Z
zmej gorjanin
Гостин
Уау автогол си даде. Ако се сложуваш со ова дали се слагаш и со фактот дека не сте оригиналните потомци на Атила Хунот и дека единственото нешто кое што ви е заедничко е само вашето име?
Како се нарекувале Македонците наспроти пропагандните тврдења!?
- Креатор на темата Bratot
- Време на започнување
Уау автогол си даде. Ако се сложуваш со ова дали се слагаш и со фактот дека не сте оригиналните потомци на Атила Хунот и дека единственото нешто кое што ви е заедничко е само вашето име?
karan
бивш поет, плукач, вљубеник во слободата
Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор П'рличев, Автобиографија). За него и Србите се Бугари т.е. Словени; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска. 
Ваква бугарска национална "свест" има и кај некои од Бугарите за време на "в'зраждането", па се среќаваат тврдења како: Најпрвин бугарските букви се нарекувале српски..? (парафразирам), за да се оправда употребата на српскиот јазик и правопис.
Ваква бугарска национална "свест" има и кај некои од Бугарите за време на "в'зраждането", па се среќаваат тврдења како: Најпрвин бугарските букви се нарекувале српски..? (парафразирам), за да се оправда употребата на српскиот јазик и правопис.
- Член од
- 1 февруари 2007
- Мислења
- 13.039
- Поени од реакции
- 2.270
И на се изпишано до тук,как би обеснил терминот словенобугарски во ракописите,во книгите? Да го читаме како соленослонески?!Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор П'рличев, Автобиографија). За него и Србите се Бугари т.е. Словени; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска.
Ваква бугарска национална "свест" има и кај некои од Бугарите за време на "в'зраждането", па се среќаваат тврдења како: Најпрвин бугарските букви се нарекувале српски..? (парафразирам), за да се оправда употребата на српскиот јазик и правопис.
karan
бивш поет, плукач, вљубеник во слободата
Не, ќе го читаш така како што е објаснет и ќе имаш на ум дека не секогаш бугар=бугар.
Еве уште еднаш:
Во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречје)“, печатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., Димитар Македонски пишува:
„П.[Прашање] Кои се оние Бугари (Словени), што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово?
Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија
П. Од кого се покрстени тие?
О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун...
Апостол Павле ги покрстил прво античките Македонци во Филипи, а сето тоа е многу убаво објаснето во Библијата. Димитар Македонски сосема е сигурен во своето потекло- дека е ист со првите Христијани, крстени од Апостол Павле, а тоа се античките Македонци, кои според него се чисти Бугари (Словени).
Еве уште еднаш:
Во својата „Кратка свјаштена историја за училиштата по Македонија (на македонско наречје)“, печатена „Во печатницата на Македонија“, Цариград 1867 г., Димитар Македонски пишува:
„П.[Прашање] Кои се оние Бугари (Словени), што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово?
Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија
П. Од кого се покрстени тие?
О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун...
Апостол Павле ги покрстил прво античките Македонци во Филипи, а сето тоа е многу убаво објаснето во Библијата. Димитар Македонски сосема е сигурен во своето потекло- дека е ист со првите Христијани, крстени од Апостол Павле, а тоа се античките Македонци, кои според него се чисти Бугари (Словени).
Z
zmej gorjanin
Гостин
Фми да не ти постирам сега што пишале и изјавиле Прличев и Мисирков за Александар Македонски, многу ќе се разочараш.
Него дај да ѕирни го овој мој пост да видиме што отец Спиридон Габроски во 1792 г. пишал за тоа како го сваќа терминот Бугари
линк
Еј фми ај кажи ми бе зошто МПО исто носеле име Александар Македонски, а не Аспарух или Атила
Многу врховисти од ВМРО кои се декларирале како Бугари се сметале за потомци на Александар Македонски ама никако на Аспарух, така да многу добро тоа кажува што значел терминот Бугарин кај Македонците.
Него дај да ѕирни го овој мој пост да видиме што отец Спиридон Габроски во 1792 г. пишал за тоа како го сваќа терминот Бугари
линк
Еј фми ај кажи ми бе зошто МПО исто носеле име Александар Македонски, а не Аспарух или Атила
Многу врховисти од ВМРО кои се декларирале како Бугари се сметале за потомци на Александар Македонски ама никако на Аспарух, така да многу добро тоа кажува што значел терминот Бугарин кај Македонците.
Bratot
Стоик и Машкртник!
Ау,Ау перверзиjaта е полна. Вашите велат дека има бугари по потекло, наши велат дека бугарин било синоним на христиjaнин и словен.
Уште те чекам да ми кажеш бугарската егзархиja како да ja доживуваме,како црква на словени и христиjaни?
Сами си плеткате во манипулации.
Интересно това тука доста преди екзархиjaта како да го читаме? Нека да видиме,дека тука пишува словенски jaзик. Това покажува уште еднаж,дека терминот бугарин,бугарски не се заместува со словен.
Еве разликували са jaзик словенски и jaзик буграски.
Уште нешто преди да има егзархиjaта.
Видимо терминот бугарин,бугарски не е едно и исто со словен,христиjaнин и така натаму на 100%. Правили са разлика мегу тиja работи,а сега ти сакаш да ни убедиш,дека те користели бугарин како словен-абсурд.
Пореден доказ,дека не се користи за едно и исто
Како може 1760 година да прават разлика мегу словени и бугари,а ти днес да сакаш да ни мачкаш очи,дека не биво вака....
Во време на егзархиjaта гледаме вакво нешто
Тука како да го преведуваме това?
Сакам да ми ги преведеш насловните страни кои ги постираше, да ти откријам една очевидна заблуда.
Доколку бугарскиот бил различен од словенскиот, тогаш каков јазик бил истиот?
Зошто се прави појаснувањето Славјано-бугарски?
За да бидат појасни манипулациите кои мислиш дека се сведуваат само на потцртаните со црвено термини, добро би било да го наведеш преостанатиот дел од текстовите, како на пример на првата слика каде пишува „Болгара родом из Разлога“ погоре пишува дека се работи за „Славјански писмена“ и јазик, исто така подоле пишува Славјано-Серпскои итн.
Значи ништо не демантираш од мешаницава со термини, туку само придодаваш во општо прифатеното објаснување дека терминот “Бугар“ има повеќе значења и употреби, а не единствена етничка конотација.
Тоа е НЕСПОРЕН ФАКТ!
И никој не рекол ниту ја ограничил употребата на “Бугари“ единствено врз основа на примерите од вашите академици, но не е точно дека го означувале само она кое вие посакувате да го означува во сегашнава дискусија.
--- надополнето ---
Доколку ти треба објаснување на шах-матот, кажи да ти дадам дополнително време да размислиш за очевидното.
Кој е тој што бил покрстен во 9-от век?
Јордан Хаџиконстантинов - Џинот, кажува дека за него поимот Бугари означува словени, па во неговата "Солунска Легенда" објавена 1859 г. вели дека Св. Кирил и Методиј се апостоли на сите Бугари (Словени), а во Бугари ги вклучува и Моравјаните од Велика Моравија и Панонија (Гласник друштва српске словености, VIII, стр. 146-147).
Со што не се согласуваш?
- Член од
- 20 декември 2008
- Мислења
- 1.193
- Поени од реакции
- 75
Не се согласувам дека Џинот е автор, легендата е постара, тој само ја објавил.
Не се согласувам и со „а во Бугари ги вклучува и Моравјаните од Велика Моравија и Панонија“.
Десимир Моравски не е од она далечната Моравија, од нашата Моравија си е.
Не се согласувам и со „а во Бугари ги вклучува и Моравјаните од Велика Моравија и Панонија“.
Десимир Моравски не е од она далечната Моравија, од нашата Моравија си е.
- Член од
- 20 декември 2008
- Мислења
- 1.193
- Поени од реакции
- 75
Во оригиналот нема словени загради. Има си словени како поопшто поим. Бугарите си се овдешните словени.
Ете што друго напишал
„И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiја од 16.02.1871).
--- надополнето ---
Д.В. Македонски расудува по вашему. Штом тој е Бугарин од Македонија, демек Македонец, значи и неговите предци се исти со него или и античките Македонци се Бугари.
--- надополнето ---
Глигор Прличев во својата автобиографија пишува: „...бугарската азбука само на тројца им беше позната и се нарекуваше српска..“ (Григор П'рличев, Автобиографија). За него и Србите се Бугари т.е. Словени; во тоа време, само Србите имаа реформирана и кодифицирана словенска азбука, па затоа и Прличев вели дека бугарската (словенската) азбука се нарекувала српска.
Ваква бугарска национална "свест" има и кај некои од Бугарите за време на "в'зраждането", па се среќаваат тврдења како: Најпрвин бугарските букви се нарекувале српски..? (парафразирам), за да се оправда употребата на српскиот јазик и правопис.
За него Србите си се Срби, бугарите си се Бугари.
Оште от 1861 почнахме с јакима Сапунджиев народниј подвиг, но го почвахме глухо. Времето оште не беше сгодно; г'рцизма в Охрид от векове беше се вкоренил и досега все рас'л и рас'л; б'лгарин б'лгарина наричаше "шоп"; б'лгарската азбука само на трима беше известна и се наричаше с'рбска; учени м'же уверјаваха, че б'лгарите немат писмен јазик; обвинителите на Миладиновци, тогава скоро наградени с ордени, беха в нај-високата степен на славата си и на влијанието си. В дукјана на Ангела Групчев, којто служеше как читалиште, се научих на б'лгарско чтение и јазик. Си помагахме взаимно: он ни изјаснјаваше б'лгарските непонјатни нам думи, а ние – нему европејските. Прочетохме б'лгарската историја и разказвахме в училиштето и по к'шти, дето требаше, нај-потрјасајуштите ј страници и м'ченическата см'рт на Миладинови. Често разправјахме на учениците и на родителите им (но не всем) колко е труден елинскиј и колко по-сладко и по-лесно е да се учат на мајчин си јазик. Много псалми, преведени на македонско наречие, се четеха по ц'рквите и вд'хваха свештен ужас на христијаните. Когато чтецат не ми се аресваше, сам ставах чтец. Силно се богумолехме: но с'штевременно и работехме. Орахме ден и ношт да си приготвим почва за сеене.
--- надополнето ---
...
На 15 јануари 1869 предадоха ми книгите и р'кописите. Какво да видиш! В них намерих и чужди книги, способни да компрометират и целиј град пред правителството: б'лгарска и с'рбска истории; разговор на пет официри, които си разделјат Турската империја, и военни упражненија (книга, којато знаех, че принадлежи на охридскија доктор Вилара, јанинец).
Z
zmej gorjanin
Гостин
03. 03.1860 извадок од статија објавена во “Цариградски весник”
“Оваа земја е Македонија и ако ја погледнеме природата, наравите, обичаите, карактерот на жителите, нивниот став, нивната физиономија, исцело ќе ги препознаеме истите оние мажи што во старо време ги сочинувале фалангите на Александар Македонски.” (цит. според Блаже Ристовски)
“Оваа земја е Македонија и ако ја погледнеме природата, наравите, обичаите, карактерот на жителите, нивниот став, нивната физиономија, исцело ќе ги препознаеме истите оние мажи што во старо време ги сочинувале фалангите на Александар Македонски.” (цит. според Блаже Ристовски)
- Член од
- 20 декември 2008
- Мислења
- 1.193
- Поени од реакции
- 75
03. 03.1860 извадок од статија објавена во “Цариградски весник”
“Оваа земја е Македонија и ако ја погледнеме природата, наравите, обичаите, карактерот на жителите, нивниот став, нивната физиономија, исцело ќе ги препознаеме истите оние мажи што во старо време ги сочинувале фалангите на Александар Македонски.” (цит. според Блаже Ристовски)
Покажи ја целата статија. Не се срами.
Жители Болгари, Турци, мало Цинцари....
Болгарско училиште во Охрид, не македонско. Зошто?
--- надополнето ---
Мужи, жени, деца сви бугарски зборујут...
Z
zmej gorjanin
Гостин
Интересното е како тие Бугари се идентификуваат со Александар Македонски, сето тоа го релативизира значењето на зборот Бугари.
karan
бивш поет, плукач, вљубеник во слободата
Во оригиналот нема словени загради. Има си словени како поопшто поим. Бугарите си се овдешните словени.
Ете што друго напишал
„И поднаучете си малку историја, или барем научете ги каракеристиките на историјата и ќе се уверите дека Македонците не се Цинцари, ниту друг некој народ, но чисти Бугари како вас; оттаму ќе научите дека Македонците не се изгубиле од лицето на земјата, како што си дозволуваат некои да кажуваат, затоа што, колку што ние знаеме, тие не згрешиле некогаш до толку, што, да зине земјата и да ги голтне.“ (в. Македонiја од 16.02.1871).
--- надополнето ---
Д.В. Македонски расудува по вашему. Штом тој е Бугарин од Македонија, демек Македонец, значи и неговите предци се исти со него или и античките Македонци се Бугари.
Хахах.. Колку удобно со само едно зборче ги релативизираш работите.
Не. Тој е убеден дека неговите предци се античките Македонци, и затоа ги нарекува Бугари. И самиот читаш дека зборува за Македонци, а не за Бугари.
Ајде уште еднаш да прочитаме какви Бугари се тие (демек Македонците
):„П.[Прашање] Кои се оние Бугари, што се крстија во почетокот на први век после Рождество Христово?
Од. [Одговор] Тие се Бугарите што живеат во Македонија
П. Од кого се покрстени тие?
О. Од Апостол Павле, кој најнапред проповедал во Филипи и Солун...
Јордан Хаџиконстантинов Џинот, "Б'лгарин с'м".:
"Да, сладкиј брате, они во Охрид превеле всичко свјаштено писание на славјански јазик, т.е. на болгарски."
"Мориевски христијани са от нај-старија болгаре, кои дошле от неизвестни векове с име пејани и мирмидони. Пли-ниј и Стравон ги казува да се храбрејши род скитски, кои всегда ходили на бој напред от Александра Великаго. Омир солунски мирмидони ги е звал и ги е совкоплјал ведно с магленски и бели јазоновци. Имја Мориово, Мириево, Мирници, Мир-мидавци, Мирмидони..."
Ова нема да го сметам за одговор.
Бидејќи е само повторување на кажаното од моја страна.
Знаеш зошто. Македонското име во тоа време од страна на европските научници беше сметано за грчко, а борбата на Прличев нели беше против грцизмот.
"Да, сладкиј брате, они во Охрид превеле всичко свјаштено писание на славјански јазик, т.е. на болгарски."
Z
zmej gorjanin
Гостин
Да видиме зошто Каснакоски се срами да го постира ова тука
На 27 декември 1884 г. се образува Б'лгаро-Македонско Дружество „Александ'р Македонски" в Русе. Като се в'одушевлјаваха от самата идеја на това искрено, македонците, без да взимат в с'ображение партизанското положение на хората, като един повече познат и честен човек, избраха за свој председател г. Хр. Иванов, којто научи това от депутацијата, којато го покани да приеме избора. Но какво излезна от после? Покојнијат Паница, Н. Живков и Др. Стојанов (Окол[ијски] началник тогава) се записват членове на дружеството и скоро влизат под кожата на покојнија М. Палашев, подпреседател, и покојнија К. Шавкулов, секретар, и почват да агитират против г. Хр. Иванов, че бил консерватор и че правителството на г. П. Каравелов тогава бе либерално, при все че г. Хр. Иванов нито е нјакој от крајните партизани, нито имаше нјакакви грешки п'к до тогава; както и сега, тој минаваше за един нај-порјад'чен човек пред обштеството в град'т. При това, тој сам не беше молил македонците да го избират, а ние сами го канихме. Не се спрја само с това работата, ами почнаха и от Софија да ни с'ветват на тоја ум; ние имаме и една телеграма даже от г[-н]. Ризов по тоја в'прос. И не само, че тој минаваше като консерватор, та беше нет'рпим пред тогавашните либерали, ами се отиде и по-далеч, почна да се бие на чувствата на македонците и с нјакој домашни нештастија на тоја непорочен човек. А за да се от'рват членовете на дружеството от постојанните раздори, в едно заседание взеха решение и изклјучиха завинаги, с п'лно вишегласие, петимата: Паница, Живкова, Стојанова, Палашева и Шавкулова. Протоколите и днес се пазјат при г. Коце Здравков в Русе.
В "Гајда" април 1866 г. П.Р. Славејков го пиши следното, чуто от дјадо Дечо
Македонија, мали мои пријатели, страна в старо време толкоз славна и чутовна, а днес така загл'хнала и назад останала, не е чужда на нас, б'лгарите. Тја е мјасто, открај и до днес населено с наши еднородци и еднокр'вни братја славеноб'лгари. Това ште сја види чудно и странно на тези, които сја г'рчејат, без да знајат гр'цката историја, но на тези, които са познати с'с старата гр'цка филологија и с днешното население на Македонија, не остава никакво сумнение, че старите жители на Македонија, както и днешните са славенско произходение, и толкоз велики и славни м'же, които е родило това мјасто, са наши с'племенници, каквото например и този славен философ, за когото ни беше думата.
Не ште би прекалено, ако предположим, че е бил и тој б'лгарин или по право македонец славенин, както са сја наричали нашите туземци прадеди в нај-древните времена. Това предположение сја облјага на месторождението на този философ, на славјанското име на отечеството му, а оште като че сја потв'рдјава и от това, дето негов'т славен с'отечественик Филип избра него и повика за учител на сина си Александра, като што е знаел и македонскијат, сиреч славенскијат или б'лгарскијат, изпосле наречен език. Гр'цкото образование е пог'рчило и него, както и ученика му Александра, но тогаз никак и не е можало да б'де, заштото в Европа тогаз други писмен език и не е имало освен гр'цкијат, којто е и бил учебен език на всичките народи от Тракијскијат полуостров, които по непосредното си сношение с г'рците изучавали са го и по гр'цкото си учение налагало им сја и гр'цкото име.
Какво чудо като и днес, когато подир толкоз години самостојателно б'лгарско господарство, подир едно обшто историческо име, подир такваз една цветушта книжнина, што сме имали, и писмен език, што имаме, та и днес, казвам, ниј, б'лгарите, минуваме за г'рци и не само тези, които знајат гр'цки, но и тези, които ни алфа гр'цки не знајат, и те г'рци, та г'рци. Не казваме ли например на тези, които живејат в град'т, г'рци? И те сами не сја ли казват г'рци? Зашто? Заштото сја учат гр'цки и днес и гр'цки четат в черковите си, но те не са освен б'лгари до един и б'лгари от околните села и повече от нашенски колиби.
Сам аз не с'м ли сја учил гр'цки? И по чуждите земи толкози години за гр'к с'м минувал и непременно бих сја и аз отрек'л от народа си и гр'к бих сја нарек'л, ако да не бе онова наследие от духовнијат ми отец, безценнијат ми онзи дживаир, којто сте виждали на масата ми, днес да с'м и аз гр'к и вас да искам да г'рчеја. Това като става днес и в тези места, какво е било преди две хилјади години, и там до самото гр'цко гнездо? Какво е и днес пак на с'штото мјасто в Македонија? Там даже не знајат, че има б'лгарска книга! При това, когато и таја книга имаме, сиреч писменијат наш език, ниј пак от Македонија го имаме и на македонците уроженци сме дл'жни за него, както ште ви кажа по-сетне.
Много и много има да ви говорја аз за Македонија и прис'рце имам да говорја за това, но за да сја не отстранјавал тв'рде от предмета на разговор'т си сега, прек'свам тука думите си. Желал бих само да сја вт'лпи в ум'т ви това име и кога порастете, да не забравјате жителите на това мјасто, които веројатно че по-сетне от т'дешните ште сја с'будјат и ште дојдат в народно с'знание. Може к'сно и тв'рде к'сно, но кога да е то ште б'де; ви трјаба да прострете к'м тјах братска р'ка и да направите за тјах това, което са направили те за вас преди хилјада години, сиреч да им дадете в р'ка б'лгарската книга, којато сте от тјах зели.
б'лгарска книга от 1932 г. "Македонија и б'лгарското племе"
НАРОДНОСТТА НА СТАРИТЕ МАКЕДОНЦИ
д-р Ганчо Ценов
ПРЕДГОВОР
Едно обштество от лјубители на б'лгарската историја ме покани да д'ржа реч за народността на старите македонци. С'штото това обштество откри родолјубивијат б'лгарин и столичен печатар господин Пет'р Глушков, којто бе т'ј лјубезен и штед'р да издаде даром тази книжка за в'просното обштество, и аз му благодарја нај-с'рдечно.
В'прос'т за народността на старите македонци не се изчерпва с тази книжка. В неја обаче е казано нај-с'штественото, от което се вижда, че старите македонци прод'лжават да живејат в днешните македонци и че те са принадлежали на онзи народ, којто ние сега наричаме б'лгарски народ.
Софија, декември 1938 г.
Д-р Ганчо Ценов
Ето на, цар Александ'р се учил на гр'цки език и сборувал все гр'цки. Така пише в гр'цките книги, а кога се разлјутвал псувал на свој матерен јазик”, извика Стојанович.
„Ах, значи и Александ'р е бил славјанин-македонец!”. Но понеже ни застигнаха и други п'тници спрјахме таја интересна разпра. Вечерта пристигнах в'в Воден и слјазох в к'штата на родолјубеца господин Георги Гогов. Там ме приеха и гледаха като својата д'штерја
http://www.promacedonia.org/bmark/np/np_4.html
Интервјуто на Никола Карев
- Македонец ли си? Го прашувам
- Да.
- И следствено Грк.
- За ова не знам, ми одговори, јас сум Македонец
- Директен наследник на Александар Велики? Му велам иронично
- Да.
- И Александар Македонски што беше, ве молам?
- Не знам, но историјата вели дека бил Грк.
- Тогаш и ти, како негов наследник, си Грк.
- Не, ми одговори.
На 27 декември 1884 г. се образува Б'лгаро-Македонско Дружество „Александ'р Македонски" в Русе. Като се в'одушевлјаваха от самата идеја на това искрено, македонците, без да взимат в с'ображение партизанското положение на хората, като един повече познат и честен човек, избраха за свој председател г. Хр. Иванов, којто научи това от депутацијата, којато го покани да приеме избора. Но какво излезна от после? Покојнијат Паница, Н. Живков и Др. Стојанов (Окол[ијски] началник тогава) се записват членове на дружеството и скоро влизат под кожата на покојнија М. Палашев, подпреседател, и покојнија К. Шавкулов, секретар, и почват да агитират против г. Хр. Иванов, че бил консерватор и че правителството на г. П. Каравелов тогава бе либерално, при все че г. Хр. Иванов нито е нјакој от крајните партизани, нито имаше нјакакви грешки п'к до тогава; както и сега, тој минаваше за един нај-порјад'чен човек пред обштеството в град'т. При това, тој сам не беше молил македонците да го избират, а ние сами го канихме. Не се спрја само с това работата, ами почнаха и от Софија да ни с'ветват на тоја ум; ние имаме и една телеграма даже от г[-н]. Ризов по тоја в'прос. И не само, че тој минаваше като консерватор, та беше нет'рпим пред тогавашните либерали, ами се отиде и по-далеч, почна да се бие на чувствата на македонците и с нјакој домашни нештастија на тоја непорочен човек. А за да се от'рват членовете на дружеството от постојанните раздори, в едно заседание взеха решение и изклјучиха завинаги, с п'лно вишегласие, петимата: Паница, Живкова, Стојанова, Палашева и Шавкулова. Протоколите и днес се пазјат при г. Коце Здравков в Русе.
В "Гајда" април 1866 г. П.Р. Славејков го пиши следното, чуто от дјадо Дечо
Македонија, мали мои пријатели, страна в старо време толкоз славна и чутовна, а днес така загл'хнала и назад останала, не е чужда на нас, б'лгарите. Тја е мјасто, открај и до днес населено с наши еднородци и еднокр'вни братја славеноб'лгари. Това ште сја види чудно и странно на тези, които сја г'рчејат, без да знајат гр'цката историја, но на тези, които са познати с'с старата гр'цка филологија и с днешното население на Македонија, не остава никакво сумнение, че старите жители на Македонија, както и днешните са славенско произходение, и толкоз велики и славни м'же, които е родило това мјасто, са наши с'племенници, каквото например и този славен философ, за когото ни беше думата.
Не ште би прекалено, ако предположим, че е бил и тој б'лгарин или по право македонец славенин, както са сја наричали нашите туземци прадеди в нај-древните времена. Това предположение сја облјага на месторождението на този философ, на славјанското име на отечеството му, а оште като че сја потв'рдјава и от това, дето негов'т славен с'отечественик Филип избра него и повика за учител на сина си Александра, като што е знаел и македонскијат, сиреч славенскијат или б'лгарскијат, изпосле наречен език. Гр'цкото образование е пог'рчило и него, както и ученика му Александра, но тогаз никак и не е можало да б'де, заштото в Европа тогаз други писмен език и не е имало освен гр'цкијат, којто е и бил учебен език на всичките народи от Тракијскијат полуостров, които по непосредното си сношение с г'рците изучавали са го и по гр'цкото си учение налагало им сја и гр'цкото име.
Какво чудо като и днес, когато подир толкоз години самостојателно б'лгарско господарство, подир едно обшто историческо име, подир такваз една цветушта книжнина, што сме имали, и писмен език, што имаме, та и днес, казвам, ниј, б'лгарите, минуваме за г'рци и не само тези, които знајат гр'цки, но и тези, които ни алфа гр'цки не знајат, и те г'рци, та г'рци. Не казваме ли например на тези, които живејат в град'т, г'рци? И те сами не сја ли казват г'рци? Зашто? Заштото сја учат гр'цки и днес и гр'цки четат в черковите си, но те не са освен б'лгари до един и б'лгари от околните села и повече от нашенски колиби.
Сам аз не с'м ли сја учил гр'цки? И по чуждите земи толкози години за гр'к с'м минувал и непременно бих сја и аз отрек'л от народа си и гр'к бих сја нарек'л, ако да не бе онова наследие от духовнијат ми отец, безценнијат ми онзи дживаир, којто сте виждали на масата ми, днес да с'м и аз гр'к и вас да искам да г'рчеја. Това като става днес и в тези места, какво е било преди две хилјади години, и там до самото гр'цко гнездо? Какво е и днес пак на с'штото мјасто в Македонија? Там даже не знајат, че има б'лгарска книга! При това, когато и таја книга имаме, сиреч писменијат наш език, ниј пак от Македонија го имаме и на македонците уроженци сме дл'жни за него, както ште ви кажа по-сетне.
Много и много има да ви говорја аз за Македонија и прис'рце имам да говорја за това, но за да сја не отстранјавал тв'рде от предмета на разговор'т си сега, прек'свам тука думите си. Желал бих само да сја вт'лпи в ум'т ви това име и кога порастете, да не забравјате жителите на това мјасто, които веројатно че по-сетне от т'дешните ште сја с'будјат и ште дојдат в народно с'знание. Може к'сно и тв'рде к'сно, но кога да е то ште б'де; ви трјаба да прострете к'м тјах братска р'ка и да направите за тјах това, което са направили те за вас преди хилјада години, сиреч да им дадете в р'ка б'лгарската книга, којато сте от тјах зели.
б'лгарска книга от 1932 г. "Македонија и б'лгарското племе"
НАРОДНОСТТА НА СТАРИТЕ МАКЕДОНЦИ
д-р Ганчо Ценов
ПРЕДГОВОР
Едно обштество от лјубители на б'лгарската историја ме покани да д'ржа реч за народността на старите македонци. С'штото това обштество откри родолјубивијат б'лгарин и столичен печатар господин Пет'р Глушков, којто бе т'ј лјубезен и штед'р да издаде даром тази книжка за в'просното обштество, и аз му благодарја нај-с'рдечно.
В'прос'т за народността на старите македонци не се изчерпва с тази книжка. В неја обаче е казано нај-с'штественото, от което се вижда, че старите македонци прод'лжават да живејат в днешните македонци и че те са принадлежали на онзи народ, којто ние сега наричаме б'лгарски народ.
Софија, декември 1938 г.
Д-р Ганчо Ценов
Ето на, цар Александ'р се учил на гр'цки език и сборувал все гр'цки. Така пише в гр'цките книги, а кога се разлјутвал псувал на свој матерен јазик”, извика Стојанович.
„Ах, значи и Александ'р е бил славјанин-македонец!”. Но понеже ни застигнаха и други п'тници спрјахме таја интересна разпра. Вечерта пристигнах в'в Воден и слјазох в к'штата на родолјубеца господин Георги Гогов. Там ме приеха и гледаха като својата д'штерја
http://www.promacedonia.org/bmark/np/np_4.html
Интервјуто на Никола Карев
- Македонец ли си? Го прашувам
- Да.
- И следствено Грк.
- За ова не знам, ми одговори, јас сум Македонец
- Директен наследник на Александар Велики? Му велам иронично
- Да.
- И Александар Македонски што беше, ве молам?
- Не знам, но историјата вели дека бил Грк.
- Тогаш и ти, како негов наследник, си Грк.
- Не, ми одговори.