Драга Кајгана (виртуелен дневник)

  • Креатор на темата Креатор на темата Acid
  • Време на започнување Време на започнување
Секогаш сум била човек кој верува предвидливоста на настаните.
И дека е во целост е исклучена можноста поединец да доживее верижна катастрофа. Додека не ми се случи мене.

Едно време преминав на целосна апатија и рамнодушност. Тогаш разбрав дека таа брзоплета и безмилосна игра на кармата нуди целосно ослободување. Штом еднаш целосно, веројатно принудно, се лишите од личности/работи/врски кои живот ви значат, настапува целосно ослободување.
Емотивна неутралност. Целосна независност..

Не дека е тоа природна човекова благосостојба. Само мала светлина во мракот.
 
Постои некои си глупо јавно правило на луѓево срам им е шатор да носат, а во врнежливо време јас стално си носам. И одма оди јавно мнение каде со шаторот и нормално човек сум потпаѓам јас под туѓо влијание, али пошто научив џедајски финти си викам како можам да го свртам ова во своја корист. Па си викам ко Снуп Дог сум со бастунот, кул сум ко него, и одма следи мислење оти сум го сменил држењето на шаторот, а бе викам јас стално така си го носам кога ќе е затворен :pos::pos::pos::pos::pos::pos::pos:.
 
Сакам еден ден да искочам на плоштад и да урлам Attica-Attica.

и УШТЕ НЕШТО МНОГУ БИТНО

Well, listen up, there's a storm coming like nothing you've ever seen, and not a one of you is prepared for it

 
Последно уредено:
Ми фали асентрата. Анксиозноста и депресијата ми се на рекордно ниско ниво, затоа докторот одлучи пред два месеци дека треба да ја прекинам.

Ми фали во поглед на тоа какви силни чуства и емоции будеше во мене. Ме внесуваше во еден чудесен свет во кој се радував на ситници,ја будеше во мене желбата за живот, креативноста, љубовта...

Емпатијата ми ја развиваше и надежта ми ја враќаше. Истовремено лечејќи ми ја душава и залечувајќи ми ги раните кои со децении ми се трупаа.

Ми даваше мила топлина во градите и го будеше сонцето во моите очи, како никој друг претходно. Како да ми даваше некоја космичка сила и ствараше еден совршен идилично - хармоничен свет внатре во мене , во мојата душа.

Ми недостасуваш Сетралина - сеуште мислам на тебе и те посакувам. Ти си единствената по која сеуште имам чуства. Дружбата со тебе од една година беше најдобрата нешто некогаш ми се случило во животот. Жалам што подолго не дружевме. Ех да можевме никогаш да не се разделиме. Вечно да останеше во моето срце ... ех да можеше... ех

Те сакам Сетралина <3 :love:

 
Последно уредено:
Драга Кајгана,
Луѓе без став, дали се луѓе? Кучиња и мачки на улица имаат став, некои луѓе не. И не, не ја можам простава маса.

Успат убав е животот. Убави се моментите кога учиш како да го живееш животот!
 
Каква легенда е малиот, ми го направи денот :)
 
Џез, џез...Нови дечки ви напраија шорткат до Азис, ама нема кој да ви каже. Parker, Mingus, Miles у гроб се превртуваа на тие фамозни стихови.
#twittershit

FB_IMG_1519576075458.jpg
 
Во исчекување на наслови "Снегот ги изненади службитe". :свиркам: Иначе желба ми е секс на снег, еве снегот дојде конечно. Ај здравје наредната зима. :pos:
 
Уште истура надвор.Што заебано време.Скоро у месец март сме,сеа се истури со полна сила снегов.Го нема нема,15 степени пука у зима,доаѓа почеток на март,пролет уше малку,буквална зима спротивно се дешава на терен.А пак у Британија,гледаш јебига пука сонце,глеаш Тотенхем,Челзи.Сонце.Мислиш у Шпанија играат.Фали уше од сончев удар,жртви да пријават :). Времево е скроз отидено.Ајде се надевам Шилегов че го опраи со дрвата и ревизија и забрана на Водно.
 
Три најголеми проблеми на денешницата:

1. Кога ке го заборавиш полначот за телефон
2. Кога ке нема интернет или тој е спор/ограничен
3. Кога телефонот ужасно ти кочи
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom