Кајгана психолог

  • Креатор на темата Креатор на темата FLiX
  • Време на започнување Време на започнување
Имам голем проблем кој што не можам да го споделам со никого, во врска со самодовербата е и такви ствари.
Не би сакала да пишам тука и сите да читаат, па затоа оној кој би можел и сакал да поразговараме нека ми пиши :)
 
Проблем - немам премногу самодоверба во себе.
Не сум одлучен за работите што ги имам на ум, не сум сигурен, се си мислам дека грешам, на моменти помислувам дека се сите против мене, исто така и осамен. Исто така не сум сигурен во муабетот со луѓето, како да имам страв, си велам, ќе згрешам, што ќе речат после тоа...
 
Имам голем проблем кој што не можам да го споделам со никого, во врска со самодовербата е и такви ствари.
Не би сакала да пишам тука и сите да читаат, па затоа оној кој би можел и сакал да поразговараме нека ми пиши :)

Пиши си тука што се срамиш ништо не боли ако го имаш истиот проблем...послено ќе дојдеш до совет :D

Проблем - немам премногу самодоверба во себе.
Не сум одлучен за работите што ги имам на ум, не сум сигурен, се си мислам дека грешам, на моменти помислувам дека се сите против мене, исто така и осамен. Исто така не сум сигурен во муабетот со луѓето, како да имам страв, си велам, ќе згрешам, што ќе речат после тоа...

А од кај потекнува овој проблем? Некој нонстоп ти вика како за ништо не те бидува, како само ти не чиниш, те оставила некоја? Зошто мислиш така... И зошто толку ти е гајле што ќе рече некој...што го е***... што сакаат нека велат...ти гледај си тебе да ти одговара тоа што го правиш и тебе да ти е убаво зашто никој друг не се секира за тебе. И да згрешиш не си единствениот...нема човек што не греши... никој нема да ти префрла за некоја ситница ако си згрешил...И не се секирај никој не е против тебе лично...такви се луѓето само за себе си гледаат... И ако намислиш нешто направи го па што биди биди. Ако некоја ти се допаѓа пријди и... нема што да изгубиш...секако дркаш...раката никој не ти ја зема...само можеш да добиеш...
 
А од кај потекнува овој проблем? Некој нонстоп ти вика како за ништо не те бидува, како само ти не чиниш, те оставила некоја? Зошто мислиш така... И зошто толку ти е гајле што ќе рече некој...што го е***... што сакаат нека велат...ти гледај си тебе да ти одговара тоа што го правиш и тебе да ти е убаво зашто никој друг не се секира за тебе. И да згрешиш не си единствениот...нема човек што не греши... никој нема да ти префрла за некоја ситница ако си згрешил...И не се секирај никој не е против тебе лично...такви се луѓето само за себе си гледаат... И ако намислиш нешто направи го па што биди биди. Ако некоја ти се допаѓа пријди и... нема што да изгубиш...секако дркаш...раката никој не ти ја зема...само можеш да добиеш...
Еве ги причините, ги погоди од прва, инаку големо благодарам, убав совет. :)
 
Проблем - немам премногу самодоверба во себе.
Не сум одлучен за работите што ги имам на ум, не сум сигурен, се си мислам дека грешам, на моменти помислувам дека се сите против мене, исто така и осамен. Исто така не сум сигурен во муабетот со луѓето, како да имам страв, си велам, ќе згрешам, што ќе речат после тоа...

Дали постои причина поради која си ја загубил самодовербата? Или од секогаш е така?
Мораш да бидеш одлучен, секогаш да одиш на ризик бидејки можеш да добиеш повеке отколку што можеш да загубиш.
И кој не грешел? Луге сме, правиме грешки. Ке научиш и од тоа и следен пат нема да погрешиш.
Ако постојано за се и сешто се двоумиш нема да постигнеш ништо.
А за останатите... дали ти за нив живееш или за себе?
 
Имам еден прилично голем проблем еве вака:
Се започна од моја четврта година средно кога ги променив другарите се дружев со повлечени другари потоа се здружив со другари од повиско ниво
Од почетокот се беше добро но подоцна почнаа да ме зафркаваат секој мој збор го претвораа во шега на која јас секогаш нервозно реагирав и пробував да им вратам но тие уште повеке ме зафркаваа едвај чекав да матурирам и да се запишам на факултет каде мислев дека ке го сфатам животот подобро и нема да ме зафркава никој. Сега сеуште неможам да изградам свое мислење колку и да се трудам не ми успева бидејки се плашам да не кажам некој збор кој би го повторил случајот од средно.На факултет многу лошо се снаогам, моите колеги веке се здужија но јас многу малку комуницирам со нив бидејки не сум сигурен во себе и неможам да изградам свој стил на мислење неможам да поврзам два збора како што треба Ве молам некој совет како да го пребродам тоа бидејки многу лошо се чувствувам а и на факултет сум многу слаб :( .
 
Имам еден прилично голем проблем еве вака:
Се започна од моја четврта година средно кога ги променив другарите се дружев со повлечени другари потоа се здружив со другари од повиско ниво
Од почетокот се беше добро но подоцна почнаа да ме зафркаваат секој мој збор го претвораа во шега на која јас секогаш нервозно реагирав и пробував да им вратам но тие уште повеке ме зафркаваа едвај чекав да матурирам и да се запишам на факултет каде мислев дека ке го сфатам животот подобро и нема да ме зафркава никој. Сега сеуште неможам да изградам свое мислење колку и да се трудам не ми успева бидејки се плашам да не кажам некој збор кој би го повторил случајот од средно.На факултет многу лошо се снаогам, моите колеги веке се здужија но јас многу малку комуницирам со нив бидејки не сум сигурен во себе и неможам да изградам свој стил на мислење неможам да поврзам два збора како што треба Ве молам некој совет како да го пребродам тоа бидејки многу лошо се чувствувам а и на факултет сум многу слаб :( .

The weak must persh- е девиза на многи "хумани луѓе" за среќа јас не сум еден од тие.

Сметам дека треба првенствено да разграничиш со нивоата т.е повиско и пониско ниво бидејќи тоа е пубертетлиска работа а веќе штом си на факултет си во адолесценција а и имаш зрелост така да НЕ СЕ ПЛАШИ да кажеш што мислиш, не се затварај во себе и ТРУДИ СЕ, ТРУДИ СЕ оти тоа е човечки, а тоа од средно нема да се повтори освен ако универзумот престане да се шири па потоа процесот се врати назад па биг бенг и пак истите....грешки;)

Значи имај малку самодоверба и постави се КАКО изградена личност т.е ИМАЈ ПРИНЦИПИ, биди Точен понатаму заинтересиран па каде можеш помогни сега каде не....ј**и га ама ТРУДИ СЕ!

Инаку ова е сосема нормално при промена на условите и знај дека факултет не е средно туку наука така да треба и жртви тоа да ти биде јасно.
 
Имам милион проблеми. Четири члено семејство, месечен приход -+ 1000 евра, годишно значи минимално 12к евра. Ме праќаат на ебани места да работам за 8к. Многу често ми кажуваат дека сум како татко ми, а јас не го можам него ( разведени се а и они го мразат), утредента/(после неколку денови) ми се извинуваат, јадиме сите на маса (шпагети) не сум знаел да ги јадам премногу сум влечел, демек они знаат да јадат у ПМ. Си идам од работа, се туширам, иде мајками и вика "Што е овој ваков во косата како (И некој навредлив збор). Значи има мал милион на вакви слични работи али да не набројувам. Самодовербата ми е на најниско можно ниво. Мнооогу често ме вреѓаат, ќутам ќутам ама некогаш избувнувам и се дерам, и пак јас крив сум. Ме имаат удрено еднаш и тоа на 19 години, не вратив нормално, бев готов и нож да извадам ама тоа у бес и се воздржав. Никогаш претходно не сум ги удрил јас, да не ме сватите погрешно. Ги сакам премногу сите членови од моето семејство али јбг. Може и ПП да ме контактира некој ако сака.
Thanks in advice.
 
Имам милион проблеми. Четири члено семејство, месечен приход -+ 1000 евра, годишно значи минимално 12к евра. Ме праќаат на ебани места да работам за 8к. Многу често ми кажуваат дека сум како татко ми, а јас не го можам него ( разведени се), утредента ми се извинуваат, јадиме сите на маса (шпагети) не сум знаел да ги јадам премногу сум влечел, демек они знаат да јадат у ПМ. Си идам од работа, се туширам, иде мајками и вика "Што е овој ваков у косата како (И некој навредлив збор). Значи има мал милион на вакви слични работи али да не набројувам. Мнооогу често ме вреѓаат, ќутам ќутам ама некогаш избувнувам и се дерам, и пак јас крив сум. Ме имаат удрено еднаш и тоа на 19 години, не вратив нормално, бев готов и нож да извадам ама тоа у бес и се водржав. Никогаш претходно не сум ги удрил јас, да не ме сватите погрешно. Ги сакам премногу сите членови од моето семејство али јбг.
Thanks in advice.
Бесот од татко ти го проектираат врз тебе, верувај ми. Не можеш да не ги потсеќаш на него зошто некои покрети, движења, гестови, генетски се пренесуваат и тоа што не можат врз татко ти, врз тебе го истураат. Не е до тебе дефинитивно, нив им треба советување. А со татко ти да поседиш извесен период?
 
Бесот од татко ти го проектираат врз тебе, верувај ми. Не можеш да не ги потсеќаш на него зошто некои покрети, движења, гестови, генетски се пренесуваат и тоа што не можат врз татко ти, врз тебе го истураат. Не е до тебе дефинитивно, нив им треба советување. А со татко ти да поседиш извесен период?
Тоа не е можно, го мразам него, го мразат и тие, не сум се видел со него од мојата 15та година.
 
