Драга Кајгана

Статус
Затворена за нови мислења.
Шо сакаш мори шо те мачи, шо ми поминуваш пред кур на секое, знам дека ти е отпат.....

Ама сум добро воспитан фин културен и не можам да и го речам тоа,а ама ме мачи еј, а јас си стојам цврсто ко за пред битка, нема мрдање нема трепкање во очи гледам дури не замини.....
Out out; Sadness, hate and the reign of arbitrary
Out out; Destruction, jealousy ; there is no trust left
Out out; Thirst and people are unlucky
Out out; No honour, but oppression and slavery
Out out; Rivers were dried up and seas have ruined everything
Out out; Stars are switched off and the sun went down
Out out; There is neither good, nor happiness, nor luck anymore
Out out; There are no trees left and the birds stopped singing
Out out; There are neither nights, nor days left; darkness only
 
Премногу обврски да не знам кој пат да го фатам, многу напорно, проблеми на секој чекор и шо ме плаши уште повеќе така ќе е уште 1 месец. Шо е работава незнам изгледа многу остарев, вчера ми беше роденден не го славев оставам за понатаму ко ќе е порелаксирано.
Девојкиве не ме сакаат ни мали ни стари изгледа остарев, се повлеков во последно време многу и ко некој волк самец сум али то е то, дури ни со средношколки веќе незнам како треба а не со постариве шо се тро потешки за лажење :D. Суша кајганче суша, останува да се учи, работи и да се вежба, шо некако и за таму немам сила ко порано мора да се земат од тие апојте шарени и да се смени квасецот па да поднарастам уште малку за летово ;).
Туку заеби доста е плачење да одам да фатам некоја работа и да се читни малку оти го обрав бостанот.
 
Кајгана,
Вечерва си дојдов порано од шетња, надвор распеани дечишта, живот, музика трешти на сите страни мислиш лето е :)

ПС. Кајгана, игри играм само на компјутер, толку од мене за останатото ;)
 
Мајка Јана нека е ќе го напраам ова.
Оти не е мајка Трајанка пример?
 
ДК
Мислам дека за прв пат после 20 месеци можам да кажам дека имам насмевка на лицето, која што не е вештачка. :)
По сите проблеми и глупости, мислам дека барем ова го заслужив...
 
Драга!!


посветено на ЈАС (она што не можам да му верувам)

Желно да се самоизеде.

... сите страдања на светот врескаат во мене .
Можеби ти звучи познато?!

Лежам на тревата, и ја следам реалноста како низ неодамна скршен прозорец...ветар насилно врти страници од весник, звук на отворање лименка, на завршеток на бакнеж, блиц од апарат, гризење на нокти, повеќекратно чкрипење на упаљач од неуспешни обиди да запали,ноншалантно претрчување, потцапување на долгата лефтерна сукна... тела кои танцуваат едно до друго, но секое на различен начин..
Нема полином со 3 непознати кој е потежок од ова (не)равенство.Кој сум? И колку си имам одземено за да си дадам?
 
Драгана,

Денеска се разбудив од ниедновреме. Не знам што да правам толку рано.
Ќе ти раскажам вчера што ми се дешаваше...

Вчера бев в село, т.е. во селото каде што е роден татко ми. Не бев појден одамна. Поминав неколку лета таму кога бев мал. Тогаш идеа и деца таму. Доживљај беше. После потпораснавме и толку беше тоа, секој в град.
Многу е убаво в село на лето, Драга. Во јуни е неверојатно. Се сеќавам едвај чекав да дојде крајот на јуни зошто тогаш имаше шумски јагоди. Многу убави спомени ми враќа селото, драга. :)

Ама не е тоа што беше. Откако не живее таму баба ми ептен е запуштено. Татко ми чистеше, косеше, средуваше порано... Сега дворот е џунгла. А гледам и куќата пропаѓа.
Си мислам, за некоја години да дојдам овде пак.... ова дивината ќе го има проголтано. :(


Го видов Пајо. Еееј од кога го немав видено.
Пајо е селскиот беќар, оној што го има во скоро секое село. Ееее ама Пајо не е више беќар, драга. Си зеде жена од Албанија пред некоја година. И добра жена му се погоди. Вредна, фина... поднаучи и македонски.
Пајо зел кози да чува, со направил мало стадо. Знаеш што убави се козите Драга кога се мали? Имав заборавено. Баба ми чуваше кози кога бев мал. Памтам една година, кога почна летото го мразев козјото млеко. Не го поднесував мирисот. До крајот на летото не можев без него. :)

Пајо ме обавести за случувањата во селото. Ми кажа еден дечко со кого се дружевме кога бевме мали се верил. Се немав видено со другарот со години, кој знае дали би ме познал да ме види сега, тотално изгубивме контакт. Ми кажува Пајо, се верил и си ја зел дома. И вика: арно дејче е, ја видов... работи, ги пере, им спрема, им готви... Другарот мој живее со татко му и брат му. Мајка му кутрата умре млада. Рак на стомак. Се сеќавам кога умре. Мислам дека и го видов мртвото тело... Но, не ми остана тоа толку во сеќавање колку глетката на другар ми целиот во солзи. Многу ми беше жал тогаш, Драга.... :( И сега се натажувам кога ќе помислам....






Вечерта Драга излегов со двајца другари во кафич. Ќе ги викаме А. и Б. А ми е стар другар од средно, и, да не претерам, ми е најдобар другар од тогаш до сега. Б ми е исто така другар од средно ама се немавме дружено баш откако замина на факс во странство.
Стандард ситуација Драга, кога ќе се стаиме ние тројца во друштво одма на економија ни оди муабетот.
Е да му ебам мајката, сабота навечер е не ми се прави муабет за економија, за пички ми се прави муабет. А, А. секој мој обид да праам муабет за пички го сече во корен. Ќе почнам ја нешто и тој: Еееееве го овој... аман бе, мисли малку на нешто продуктивно, не само на женски. Па на што да мислам бе во кафич, во сабота навечер? Имам 24, уште малку 25 години... мене на тоа ми оди паметот. Ми се ебе бе вошкар, ми се ебе!
Го заебавав цела вечер после, индиректно го провоцирав. Б се газеше од смеење.

На крај кога се враќавме, ми кажува, мене брат не ми е тоа приоритет во моментов, јас излагам со луѓе што ги ценам, да си направам паметен муабет.... јас се фокусирам исклучиво на една цел: да направам нешто од себеси. Јас му кажувам: мене искрено ми е криво што ти немаш исти приоритети како мене, зашто знам што тоа ќе значи. Ќе значи дека ќе треба да се гледаме се помалку и помалку. Ако јас се фокусирам на мојата цел исто како што ти се фокусираш на твојата ќе можеме да се гледаме нешто како еднаш неделно, преку сила и тоа рачунај ваков термин, сабота навечер нема шанси. Тоа ќе биде резервирано за со другари што ги интересираат женски. И тој нешто се смее...

Ми објаснува како за него во ова време да се брка женски или како што самиот вика: да се замарам ја со неа, погледнала некого, ова направила она... убава си не си убава... За мене тоа е губење време. Како може да биде губење време бе брат, кога имаш директни бенефити од тоа и му набројувам што се има ќар ако има женска. И тој вика: браво бе ај сеа ќе се заебавам ја, овие години ќе го потрошам на заебанции и после што? Ќе се мачам да врзам крај со крај.

Му викам: не се забанции. Ја ти зборев за женска со која ќе се забавуваш, ќе ти биде убаво ама ако сакаш можеш да одиш одма на озбилно. Пооди некое време и земи ја. Одлуката да се стапи во брак со некоја е една од најважните одлуки што ќе ги направиш во твојот живот. Тоа не е заебанција.

Тој сега запнал да ги постави темелите на својата иднина, а под тоа мислам да се обезбеди финансиски. Сега си мислам, тој отсекогаш бил релативно сиромашен и оттука разбирам да му бидат парите важни, сака да биде обезбеден, ама тотално да се запостави се друго, тоа не можам да разберам. Не може ни тој да разбере кога му објаснувам како и зошто тоа што го прави е погрешно. Пробувам да му објаснам дека среќата не е во парите, дека врските со луѓето се тоа што го прави човекот среќен: дали се тоа љубовни врски, дали, дали пријателски, врски родител-дете..... Nije sreca, para puna vreca. To znaju oni sto je imaju. Му цитирам стихови на Дино Мерлин... Ама џабе. Нему паметот му е таму. Е чим така, продужи даље. Јас како другар направив се што е во моја моќ и се што е моја должност. Ти дадов памет, колку што можев, ти дадов пријателски совет, што е во суштина истото што ти го кажуваат и сите роднини... и тоа. Толку од мене. Оттука нека ти помогне Господ, и онака ти веруваш во него. Нека ти донесе девојка до праг што ќе ти рече, тука живее А? Господ ме прати, да му бидам верна жена.

И му кажувам убаво. Сакаш да ти кажам што те чека? Ќе имаш 35+ години, ќе ти падне косата, како што гледам дека сега и од горе ти паѓа, ќе ти дојдат стројниците и ќе ти кажат: имам една, од овој од оној ќерка, многу арна... таман ко за тебе. И тогаш брат не се надевај да најдеш некоја убава. Знам, ти не ни бараш којзнае колку убава, ама да знаеш, тогаш брат можеш да бараш само да има дунда, да не е осакатена и да знае да готви. И се знае нејзиниот придонес во домот и во твојот живот, всушност тоа и се поклопува со она што ти го бараш од една жена: да ти раѓа деца и да го одржува домот. Е на Пајо жената му, ни деца не раѓа. Јалова е, зашто инаку би се омажила со стар беќар од село во Македонија? Само да знаеш, во тоа време само оштетена роба можеш да земеш. Не за друго, едноставно толку имаш и да понудиш. Сега ти е највисока вредноста бе брат. Сега има смисла да бидеш и скокцкан и набилдан и напарфемисан и све. Ако тоа ги влажни, тоа ќе правиш бе брат, мораш да се прилагодиш на побарувачката. Сега ти ќе речеш, абе тоа ти е стадо менталитет. Како може да биде стадо менталитет кога јас размислувам и свесно одлучувам дека тоа е најдоброто за мене. Што постигнавме јас и ти со нашиот нестадо менталитет? Цело средно го изгубивме на глупости. Кисневме со други како нас и праевме муабет за метал и за астрономија . Женски не не интересираа, а имавме прилики и јас и ти. Фала богу не сме ружни, женските не свиѓаа колку толку. А бе не се залапав со женско додека не се тргнав од тебе и тоа друштво, додека не отидов на факс. А ти на факс, наместо да се ослободиш исто како мене, ти уште повеќе се утупе.
Катастрофа значи еј. Кога ми кажа пред некој месец дека мислиш дека предбрачниот секс е грев. Искрено не можев да се опоравам. Да ти ебам тоа религиозното воспитување твое бе, те уништи бе еј!!!!
 
Кајгано, поминавме феноменално. Скокање, урлање до крај, ама помина и тоа а наредно се чека 24 и 25 мај! После неверојатната вечер, си пијам утринско кафе и легнувам да спијам.
 
Денес едно дете во автобус ме праша колку е саат, си помуабети со возачите, објасни преубаво каде живее и замислете, бил на маратонот, потоа и размислуваше, каде точно да се симне. Таков мал фраер, такво дете сакам. Зошто тогаш се фаќам себеси слаба, се плашам пред проблемите во животот, каква мајка би била јас (кога и да дое времето за тоа) ? Се` што знам, е дека сум пуна со вина. Знам триста начини како би си помогнала, ама не сакам.
 
Драга,
Не сакам да ја вознемирувам другарка ми денес, убав ден и е :) а пак братучетка ми учи, мака мачи девојчето со математика па неа ли да ја гњавам со мојте проблеми, ете тебе ќе ти кажам.
Чудно чуство, ем празно, ем тажно, ем лесно. Секако најдобро е вака. Жал ми е за се. Животот продолжува.
 
Драга,

Мора ли да бидам истовремено во пмс и пубертет?

Се загрижувам, жими моливчево.

Деновиве, ко во емотивна центрифуга. Омекнувач, никаде.

Си читам поп лимонадици, да ми се олади мозокот, а богами и ми треба едно фрлање од Канео, пљус у ензеро. Така. И седум кила минус, да не морам да објаснувам дека сум мераклија на месо и кајмаци. Е да.
Некогаш и на 26 ти текнува дека си одеднаш, не остарен, ама ајде да речеме... Неподобен. И одењето на Боб Марли денот ти се виѓава некако, бајато.
Ко намокрен кец.
А плус спиењето во нов кревет, заеднички, значи и клоцање, тегнење ќебе, толерирање хрчење и здив наутро, ама има смисла.
Па заради тоа сум среќна.
Едноставно среќна. И покрај вишокот килограми, самодовербата разрешетана со чоколадни куршуми и немањето ама баш никаков одговор на прашањето = Каде Животот?

Ни јас не знам.
Поарно така.

М.
 
Привремено, можеби, го деактивирав профилот на фб.

Кајгано, припремисе по цел ден ремет да ти мавам на сите теми.
 
Некои ќе речат сами си ги комплицираме животите? Дали е навистина така?
Смачено ми е поставување прашања на кои нема одговор, барање одговори кои не постојат.
Ништо не иде како што треба, и токму во оној момент кога ќе земеш здив и ќе речеш дека конечно работите се оправиле, се тргнува надоле.
Ни љубовта повеќе не е едноставна како што се чинеше.

Како да не сакаш да ми дозволиш да ти помогнам. Пушти ме веќе еднаш.
 
Доста интересен и исполнет викенд, драга :pipi:
многу ми годеше целодневното шетање и уживање во природа, со драги особи, кои за жал не сум ги видела одамна, ама ете судбината пак нѐ поврза. :)

Бар за момент, успеав да заборавам на сите оние обврски, проекти и семинарски што ме чекаат и да се препуштам во убавините на природата.

Но, назад во реалноста и цивилизациjата, сите тие гореспоменати обврски, се уште ме чекаат :( ...

Затоа, К, да се фрлам на работа :coffee:
 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom