Лани ова време направив една навистина голема чистка на пријатели/познаници. Завртев нова чиста страница во мојот живот.
Го доживеав моментот кога луѓето ти се најпотребни барем да те сослушаат, оние лажните во твојот живот со бизарни оправдувања или не, едноставно самите исчезнуваат. Просто кажано самите се бришат од твојот живот, додека ти со дебел маркер свесно и оправдано ги прешкртуваш од живите. Не за џабе рекле -на мака се познаваат вистинските пријатели.
На истите тие секогаш сум им бил на достап, секогаш безрезервно ја добивале мојата поддршка и помош без да барам или очекувам било каков возврат. Искрено од срце и ништо повеќе од тоа.
Но долго време сум бил во заблуда, не сум сфатил дека тоа се лажни пријатели, лица од X интерес и ништо повеќе од тоа. Фала му на Бога што дојде момент во мојот живот за да го дознаам тоа, инаку сеуште ќе бев во заблуда.
Еквивалентно како примерот -побарај пари на заем, ако сакаш да дознаеш дали навистина истиот ти е пријател. Што не беше во мојот случај, но материјалното не е се во животот.
Сега работите во мојот живот се сосема поинакви во позитивна смисла за разлика од пред една година, фала му на Господ помина таа бура. Поминаа тие моменти, тој период кога ми требаше емотивна поддршка, некој да ме сослуша, некому да му се искажам и да добијам некаков пријателски совет и поддршка.
Мојот образ е чист. Како велат, најважно е да останеш свој и да го сочуваш образот чист. Валканиот образ ништо не може да го исчисти, човек со извалкан образ останува безвреден засекогаш.
По една година, некои од тие луѓе се обидуваат повторно да станат дел од мојот живот. Кај мене тоа не поминува.
Имено вчера еден од тие ми праќа порака на ватсап "ееееј што правиш, јас сум во Берлин на неколку дена, да се видиме да пиеме кафе".
Читам и самиот се смеам, слатко се смеам и си велам со кое лице, со кој образ ми пишуваш и сакаш да се видиш со мене. Но ништо невообичаено знаејќи дека помнењето кај многумина е кратко. Нормално игнор на пораката, избришаното останува избришано засекогаш.
Бидете луѓе, сочувајте си го образот чист. Да имаш чист образ и уште почисто срце. Да си легнеш со мирна совест, да станеш одморен со неизвалкана душа. Да му подадеш рака и на оној кого не го познаваш. Да не очекуваш да профитираш од секоја ситуација. Да не се буткаш кога има "муфте" доколку не ти е потребно нештото. Тоа е најголемото богатство. Само и само тогаш сте вистински луѓе.
.
.