Тоа не е можно, го мразам него, го мразат и тие, не сум се видел со него од мојата 15та година.
Не ми текнува ништо во моментов, со оглед на фактот дека ова се балкански луѓе на просториве и тешко прифаќаат дека не се во право. Како и да е, ти мораш да знаеш дека не е до тебе, туку ова е проектирање на нерешени проблеми врз Х недолжна личност пар екселанс. Во сите психијатриски книги почетна лекција :) Твоите дома се за советување другар, да бевме нормална држава како во странство младите што на 18 си бегаат и си учат и имаат работа, друго ќе беше, вака освен да стегнеш заби да истрпиш додека не се осамостоиш, нема друго решение. Не можеш со сила да ги носиш на советување. Мој совет ти е да не им обрнуваш внимание кога ќе настапуваат така, само ќе си ставаш јадови на душата ти самиот. Иако знам, не е лесно да се направи како што е лесно да се каже.
 
Имам милион проблеми. Четири члено семејство, месечен приход -+ 1000 евра, годишно значи минимално 12к евра. Ме праќаат на ебани места да работам за 8к. Многу често ми кажуваат дека сум како татко ми, а јас не го можам него ( разведени се а и они го мразат), утредента/(после неколку денови) ми се извинуваат, јадиме сите на маса (шпагети) не сум знаел да ги јадам премногу сум влечел, демек они знаат да јадат у ПМ. Си идам од работа, се туширам, иде мајками и вика "Што е овој ваков во косата како (И некој навредлив збор). Значи има мал милион на вакви слични работи али да не набројувам. Самодовербата ми е на најниско можно ниво. Мнооогу често ме вреѓаат, ќутам ќутам ама некогаш избувнувам и се дерам, и пак јас крив сум. Ме имаат удрено еднаш и тоа на 19 години, не вратив нормално, бев готов и нож да извадам ама тоа у бес и се воздржав. Никогаш претходно не сум ги удрил јас, да не ме сватите погрешно. Ги сакам премногу сите членови од моето семејство али јбг. Може и ПП да ме контактира некој ако сака.
Thanks in advice.
И кај мене моите се разведени и долги години не комуницирам/е со татко ми но никогаш немало вакви подбуцнувања и споредби пошо знаат дека е бљувотина од чоек и дека со брат ми ќе се навредиме.
Ти си океј и очигледно е дека е проблемот кај твоите и навистина не ми е јасно зошто ти го прават тоа иако доста си пропатил кога се развеле ваљда.

Е сега најверојатно ти си ќутиш цело време и они за сите нервози ти се истураат тебе пошо ваљда по нешто ги потсеќаш на него иако ти не си крив за тоа,сепак тој ти е татко, тоа не можеш да го смениш но најубаво би било додека сте сите дома да седнеш и да им кажеш што ти смета за да не ги замразиш и нив како што си го замразел татко ти.

Ова е единствено што мислам дека можеби би ти помогнало и ако не го сториш ти само ќе си се уништуваш себеси и ќе се полниш со гнев па на крај може и некоја беља да напраиш.

Седни и поразговарај па ако има малце човечност во нив ќе те сфатат и ќе престанат со таквото однесување. Те разбирам и зошто те лути тоа бидејќи кога и мене би ми го правеле истото а цел живот се трудам да бидам спротивното од тоа што бил тој секако дека би бил гневен.
 
Еве ги причините, ги погоди од прва, инаку големо благодарам, убав совет. :)
Кога ќе сватиш дека имаш проблем и ќе ги сватиш причините пола проблем е решен, ама на другото пола ќе мораш сам да поработиш.
И само еден совет имам за натаму, колку и да е лоша ситуацијата се што можеш да измениш е себе си. Кога ќе се смениш себе си, другите ќе мораат да се прилагодат на тебе. А да се мачиш да смениш некој друг е удирање во ѕид. Напрај радикална промена на себе си, посебно во односот спрема нив ако си бил лош и нервозен (предизвикано од нив) посвети им внимание, заинтересирај се за нивните проблеми и покажи трпение. Ако си трпел и си молчел покажи им заби, да си речат што му стана на детево одеднаш. И да знаеш и од едното и од другото ќе се исплашат и ќе се замислат зошто се навикнати да ја очекуваат твојата реакција и те читаат како буквар, ќе ги збуниш и сами ќе смислат како да се променат. Знам. Чудна сум. Имам чудни методи во животов. Таа сум. :) Имав работа со премногу зли луѓе и морав да наоѓам начини да ги заобиколам.
 
Ми треба помош
Никако неможам да негирам човек кога ќе побара од мене нешто добро не све али во глобала кога ми побара помош све помагам давам али не е многу добро ова прераснува во искористување а кога мене ќе ми затреба никој не те гледа
Фала доколку ми помогнете :)
Значи и јас бев како тебе,секогаш одев помагав кога ќе ме викнат,но за дружење нигде ги нема,јас одам помагам за дрва пренесување кај него,но јас кога го викнав не дојде.Прееска баш ми пиша за да сум му барал теми за писмена по МКД но мојот одговор беше НЕ.Ако си добар ќе те работат,треба малку да покажеш заби..
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom