Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Денов е emotional roller coaster ride.
Life is a gift and some people take it for granted. Солзи на очи ми доаѓаат.
Не можам конкретно да пишувам пошо ипак форум е нели, секој може да прочита, па не е место да елаборирам..
Ама најбитно, don't. take. anything. for granted.
Знам дека форумов е место кај шо луѓе доаѓаат да се олабават, no one takes it seriously, поготово не темава.. Ама ќе се најде некој шо ќе прочита.
Ја веќе некое време се каам што не сум била the best me i can be досеа. И уште не сум, ама we're getting there.
Вакви ствари као причава шо ја слушнав денес ме срозуваат од корен.
Сите имате по нешто за кое луѓе плачат и се молат пред спиење да го имаат кога ќе се разбудат.
Клише е, ама одмори ти што читаш за момент од мачки и брејзерс и одвој минута да го Впиеш муабетов.

Има терминално болни луѓе на светов шо можда имаат 2х памет/желба од тебе да постигнат нешто, а се врзани за кревет.
Деца. Колку мене, колку тебе.

Врзани.

Се што ти моеш да напраиш у две секунди, некој Не може.

Целата енергија што ти ја имаш да го прогураш денот, некој ја Нема.


И, најтрагично, целата волја да станеш од кревет што тој некој ја има, ти ја немаш.


Let that sink in for a moment.

Дневна доза реалност да те потсети да си го цениш животот.
И не се ложете на стихот "reci bilo sta osim da je moglo biti gore" од Елементал. Попогрешен не може да биде.
 
Dear friend...

Пукаат шавови. Пукаат во моменти на слабост, кога некои спомени ќе те нарецкаат онака како да сакаш да играш долга магарица со нив.
Згора на се` мислам дека здравјето попушта. Не оноа за кое се жалев пред некој месец. Туку оноа разумното. Ко што Нортон се распуца во 25th hour, сеа све некако I`m taking for granted. А ги гледам последиците, контрадикторностите, крајностите. Дури и се смеам што апсолутно секој ги прави. Можеби тоа е целиот проблем. Што гледам се`, а досега се трудев да направам што помалку. Ти ебам живот во зоната на комфор. Ти ебам шаблоните по кои секојдневно ги тераш за да не испаднеш ебаната странка. Некои ми викаат демек ова било YOLO моментот, а јас па уште полуписмен им викам дека не капирам nerdy изрази.
Од друга страна, еднаш во муабет со една, ми излета мисла као што би дал да се рестартирам и одново да ги запознавам луѓево што ги знам денес. Без никакви хинтови какви се и што се. Дали би бил истиот? И дали барем за еден ебан момент би скршнал од шаблонот што сега си го имам поставено?
Ах ти се плукнам во таа ебена зона на комфор.
Love always
Saladin.
 
Драга...
Осеќам дека само заради Дијаманте ја замразив Каролина :coffee:
Инаку ја користам оваа прилика да и се извинам на бубамарата, не ме банирала таа, само ми дала казнени поени (и на крај пак бан :ROFLMAO: ), сепак на крај не сум толку лош човек... за тие што не ме знаат подобро :sneaky:



Сум ја заборавил песнава,одамна ја немав пуштено, ако синоќа не ја дадеа на VH1 Classic, немаше ни да ја постирам тука. Тоа е тој добар стар Classic Rock
rock.gif


 
Како ми почна денот... за мераци..јооој бре.
А и така заврши вчерашниот ден.
Денес малку мрачно ама ако...
Тоа не допира до мене..
Имам дома материјали за шиење...кој од кој поубав.
Решив да си сошијам нешто на машината...Гледам многу модели на интернет.
Сакам да испробам нешто ново..ме интересира модата a и уживам кога ги глеам емисиите на Хајди Клум Runway project. Идол ми е.
Ја очекувам неделата...Конечно, конечно... можам да кажам дека неделата ке биде прекрасен ден :icon_lol:
 
Денов ми е за желби. Онакви земски, што имаат целосна врска со некоја реалност по која копнеам и сакам да стигнам.
На пример, море.
Живот крај море. И мало коктел барче или ресторанче од дрво склопено. Цел ден во шарен фустан, без долна облека бре. Гради во вис, на слобода. Само неколку пати во годината пат до град. За плаќање сметки или филмски/театарски проекции. Два вида свет.
Морски свет на жар. Срце на жар бре.

А овде, пијам Краш Експрес и листам новина сабајлечки. Машината центрифугира, нешто слично како и мојот памет. Еднаш сакам да ја избегнам утринската ритуализација на чинот наречен пиење кафе. Па си отварам прозорец, да ми влезе градот во нос.
Кога одам пешки низ Скопје, ми лепат прикаски. Го обожавам мигот на судир со улични продавачи, случајни минувачи, раскрекани студенти што се дружат по отворените кафулиња, кривите носеви на адолесцентите карши Карев, мирисот на печива од киоскот кај Архитектура, велосипедистите. Сето тоа од зраците сонце, добива некој нов шмек, како истурена среќа што секој ја зграбува во мигот и останува допрен, разубавен. Можеби сум луд романтик, но овој град ми е пријатен, ми е пријател. Осамен на мигови, како и јас, додека го чекам својот номад да ми ја стопли душичката. Дружбата со тие секвенци е од проста природа. Да се насмеам додека чекорам. А Месечината, повторно ќе ми биде шешир и денес. Смирена, прибрана, со поглед некаде далеку. Многу далеку, морам да признаам.
М.
 
Драга Кајгана,
Музикава од песнава е нешто совршено, ме опи.... тоа е доказ дека турбо фолкот и не е така лош:)

Исто гледам луѓено за пари што се ќе направат. Ти нудат нешто за 400, па ти го намалуваат на 300, на друго место е 200, а тоа сам да си го набавиш е 100 денари..... кои бизниси:D

После ако не ти се погоди матичната, тоа е катастрофа.... каква жена.... што и да ти е, она со витамин Ц и со Б6 ќе те излечи:pos:

Али тоа е тоа.... имај пријатен ден:)
 
Драга
Без разлика кој празник ќе се слави денес, дали

св. Трифун trifun.jpg
или св.Валентин Valentin-Nikolovski-Sitel.jpg
за многу години да е :D и убаво да си помините.
 
Добро е што ќе се пија вечерва, а уште подобро е дека нема никаде да се оди :icon_lol:, и нема да има никаков проблем во поглед на алкохол, кавги и насилство :icon_lol:.

 
Драга

Баш денес морав да работам до 10 навечер?!?! Не им е доволно што сум месец дена секој ден и саб и нед од 8-20?? Не а?

Е ете баш ради тоа цело славење место вечер си го префрлив за утре :P
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom