzis prifatigo toa ama nemora da bides zloben kako nego. Mozes da go iskoristis i ko sansa da naucis nesto od nego zosto, sto i kako. Po mene nikoj nemoze da te povredi ako ne im dades da te povredat, bidi sekogas svesna deka mozat i mozes da povredis.

Никој нема доволно искуство, од чиста причина дека нашето знаење се граничи со него, а никогаш не е доволно.
Повторно, ќорсокак.
Крајно, зошто да го научиш третманот пред да умреш, тоа е лекција што ти треба за животот, а не за деновите пред смртта.

Za nekoi raboti ne ti treba iskustvo tuku sogleduvanje na rabotite, nekogas sme slepi pred nesto a ne ni znaeme, treba ocite da si gi otvorime so toa i odgovorot ke go imame, no nekogas nesakame da otvorime oci.

А што правиме на реми?
Добро, лошо или оставена партија за цел живот на товар?

Pa prilicno ostavena e za cel zivot. No vremeto menjava, sakas nejkes ke bides smeneta poradi edna covecka pricina za da mozes da opstanes.

Sekogas mozes da pogresis procena na covek. Dodeka ne probas ne mozes da znaes, edno e covekot odnadvor i pred tebe kako se postavuva, drug e na drugo mesto. Koga ke mu vlezes vo sekojdneven zivot, ke sfatis kakov e i dali ti odgovara i dali e dobro toa sto go pravi. Mnogu primeri ima na luge so na edno mesto se prestavuvaat kako edni a na drugo mesto sosem treto (sprotivno od prethodnoto). Site nosime maski, dali sme svesni ili ne.
Mnogu luge sto izgledaat od nadvor ne povredlivi, mokni i silni vnatre se obratno no tesko da se vidi toa. Mora da se postavuvas so site isto, tvojata maska da ja isfrlis i da se prestavis takov kako sto si a vremeto ke kaze dali si odgovarate ko drugari ili ne i dali ke te povredi ili ne. So sekoj drugar so go imas treba da bides i svesen za rizikot za povreda i da go prifatis. Za mene ne e tolku vazno dali ke me povredi ili ne, vazno e ja sum toa sto sum i ne sakam da povreduvam, ako toj saka da me povredi neka proba, so toa moze samo posilen da me napravi. Na kraj kraista ja sum mu dal sansa da me povredi a toj ja iskoristil, nema pricina zosto da mu vrakam ke ima drug so ke go kazni nego ili kaznata e samata sto ne e vise moj prijatel. Ako se postavis taka kako sto si ti, bez maska mali se sansite ti da povredis a golemi sansi da te povredat, od tebe zavisi so poveke ti odgovara da povreduvas ili da te povreduvaat. Nekogas i ti nesvesno mozes nekogo da povredis i da go unistis i da ne ti dade druga sansa i objasnuvanje. No jas ako znam sto sum i znam sto sakam i sto mislam i sto mi bila namerata vremeto ke ja pokaze vistinata, ako sum se prestavuval kako toj sto sum sekogas ke dojde vistinata na videlina, samo nekogas moze da bide za zal prekasno no sekogas ima sansa dodeka ima nadez. Zborot mi bese bidi toa sto si, znaj deka ima sansi da te povredat i da povredis. Biraj koj ti e pozgoden rizik da nosis maska ili da bides toa sto si. Moze a i ne mora da povredis i da te povredat, rizik kako sto e samiot zivot

 

[Yo Blow]

кога некој ти пречи, едноставно отстрани го.
ако неможеш, замоли друг да го стори тоа

 

[L o l i t a]

A zosto e bitno da se znae so kogo kako treba? Ne postojat slepi ulici vo odnosite so lugeto,samo treba eden kakov-takaov balans. Se drugo zavisi od samiot moment,situacija,intuicija,raspolozenie,pa i iskustvo,so eden zbor ako postapuvas kako sto cuvstvuvas deka treba,nikogas nema da zgresis.Ustvari jas mislam deka greski ne postojat,zatoa so se e kako so e,se se sveduva na cuvstvata. I nikoj ne e ni dobar ni los, osven vo prikaznite,tuku sekoj e takov kakov so e... so razlicen karakter... odnesuvaj se so lugeto kako so se cuvtvuvas,a ne kako so mislis deka treba... barem jas taka pravam i dosega ni sum se razocarala,ni sum se pokajala za nesto

 

[Жозефин]

Како со луѓето?
Како?

Никој не повредува ако не бил предходно повреден, а сите ние сме биле, никој од нас не спасува, ако предходно не бил спасен, а сите ние сме од некој спасени.
Ќе ми кажат, просуди ги луѓето, така и однесувај се со нив, но зар, треба да бираме со кои да бидеме добри а со кои лоши, зар тоа не не валка нас како луѓе?

Преовладувањето на добрата страна, да се прости, разбере и помогне.Кога срцето ни се кине од болка и сожалување кон оние помалку моќните, желбата да се направи барем една добра работа додека имаме можност.
Како знаеме дека нема некој да не искористи?

Кога злобата тече од сите страни, и сите сакаат да ти го забодат ножот во грб, сарказмот ги преминува границите, а тој што зборува, тоа го прави за те боли, да те печат и старите рани.
Како знаеме дека не сме згрешиле штом веднаш сме ги кренале ѕидовите и сме почнале да се браниме пред да не нападнат?

Кој е вистинскиот избор?
Има ли универзален пат по кој што треба да се оди?
Јас навистина не знам, боли да те уништуваат, боли и да уништуваш.

Само едно прашање, како?

По ова прашање, јас имам моја стратегија, која морам да се пофалам дека не ми е многу успешна, пошо ептен сум се изгорела до сеа, и уште патам. Секогаш глеам на сите да им помогнам. Сеа, ако некој го цени тоа ќе ми врати со добро, некој нема ни да обрне внимание, некој ќе ми врати со лошо (што ретко се случува). Глеам со новите луѓе да не се отварам премногу зашто тогаш имаат информации за мене. Подбро, остави време да помине за да видиш кој ти е пријател. На брзина ништо не бива. Тие шо се добри со мене, верувам дека ќе ми станат пријатели. Тие шо нема да обрнат внимание, се тип на луѓе што за мала работа нема да каже фала и не се замараат многу со другите. А тие што ќе вратат со лошо, се знае како продолжува односот со нив. Не се фер. Нема формула која ако ја решиш ќе добиеш шема на постапки за успешен живот. Што е успешен живот? Да имаш пријатели, семејство кое е покрај тебе, добра плата и работа? Ама, секогаш ќе има некој што или ќе ти љубомори или нема да те сака и ќе сака да ти наштети. Значи пак не си постигнал успех на сите полиња. Невозможно е. Ние како интелектуално најсовршени битија тежнееме кон совршеност. Ама, совршеност нема. Секогаш има барем нешто што нема да оди како што треба. Тие што мислиме дека имаат совршен живот, тие да не не се намачиле за да стигнат до тоа скалило? А и ним не им е совршено. Не можеш да стигнеш до нешто што ти го сметаш за солидно без пот и мака. Зашто тоа што не е стабилно изградено има голема тенденција да се сруши. Не можеш да постигнеш нешто без обиди и грешки. Не постои совршен живот. Величината на човекот и успехот кој тој го постигнал не се мери со тоа колку можеш да поднесеш. Се мери со тоа колку можеш да совладаш. Ако имаш јасно зацртани цели, и тежнееш кон тоа да ги постигнеш, секако ќе ги оствариш еден ден. Само нема тоа да го постигнеме без грешка.

Човекот не е мртва материја. Значи, тој е променлив. Па, и пријателството исто така. Не можеш да направиш пријателство без подеми и падови во односот. Некогаш секако ќе се искараш со некој. Само успехот во тоа се состои од способноста да слушаш и да умееш да ги согледаш околностите во кои се наоѓа другиот. Зашто, убедена сум дека ќе го сфатиме барем за некој степен повеќе и ќе ја оправдаме неговата постапка ако се обидеме да се ставиме на негово место и да ги почувствуваме неговите околности и чувства. Тогаш верувам дека со најголем успех ќе се зближуваме со луѓето.

 

[Annabel]

На почетокот секогаш сум добра со луѓето што ги запознавам,така сум воспитана а и карактерот ми е таков-не ми дава да се чувствувам како да сум нешто повеќе од другите па да ги гледам од високо,сите ги ставам на исто ниво со мене.Со тек на време проценувам за каква личност се работи и така и јас се однесувам кон неа.
Порано бев многу наивна и мислев дека и на лошото треба да враќам со добро,но откако согледав дека само јас го извлекувам подебелиот крај решив да си поставувам црвена линија тогаш кога јас ќе мислам дека е потребно.За мене дистанцирањето е најдобар лек против луѓето кои ме повредуваат.

*Третирај го човекот каков што е и тој ќе остане таков.Третирај го каков што може да биде и тој ќе стане каков што треба да биде.

*Ми се допаѓаат свињите.Кучињата ни се потчинети,мачките гледаат од високо на нас,а само свињите не третираат еднакво.

*Луѓето не третираат на начин на кој ние ги учиме да го прават тоа.

*Како што ги гледаме,така и ги третираме луѓето.

*Како те третираат тоа е нивна карма,како ти реагираш на тоа,тоа е твоја карма.

*Очекувањето светот да биде фер спрема тебе затоа што си добра личност е исто со очекувањето бикот да не те нападне затоа што си вегетаријанец.

*Начинот на кој се третираме себеси ги поставува стандардите за другите.