Има ли некој што е над Господ?

[Gadfly Baba]

Прекрасна тема,ми ги отвори очите:nesvest:
Знаев дека господ не е главен...

 

[nihilista]

a koj go sozdal toj sto go sozdal gospod?

 

[Demon_Lord]

Извинете вака ама немам поима дали постио господ... ако има некој над него би била жена му...

 

[Nemiseverue]

Извинете вака ама немам поима дали постио господ... ако има некој над него би била жена му...

Па да, има смисла, бидејќи нели луѓето се направени по ликот на Бог, што би значело дека и Бог се однесува по истиот систем, а на земјата се знае дека државата не ја води кралот туку жена му. Makes perfect sense.

 

[Rapman]

мислам дека жената го создала господ зошто само таа може да направи таква лудост:pos2::pos2::pos2:

и тоа женска глава што ке го направи ни господ неможе да го исправи па сега видете кој е главен:pos2:

 

[Chombe_United]

А бе најмногу да се пазите од женска беља:pos2:

 

[*princess*]

мислам дека жената го создала господ зошто само таа може да направи таква лудост:pos2::pos2::pos2:

и тоа женска глава што ке го направи ни господ неможе да го исправи па сега видете кој е главен:pos2:

А бе најмногу да се пазите од женска беља:pos2:

woooooooooooooooow dobro e koga znaete deka sme nad vas:pos2:


ontopic--sepak Gospod e nesto najgolemo,,sekako za onie koi veruvaat vo nego,,a jas veruvam i navistina se banalni vakvi diskusii kade sekoj e voden od svoite veruvanja,,jasno e deka onie koi veruvaat vo Gospod go smetaat za nesto najgolemo i nema nekoj koj e nad nego,,a komentarite od tipot koj go sozdfal Gospod,,pa koj go sozdal toj sto go sozdal...itn se sosema nepotrebni i se glupavi...no dobro sekoj so svoeto mislenje

 

[~~БоЖиЦа~~]

Јас сепак мислам дека е човекот до некаде над него..За да постои Господ треба да постои некој што верува во него(човекот)...

 

[marcus]

Темава ја отварам пошо многу ме интересира дали има некој над Господ(во моќ).Кој го создал него??

Ако некој го створил Бог тогаш тој некој мора и самиот да биде Бог, е тогаш ќе се запрашаме кој го створил овој вториот? Тогаш доаѓаме до некој трет Бог кој ги ствоил првите двајца, и така во недоглед понирајќи кон бесконечноста..За да на крајот дојдеме до констатацијата дека вистинскиот Бог, е Бог на сите Богови. Него никој не го створил туку е од секогаш..Проблемот не е во одговорот..туку во способноста да го разбереме истиот..

 

[Ag0rA]

Знаењето.

 

[ada]

Знаењето.

За вреникот, сето знаење е дадено од Бога, а она ултимативното е резервирано само за него и ќе го дознаат заслужните.
За нив, како и да вртиш, Бог е над се.

За другите, има поинаква врховна сила. Наука, на пример.

Но, интересното е што и во двата случаи, навидум спротиставените страни се согласуваат дека има нешто што е над. Па и научниците се претвораат во фанатици и верници. Само објектот на верба е различен.

За едните е Бог, за другите научното сознание.

 

[nihilista]

Bog kako poim e aksioma poim koj ne se dokazuva no se zema za vistinit bidejki ne moze da se dokaze a da ne se zapadne vo tavtologija, i za naukata energijata e isto aksioma kako i poimot bog i oni ne znaat kako nastanala ili od kade dosla ili zosto nesto na mesto nisto i taka natamu, problemot kaj religiite e sto tie razlicno go poimaat bog imaat megusebno kontradiktorni dogmi i rituakli sto apla kazuva deka site religii se covecki izmizlici, del od kulturata na narodite niz istorijata a i denes.

 

[Ag0rA]

За вреникот, сето знаење е дадено од Бога, а она ултимативното е резервирано само за него и ќе го дознаат заслужните.
За нив, како и да вртиш, Бог е над се.

За другите, има поинаква врховна сила. Наука, на пример.

Но, интересното е што и во двата случаи, навидум спротиставените страни се согласуваат дека има нешто што е над. Па и научниците се претвораат во фанатици и верници. Само објектот на верба е различен.

За едните е Бог, за другите научното сознание.

Верувањето немора да има никаква врска со објективната вистина, така да, верниците можат да „мислат“ што сакаат, или што некој сака, без тоа нешто да мора да биде објективно вистинито.

За другите немора да има никаква поинаква сила. Немора воопшто да има некаква сила за нив.
Пример: јас припаќам на „другите“, и за мене нема никаква сила.

Науката би се согласувала за нешто кога би имала докази за тоа.
Доколку некој или нешто се согласува за нешто без докази, тогаш тоа некој или нешто не е науката.

