DUNE: PART TWO (2024) - Тема за тие што гo гледале филмот! (SPOILERS!)

[RocknRolaa]

Ја обожавам сценава. Дефинитивно најзабавната хорор сцена на сите времиња. Се изнасмеав додека го гледав како игра.:tv:

 

[zee German]

Кога го гледав ич не се замарав дали убиствата се дел од неговата имагинација или пак навистина ги сторил но сцената со визит картите ке ми остане во меморија за секогаш....(како и дозата на крФ во филмов)

 

[Iceboy]

Кога го гледав ич не се замарав дали убиствата се дел од неговата имагинација или пак навистина ги сторил но сцената со визит картите ке ми остане во меморија за секогаш....(како и дозата на крФ во филмов)

Таа сцена и моментот кога има секс и гледа накај огледалото со испружената рака

 

[Fear and loathing]

Филмот е стварно закон, еден од подобрите филмови што сум ги гледал. Убиствата не се дел од неговата имагинација затоа што цело време во филмот има случаи на згрешен идентитет ( пр кога Бејл ќе помисли дека ја видел Ивана Трамп а тоа е уствари некоја друга ) па затоа сите мислат дека Пол Ален е во Лондон кога уствари тоа е некој друг. Исто така кога се врати во станот кај што ги чуваше телата газдарицата знаеше дека он е убиецот.

 

[Natural-girl]

American psycho а? Денес го изгледав, тешки психопатии... Се надевав дека некој од вас има одговор у врска со идентитетите, зошто сигурно не е само критика за незаинтересираноста и унифицираноста во бизнис светот. Christian Bale е пример за човек угушен од комерцијалата и од лажното нормален-бидување. Ги знае паметните зборови, знае да се расфрла со муабет за peace & love во светот, знае да биде "темелен" критичар на музика, знае да има жена која ќе ја покажува на коктел-собирите и ќе се фали дека е среќен. Поентата е дека сите овие ствари му се наметнати и тој е производ на ова општество, толку напнат да биде совршен, најдобар во истото. До степен да нема веќе емоции, нема ставови, нема свој живот. И животот му се базира само на неговото "надворешно" јас, како што се случува и со многу други луѓе во светот. Битно му е како ќе се претстави на светот, а не каков е. И не џабе го има зборот American у насловот, е критика за општеството што не и` остава на индивидуата доволно можност да се самоизразува. И таквата единка е избезумена од тој факт и истовремено полна со негативна енергија. И не знае како да ја канализира истата. Имаше две клучни изјави; дека многу сака да се вклопи и дека не сака да го прави тоа - да убива... и кога плаче пробува да се смее зошто тоа е она што се навикнал да го прави толку време.
Можеше да биде подобар филмов, ама добар е и вака...
Темава е одлична и закон е кога читам како старите добри форумџии го сфатиле филмов што го излеав...

 

[Tetro]

American psycho а? Денес го изгледав, тешки психопатии...

Одамна беше тоа кога го гледав, инаку 9.0 сум му дал оцена на имдб.
Пред некое време го гледав 2-ката насловен како All American Girlза тие што сакаат да гледаат нешто како пародија (3.0 само поради Мила Кунис).

 

[Вештица]

Одамна беше тоа кога го гледав, инаку 9.0 сум му дал оцена на имдб.
Пред некое време го гледав 2-ката насловен како All American Girlза тие што сакаат да гледаат нешто како пародија (3.0 само поради Мила Кунис).

Тешка глупост е двојката, греота е да се спореди со првиот дел.

 

[Macedon-]

I have to return some videotapes ...

 

[RocknRolaa]

Време е да ставиме нов филм за дискусија. Мислам дека особено вреди да се стави овој филм во темава, зашто гледам дека освен на мене и на многу други филмаџии од форумов им е меѓу омилените филмови. Филмот е базиран на стрипот на Алан Мур кој после снимањето на филмот ја повлекол поддршката кон браќата Ваховски и самиот филм зашто сметал дека екранизацијата на делото потфрлила во приказот. Меѓутоа и покрај неговото несогласување, како и тешкотијата при снимањето, V For Vendetta наиде на одличен одзив кај публиката и само години се во прашање за тој да стане култен филм. Не само што е еден од ретките филмови кој изобилува со одлични цитати кои се паметат, туку и со самото дејство поттикнува на размислување за полтичката организација на општествата и промените. Да не заборавиме дека Хјуго Вивинг е маестрален во улогава. А и дефинитивно Натали Портман е една од ретките глумици во Холивуд која речиси да нема утка при бирањето на филмските улоги.

Епа бујрум филмомани, произнесете се за филмот.

 

[Господ]

Ме исќефи филмов кога го глеав,ми се свиѓаше целата идеја дека еден човек може да направи разлика.
Големка инспирација ми здрви за некои текстчиња,иако и пред тоа се осеќав бунтовно
онака филмов ми даде идеја,убав предмет за размислување што можам и колку можам да сменам во општествово.
Сега додуша филмов и впечатокот ми се избледени,али легендарниов цитат

Voila! In view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villian by the vicissitudes of Fate. This visage, no mere veneer of vanity, is a vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a by-gone vexation, stands vivified and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition. (he carves a "V" into a sign) The only verdict is vengence; a vendetta, held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. (giggles) Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose, so let me simply add that it is my very good honor to meet you and you may call me V.



арен филм,еден од подобрите што ги имам гледано.

 

[laceso]

Remember, remember
The fifth of November
The gunpowder treason and plot.
I know of no reason
Why the gunpowder treason
Should ever be forgot.

Одам на митинзи костумиран во Guy Fawkes.

 

[beneamata]

Филмиште...

Good evening, London. Allow me first to apologize for this interruption. I do, like many of you, appreciate the comforts of every day routine- the security of the familiar, the tranquility of repetition. I enjoy them as much as any bloke. But in the spirit of commemoration, thereby those important events of the past usually associated with someone's death or the end of some awful bloody struggle, a celebration of a nice holiday, I thought we could mark this November the 5th, a day that is sadly no longer remembered, by taking some time out of our daily lives to sit down and have a little chat. There are of course those who do not want us to speak. I suspect even now, orders are being shouted into telephones, and men with guns will soon be on their way. Why? Because while the truncheon may be used in lieu of conversation, words will always retain their power. Words offer the means to meaning, and for those who will listen, the enunciation of truth. And the truth is, there is something terribly wrong with this country, isn't there? Cruelty and injustice, intolerance and oppression. And where once you had the freedom to object, to think and speak as you saw fit, you now have censors and systems of surveillance coercing your conformity and soliciting your submission. How did this happen? Who's to blame? Well certainly there are those more responsible than others, and they will be held accountable, but again truth be told, if you're looking for the guilty, you need only look into a mirror. I know why you did it. I know you were afraid. Who wouldn't be? War, terror, disease. There were a myriad of problems which conspired to corrupt your reason and rob you of your common sense. Fear got the best of you, and in your panic you turned to the now high chancellor, Adam Sutler. He promised you order, he promised you peace, and all he demanded in return was your silent, obedient consent. Last night I sought to end that silence. Last night I destroyed the Old Bailey, to remind this country of what it has forgotten. More than four hundred years ago a great citizen wished to embed the fifth of November forever in our memory. His hope was to remind the world that fairness, justice, and freedom are more than words, they are perspectives. So if you've seen nothing, if the crimes of this government remain unknown to you then I would suggest you allow the fifth of November to pass unmarked. But if you see what I see, if you feel as I feel, and if you would seek as I seek, then I ask you to stand beside me one year from tonight, outside the gates of Parliament, and together we shall give them a fifth of November that shall never, ever be forgot.

 

[Io Sono Interista]

A movie that shall never, ever be forgot!

 

[Hurin]

кога ќе треба да напишам некој цитат, прво на филмот ми текнува

 

[Ficoman]

Супер филм, еден од моите поомилени.