Сите патат од тоа што ќе речат другите, затоа е преќутувањето, затоа е неинформираноста.
Според мене би требало најмногу младите да се информираат што се дрогите, што тие му прават на телото и умот, кои се краткотрајни ефекти и кои се последиците од земањето дрога и пред некој да почне да користи дрога да знае што всушност внесува во организмот. Родителите би требало отворено да разговараат со нивните деца на оваа тема.
Кај нас ситуацијата е таква што ни децата, а и ни родителите не знаат што всушност претставува дрогата, а не пак нешто повеќе. Тоа кај нас е табу тема, никој не разговара на тема дрога, и сите се правиме слепи за тоа што ни се случува пред нос. Во ова општество е тешко да застанеш и да кажеш "да јас користев дрога" затоа што за луѓето ти си наркоман, а еднаш наркоман-секогаш наркоман. Тоа е тоа плитко размислување, тоа е тоа етикетирање од страна на неинформираните. Затоа што не му се дава шанса на еден човек да го преброди тоа што се случило, не му се пружа прилика да се поправи и да ја остави зависноста зад себе. И сето тоа повторно заради што луѓето не знаат што е дрогата и дека како и секоја друга зависност можеш да ја откачеш, доколку си спремен и сакаш тоа да го сториш.
Затоа еден наркоман се плаши да признае дека е наркоман, луѓето околу него го гледаат тоа како нешто страшно, а тој си е баш кул кога е под дејство.
Мене искрено повеќе ми сметаат тие што кажуваат дека земале дрога и дека сеуште земаат и со тоа се фалат и се трудат да се издигнат над другите како да прават нешто многу паметно.
Не е спорно дека медицинските дроги се многу важни за опстанокот на човештвото, но со злоупотребата на истите некој дебело се збогатува, а исто така ги доведува луѓето во состојба на конфузија што, според мене, ни малку не е добра работа.
не е се така црно.