Можеби научниците се претвораат во фанатици и верници, но тоа незначи дека и науката ја претвораат во вера.

Науката е она што ќе се добие ако се следат што е можно повеќе доказите, логиката и.т.н... ,т.е. не се бега од објективната вистина ( без разлика дали некој сака или несака тоа да е така ), а она што ќе се добие ако се следат верувањата, не е наука.

Bog kako poim e aksioma poim koj ne se dokazuva no se zema za vistinit bidejki ne moze da se dokaze a da ne se zapadne vo tavtologija, i za naukata energijata e isto aksioma kako i poimot bog i oni ne znaat kako nastanala ili od kade dosla ili zosto nesto na mesto nisto i taka natamu, problemot kaj religiite e sto tie razlicno go poimaat bog imaat megusebno kontradiktorni dogmi i rituakli sto apla kazuva deka site religii se covecki izmizlici, del od kulturata na narodite niz istorijata a i denes.

Бог е аксиома само доколку не сакаш да го видиш тоа што докажува дека бог не е аксиома.

 

[ada]

Bog kako poim e aksioma poim koj ne se dokazuva no se zema za vistinit bidejki ne moze da se dokaze a da ne se zapadne vo tavtologija, i za naukata energijata e isto aksioma kako i poimot bog i oni ne znaat kako nastanala ili od kade dosla ili zosto nesto na mesto nisto i taka natamu, problemot kaj religiite e sto tie razlicno go poimaat bog imaat megusebno kontradiktorni dogmi i rituakli sto apla kazuva deka site religii se covecki izmizlici, del od kulturata na narodite niz istorijata a i denes.

Не се знае ни која е смислата на животот, ни каде одиме после смртта и мал милион други работи...Ако одиме подалеку, некои филозофи ќе речат дека со сигурност не може да се потврди ни нашето постоење.

Се на се, ни фалат круцијални одговори. Па, недостатокот го супституираме создавајќи "врховни" сили, кои ги содржат ултимативните одговори. Било да е тоа Бог, или науката, или нешто трето...Единственото нешто опипливо е човековата потреба да се потпре на нешто кои верува дека е поголемо и помоќно од него самиот.

Верувањето немора да има никаква врска со објективната вистина, така да, верниците можат да „мислат“ што сакаат, или што некој сака, без тоа нешто да мора да биде објективно вистинито.

За другите немора да има никаква поинаква сила. Немора воопшто да има некаква сила за нив.
Пример: јас припаќам на „другите“, и за мене нема никаква сила.

Науката би се согласувала за нешто кога би имала докази за тоа.
Доколку некој или нешто се согласува за нешто без докази, тогаш тоа некој или нешто не е науката.

Можеби научниците се претвораат во фанатици и верници, но тоа незначи дека и науката ја претвораат во вера.

Науката е она што ќе се добие ако се следат што е можно повеќе доказите, логиката и.т.н... ,т.е. не се бега од објективната вистина ( без разлика дали некој сака или несака тоа да е така ), а она што ќе се добие ако се следат верувањата, не е наука.



Бог е аксиома само доколку не сакаш да го видиш тоа што докажува дека бог не е аксиома.

Секое научно истражување се појавува како потреба од објективна верификација на некое верување.
Значи, имаш одредена проблематика и земаш да ја истажуваш преку методите кои би те донеле до одговорот. Но, уште од самиот почеток, веруваш дека одговор постои.

Кај верникот, главниот дел од тој процес е олеснет затоа што има веже дадена листа на најважни одговори и не навлегува во процесот на нивно потврдување/негирање.
Научникот пак, претпоставува дека одговорот треба да го пронајде сам. И ги зема средствата на кои им верува, односно научните.

И во двата случаи, позадинскиот мотив е вербата во нешто непогрешиво и нешто кое го дава ултимативниот одговор.

 

[Ag0rA]

Не се знае ни која е смислата на животот, ни каде одиме после смртта и мал милион други работи...Ако одиме подалеку, некои филозофи ќе речат дека со сигурност не може да се потврди ни нашето постоење.

Се на се, ни фалат круцијални одговори. Па, недостатокот го супституираме создавајќи "врховни" сили, кои ги содржат ултимативните одговори. Било да е тоа Бог, или науката, или нешто трето...Единственото нешто опипливо е човековата потреба да се потпре на нешто кои верува дека е поголемо и помоќно од него самиот.

Доволно е да се знае што се знае, а што не се знае, т.е што треба да се дознае.
Ако почнеме да веруваме дека знаеме се`, незначи дека знаеме се`.

Верниците, недостатокот го супситуираат со измислување ( не создавање! ) „врховни“ сили, останатите, недостатогот го супституираат со истражувања.

Верувањето не е единствената опција!