Кога Бог ги создавал Адам и Ева, му останале уште две работи кои требал да им ги подели, па се обратил до двајцата: “Ми останаа да ви доделам уште две работи, првата е способност да мокрите стоечки...“Адам го прекинал. “Јас, јас, јас го сакам тоа, тоа би било одлично, лесно и практично за мене! Плус и забавно!“
Бог погледнал во Ева, таа климнала со главата одобрувајќи и рекла: “Зошто да не? Мене тоа баш и не ми е неопходно...“
Тогаш Бог му ја дал на Адам оваа способност. Адам вриштел од среќа, скокал горе-доле, мочкал наоколу и трчал правејќи разни фигури со својата мокрача наоколу по земјата.
Бог и Ева ја гледале радоста на Адам и Ева го запрашала:
“Аа... другата работа која ми следува мене?“
Бог воздивнал и одговорил:
“Мозок Ева, мозок...“
)
) кои некако исчезнаа, а беа многу активни на двете теми. 
