Кајгана психолог

[ZeLEnasite]

просто игнорирај ја

Имаш и онака 22 до сеа би требало да имаш свој живот. Ист проблем со моите имав, затоа коа ќе дое татко ми дома мене ме нема низ врата или у друга соба решен проблем .

Нејќам да се мешам, ама според мене и советот и твоето решение со татко ти, се најназадни работи што може човек да ги прави спрема својата фамилија... Сум ги поминал ама баш истите работи, и бегството од проблемите не е решение за истите.. Вака, никогаш нема да се чуствуваш целосно среќен, да бегаш постојано од татко ти или сестра ти , и да не направиш никаков разговор... Башка дечкото има 22 година, ако не може да се соочи со неа,па мора да ја ингорира сестра му, што станува со останатите предизвици и тешкоти кои ги носи животот???

 

[bLiZanaCi]

е ај сега и јас незнам како понатаму
си почнав да си излегувам со едно машко да си се шемам,исто како врска сме преубо ни тргна.И кажав на мајка ми ама само дека на кафе одиме и ми вели аууу уште еднаш да не си се качила в џип кај него,од кај знајш шо ти мисли тој,и плус сите те гледаат,шо ќе речат,не го познаваш салам,и не само со него и со едно друго машко одев порано и тој со колата секогаш ме земаше .....ама стварно нз јас зошто нема ништо лошо во ова.....а ме замисли за ова дека ќе зборувале сите....нз што да правам.....

 

[HalfGrown_IDIOT]

Една од причините за не признавање на вината е и немањето желба да ја исправиш вината. А немањето на желба за исправање на вината е како резултат на преголемата презаштитеност од страна на мајка ти, која не дозволува да се осамостиш и да направиш нешто сам, па макар и нешто најобично, па сега тоа и се свети. Веројатно кога требало таа да биде со тебе малку по решителна и да ти верува во нешто што го правиш, го решавала со :„ Нека сине, тоа мамичка ќе го направи“, а сега пак кога очекува ти да направиш нешто, не може да разбере дека тебе нејзината заштитничка улога ти поминала во навика, која несакајќи те направила мрзлив и сеуште неспремен да се носиш со годините што ги имаш.
Советот се состои во постепено соочување и превземање на некои обврски и должности кои сеуште некој друг ги прави за тебе, кои за скоро време ќе те доведат да станеш конструктивен, а со тоа и да признаеш вина кога тоа ќе биде потребно. Дозволи на поискусните да ти покажат дека некои работи едноставно се така, колку и да ти изгледаат дека ти мислиш дека си способен да ги промениш. Едноставно годините и искуството се секогаш погрешно распоредени. Младите кога можат нешто да направат се неискусни, а пак постарите кои се веќе искусни, не можат да направат заради тоа што поминале годините. Тука лежи главниот проблем.

се согласувам...

За кавга требаат двајца, тоа е факт. Но и игнорирање не е вистинскиот поим во овој случај, бидејќи и игнорирањето ствара исто толку гнев колку и кавгата, и така енергетското поле во нашето тело се пренатрупува со тој гнев и ја запушува празнината кај што може да проструи убавата, односно позитивна енергија. Единствено нешто што може да помогне во овој случај е простувањето, и НЕ-пружањето на отпор спрема твојата сестра, бидејќи колку повеќе се пружа отпор на таквото нејзино однесување, и одбиваш да и простиш, толку повеќе гневот ќе навладеува над тебе и ќе го исполнува твоето битие, а потоа таквата лоша енергија ќе се манифестира и кај сите останати членови на семејството и само ќе се вртите у круг. Според евангелието простувањето е чистење на нашата душа, така да прости и затоа што и таа самата не е свесна за тоа што го прави, и остави го тоа така како што е. Кажувај и убави зборови и насмевнувај и се постојано безрезервно колку и она да е несреќна, по кратко време и она ќе ја почуствува таа енергија што струи низ тебе и или и она ќе се насмевне, или ќе се повлече од кавга. Друг начин за решение на ова нема. Ако пробуваме со умот, „што е правилно, а што не“ може само уште повеќе да се влоши нејзината состојба.

и со тебе се согласувам...

значи,фала на сите совети,добро е кога човек може да направи една синтеза од сите совети и да донесе решение.

Еве еден мал извадок од текст кој ми се допадна:

ОДОЛЕЈТЕ МУ НА ПРЕДИЗВИКОТ ДА КРИТИКУВАТЕ


Кога осудуваме, или критикуваме некого, тоа не зборува ништо за таа личност, тоа зборува само за нашата потреба да бидеме критични.

Доколку сте во некое друштво и слушате типични критики на сметка на другите, а потоа кога ќе стигнете дома и кога ќе размислите колку навистина добро прават сите тие критики за да го направат светот поубав, ќе сфатите исто што и јас: Нула! Ништо!

Не придонесуваат ни малку. Но тоа не е сé. Да се биде критичен, не само што ништо не решава, туку и придонесува да се развие бес и сомнеж. Всушност, никој од нас не сака да го критикуваат. Ние најчесто или се повлекуваме или се браниме кога нé критикуваат. Личноста која чувствува дека е нападната веројатно ќе направи една од овие две работи: или ќе се повлече во страв, или ќе биде засрамена и ќе нападне или ќе побесни. Колку често ви се случувало кога некој сте критикувале а таа личност да ви одговори: „Баш ти благодарам што ги истакна моите недостатоци. Навистина го ценам тоа“.

Критикувањето, како и заколнувањето, всушност не е ништо друго освен лоша навика. Тоа е нешто што сме навикнале да го правиме, познато ни е тоа чувство. Ни дава впечаток дека нешто правиме и отвора тема за разговор.

Ако само за момент обратите внимание на тоа како навистина се чувствувате веднаш откако сте ја кажале критиката ќе забележите дека сте помалку засрамени, речиси како да сте вие тој кому таа критика му е упатена. Причината дека ова е вистина се состои во тоа што во моментот во кој ја даваме критиката таа се однесува на светот но и на самите себе: „Имам потреба да бидам критичен“. Тоа не е нешто што со гордост го признаваме.

Решението е да се уловите себеси во моментот кога се однесувате критички. Обрнете внимание на тоа колку често го правите тоа и колку лошо се чувствувате поради тоа. Јас сакам тоа да го претворам во игра.

Сé уште се ловам себеси во критизерството, но како расте мојата потреба да критикувам, се обидувам да се опоменам и да си кажам: „Ете, повторно го правам тоа“. За среќа, многу често својата критичност успевам да ја претворам во толерантност и почитување.

Болдираното ми се чини дека важи за мене.Мислам дека добро е да и укажам(а тоа го правев долго време наназад) на сестра ми за негативните работи кои таа ги прави,меѓутоа во последно време одбирам друга тактика-не сум повеќе "солач на памет" во нејзините очи(според неа е така),туку настојувам да ја толерирам и почитувам!Од искуството мислам дека некои работи се оставаат на времето да се решат,па така со поинаков пристап се трудам да и помогнам неа,но и на двајцата,бидејки сепак сме крв

поздрав до сите

 

[zmivce]

ПОМОШ

Тотално се изгубив. Веке не знам кој сум и со сакам. Немам никој околу мене, Немам ни еден другар. На единствениот другар на кого можев да се потпрам ми сврте грб, никогаш го нема само некои работи му испаѓаат. Пробав да дознам кој сум и што улога врсам на земјата но не научив. Сите ме гледаат од корист. Ак онемаат некоја корист не ме бараат. Не знам веке што да правам. На факс одам само заради реда бидејки во ова општество мора да имаш завршено факултет. Појма немам што ке правам потоа. Другите луге во мојот живот се моите цимери, на кои и онака не можам да се потпрам. Не знам веке со кого можам да разговарам. Ако има некој совет ве молам за помош.

 

[Vespertine]

Ја имам голем проблем... кога куцам со македонска поддршка. Постојано ги мешам ш, ч, ќ и ж (куцам ч место ш и сл), док за ѓ ми треба некое време да го најдам. Пробав да го надминам проблемов со вежбање, ама не оди. Што да правам?:kesa: Друго шо ме мачи-Кога куцам латиница секогаш сум у недоумица како да ја напишам буквата Ш (s ili sh), пример sise или shishe?

Од сите напишани проблеми, некако твојот проблем ме потресе и мене.
Сигурно се осеќаш како да имаш говорна мана, и тоа те кочи во животот. Пробај да не размислуваш на тоа зашто тоа ке те прогонува во секоја реченица и ке те збунува повеќе и повеќе се додека не се искомплицира до ситуација кога нема да можеш ни пасводрот да ти го напишеш на мсн. А тоа е грозно.
Мислам дека треба да се посоветуваш со стручно лице додека не е касно, ако веќе не е. Поздрав ти посакувам здравље.

 

[M del Mar]

Тотално се изгубив. Веке не знам кој сум и со сакам. Немам никој околу мене, Немам ни еден другар. На единствениот другар на кого можев да се потпрам ми сврте грб, никогаш го нема само некои работи му испаѓаат. Пробав да дознам кој сум и што улога врсам на земјата но не научив. Сите ме гледаат од корист. Ак онемаат некоја корист не ме бараат. Не знам веке што да правам. На факс одам само заради реда бидејки во ова општество мора да имаш завршено факултет. Појма немам што ке правам потоа. Другите луге во мојот живот се моите цимери, на кои и онака не можам да се потпрам. Не знам веке со кого можам да разговарам. Ако има некој совет ве молам за помош.

Вака...
Можда ќе си речеш што и е на оваа, но нема проблем, од искуство ќе ти го кажам следново...
Другари не постојат, тоа е факт!И боље што немаш на кого да довериш се...не ти е ни потребен некој лицемер за да му се исповедаш и во некој друг момент тој истото тоа да го искористи против тебе!Другари не ти се потребни,а пријатели, биди пријател со секого!Ја споменуваш и користа, сите се од корист...така да не се замарај...ако сакаш дозволи да те искористат за нешто ако нејкеш не дозволувај!
Единствено можеш да се довериш самиот на себе, и на твоите најблиски(мама, тато, дада, бато)...

 

[zmivce]

Вака...
Можда ќе си речеш што и е на оваа, но нема проблем, од искуство ќе ти го кажам следново...
Другари не постојат, тоа е факт!И боље што немаш на кого да довериш се...не ти е ни потребен некој лицемер за да му се исповедаш и во некој друг момент тој истото тоа да го искористи против тебе!Другари не ти се потребни,а пријатели, биди пријател со секого!Ја споменуваш и користа, сите се од корист...така да не се замарај...ако сакаш дозволи да те искористат за нешто ако нејкеш не дозволувај!
Единствено можеш да се довериш самиот на себе, и на твоите најблиски(мама, тато, дада, бато)...

kako da bese taka lesno. Dali znaes kako e da sedis zatvoren vo 4 zida? Non stop sam nemajki na kogo da mu se javis za da izlezete?

 

[Tomcia]

kako da bese taka lesno. Dali znaes kako e da sedis zatvoren vo 4 zida? Non stop sam nemajki na kogo da mu se javis za da izlezete?

Знам јас што значи кога сите твои другари/другарки ке те извисат на најлошиот можен начин

другари ретко се наоѓаат во овој свет, помири се со тоа

 

[M del Mar]

kako da bese taka lesno. Dali znaes kako e da sedis zatvoren vo 4 zida? Non stop sam nemajki na kogo da mu se javis za da izlezete?

Искрено ми се има тоа десено(ми заби нож најдобра другарка патем со тоа нешто изгубив важни личности во мојот живот, па еве ме жива сум, среќна да не речам)...и моментално на пример немам со кого да излагам на кого да се јавам, кој да ми се јави, па прибидејќи се случува тоа нешто немам друг избор прифќам да излагам со пријатели само поради разонода и забава...да не останам дома и да запаѓам во бедови!

 

[Гладиус]

zmivce, никогаш, ама буквално никогаш немој да се предадеш на самотијата. Секогаш биди упорен да создадеш една нова средина со нови луѓе. Точно е дека ретко се наоѓа оној вистинскиот кој сака да те ислуша за да ти олесни или евентулано помогне.
Ако мислиш дека нема никогаш да најдеш човек кој може да ти олесни слушајќи ги твоите проблеми, би ти препорачал да се јавиш на бесплатната сос-линија за млади на која можеш да си го кажеш секој проблем.
Ова е бројот (0800-12222) на кој можеш да се јавиш, да си го кажеш проблемот за што ќе добиеш професионален одговор од професионално обучени лица и притоа да останеш анонимен.
Телефонскава линија е отворена од 8 па се до 20 часот секој работен ден.
Повеќе информации имаш овде.
Во секој случај, пред да ја кренеш слушалката и потполно да се откажеш од надежта за наоѓање на правиот пријател, размисли дали си спремен да прекинеш да веруваш во добрината на луѓето.

 

[zmivce]

zmivce, никогаш, ама буквално никогаш немој да се предадеш на самотијата. Секогаш биди упорен да создадеш една нова средина со нови луѓе. Точно е дека ретко се наоѓа оној вистинскиот кој сака да те ислуша за да ти олесни или евентулано помогне.
Ако мислиш дека нема никогаш да најдеш човек кој може да ти олесни слушајќи ги твоите проблеми, би ти препорачал да се јавиш на бесплатната сос-линија за млади на која можеш да си го кажеш секој проблем.
Ова е бројот (0800-12222) на кој можеш да се јавиш, да си го кажеш проблемот за што ќе добиеш професионален одговор од професионално обучени лица и притоа да останеш анонимен.
Телефонскава линија е отворена од 8 па се до 20 часот секој работен ден.
Повеќе информации имаш овде.
Во секој случај, пред да ја кренеш слушалката и потполно да се откажеш од надежта за наоѓање на правиот пријател, размисли дали си спремен да прекинеш да веруваш во добрината на луѓето.

vazi ke razmislam
sepak fala mnogu za sovetite

 

[Neporazen]

Neznam zosto taka no vo posledno vreme sum mnogu zatvoren.Ne sakam da se druzam. Go kazav ova pred nekoj post na forumov, i sea da ne bablam pak, Od site dobivam soveti da go ostavam kom i da ja napustam sobata, ustvari da izleguvam poveke so drushtvo.Probav i so toa, ne odi nekako,,, koga ke izlezam mi e dosadno i edvaj cekam da se vratam doma i da bidam sam vo soba.Odam vo disko i samo sedam vo eden agol Gledam kako site se zabavuvaat, i se cudam kako moze da im bide i tamu zabavno. Me vikaat prosetki niz gradot ne izleguvam, i da izlezam nema da znam sto da kazam bidejki ke mi bide dosadno.....Neznam sto se slucuva so mene.Otkako ja prekinav poslednata vrska jas totalno s epromeniv. Bukvalno nova licnost.i toa go storiv nesakajki, i neznam kako.
Porano bev edna licnost koj retko go napustase drustvoto i edvaj cekase da dojde vikend za izleguvajne vo carsija. Skoro sekoj den izleguvav so drustvoto niz grad.....Barav novi zapoznavajna, bev golem avanturist, moze da se rece.....Sega voopsto nemam zelba za druzejne. Neznam sto se slucuva so mene.

 

[Igor™]

Да ти кажам и јас се пронаогам во ова што си го напишал "Neporazen" истото значи и на мене ми се случува незнам што е работата значи никаде не ми се иде ништо не ми се прави несакам девојка да имам значи буквално се што би ме направил Срекен... Пробав и со девојки да идам значи сум имал многу убава девојка што ми беше интересна ама сепак досадна незнам веке ова како да го надминам еве денеска сите ме вика да идеме у град ама мене не ми се иде зошто знам дека ке ми биде досадно и поинтересно ми е да седам дома да учам да читам некоја книга одколку да идам во град на некоја журка и да се забавувам и да сум со некоја девојка. Порано значи не сум бил таков ми било се забавно сум трагал по ново друштво нови девојки со еден збор ми било интересно ама сега во последно време ништо не ми е интересно. Проблемот незнам дали е до мене или пак до тие што се со мене, затоа што можеби најдобро би било да променам друштвото да не се дружам повеке се нив итн итн..., можеби од кога раскинав со девојката која многу ја сакав... Ако може некој/а да ми даде некој совет ке му бидам благодарен :smir:

 

[Гладиус]

Ќе напишам општо за проблемот на двајцата.

