Изгледа немаат психолог во тимот, друго објаснување немам. Професионални ракометари, кои играат ЛШ последниве неколку години, да имаат понашање еднакво на дечиште кое игра спорт рекреативно со другарите, е срамно. Фитиљ одамна има маки со психата, го гледаме нервозата како му влијае на играта. За Хосни да не збориме, тешка ретарда, недостојна да игра не во европска туку во македонска лига, такви ликови припаѓаат само по африкански лиги. Деки Бој, толку мака има со егото што одби да ги бране светите бои.
Се на се, катастрофална ситуација во цел тим, а и кај многу од луѓето очигледно. А покрај апсењето на Деки, и Радивојевиќ се спрчкал со Ројевиќ. Тоа кршењето врата да не го збориме, понашање ко третолигашки македонски фудбалски клуб.
Само еден пример како се однесуваат професионалци, а не дечишта. Противник, па во овој случај и најголемиот ривал, се отпоздравува со аплауз, дали во победа или пораз. И тоа во случајов Вуко, кој буквално носи бр. 87 на грб, ја напушти салата со аплауз кон противничката публика и противничкиот коп:
Ако одам во Битола испеана од 3000 грла. РК ПЕЛИСТЕР-РК ВАРДАР 28-23 ШАМПИОНИ☘️☘️
www.facebook.com
Убаво кажа некој погоре, последниот тим со вакво понашање повеќе не постои. Не е ни чудно зошто таа платформата се држи на стаклени нозе, за жал. Ќе си играме „дербиња“ со Еурофарм Работник од следна година како што изгледа