Според мене, од она што јас го прочитав, двајцата едно време поради некои си икс-причини тотално сте се одделиле од забавниот живот и сте си пронашле некоја друга занимација да ви го пополни тоа време.
Едниот од вас таа занимација ја пронашол во компјутерот а другиот во книгите. Тоа што книгите на Igor™ му се интересни не е ни најмалку приближно лошо како тоа што на Neporazen компјутерот му е главната преокупација, но сепак е лошо
Најубаво е што и двајцата признавте дека имате проблем со социјализацијата.
Да тргнеме од изнесувањето на последиците кое може малку и да биде болно но сепак потребно.
http://forum.kajgana.com/member.php?u=23846
Neporazen, што посебно ќе очекуваш ти од животот кога по цели денови седиш пред компјутер? Дали сакаш да ти биде интересно со пријателите кога скоро и да не се гледаш со нив?
Мислиш дека тоа што си излегол во дискотека еднаш со нив и што ти било досадно е резултат на нешто што тебе те има променето?
Напротив, тоа едно излагање треба да ти значи чекор поблиску до враќање на она што си бил претходно. Од големата навлеченост на самотијата и собата како и на компјутерот тебе ти било досадно она што се случувало во диското. Најдобар начин до некаде да го надминеш овој и не така мал проблем, е и без разлика на тоа што ти е досадно, да поминуваш повеќе време со пријателите без разлика дали тоа ќе биде на улица, во кино, во диско, на журче итн.
Еве, уште вечерва, не чекај да ти се јават. Биди ти тој кој ќе ги организира да се видите сите заедно и да се посмеете. Кога ќе видиш дека сите се задоволни од направеното ќе сватиш дека нешто ти фали. Тоа нешто што ќе ти фали нема да биде компјутерот, туку ќе бидат насмвеките кои толку долго се смееле но ти си ги занемарувал да ги слушаш.
За да не биде гледано само од еден агол, ќе пробам да ја свртам работава и од друга страна.
Откако си ја прекинал последната врска, велиш дека тотално си се променил. Тоа е последица токму на она што ти го кажав погоре. Кај тебе таа икс-причина е раскинувањето. Можеби додека си бил во врска со неа малку си ги занемарил другарите, па откако сте раскинале не си ни помислил дека можеби со нив може да ти биде интересно.
Како и да е, биди ТИ оној кој ќе ја покрене следната иницијатива за излагање. И наместо да ги чекаш на мсн или на фејсбук, крени телефонот, или пак уште поубаво, ако ти се маалски другари, појди им до врата
Ќе бидат среќни што те гледаат, а верувај истото ќе биде и со тебе

Igor™, тебе нешто пократко ќе ти кажам Навистина е убаво тоа што читаш книги. Но не мислиш дека тоа постојано читање на книги ти краде еден огормен дел од животот? Не мислиш дека тоа што ќе го прочиташ, освен што ќе те збогати морфемски ќе те осиромаши душевно?
Зар сакаш да кажеш дека секој муабет со пријателите или со девојката е помалку вреден од зборовите на било кој писател?
Заборави дека светот на книгите е оној кој ти го прави животот интересен. Помисли дека сето она кое е напишано во сите книги кои ги имаш прочитано е инспирирано од желбата за живот и од самиот живот.
Откако ја прочита оваа реченица кажи ми на мене, а и на самиот себе, дали сакаш тоа да го искусиш на своја кожа (пријателството, среќата, па и тагата зошто да не), или сакаш само да ти остане фантазија создадена од зборовите на некој човек надерен за пишување?

Со среќа на двајцата.

 

[Neporazen]

Ти благодарам Гладиус. Ќе се обидам да излегувам што почесто и се надевам дека ќе бидам повторно оној што бев порано.