Драга,
Кога си труден, некако сите одеднаш се трудни. И во Силбо и во Тритекс, и по улици.
Или мојата перцепција сега фаќа поинакви бранови и натаму ме води.
Се чував деновиве небаре од нервози и емотивни земјотреси, но оди и помири се дека Калина ја нема? Дека Калина, наша Калина нема веќе да доаѓа на Астални. Дека нема да пиеме ракија во 103ка и Тома ќе ни се смее дека сме будали. Дека нема да си пишеме онака, некогаш на фб скроз неповрзано. Дека вечно отиде да почива во својата голема љубов - планината.
Не сакам да верувам во фер и нефер. Животот и смртта се иста паричка, кому како му се сврти, така ќе замине или ќе остане. Калина беше и ќе биде жив симбол дека таквите луѓе како неа, просто не може да умрат. Тие живеат во секоја слика од природата. Секој чекор стапнат во лазарополско поле или бакнеж на дожд кога градот заспива.
Му зборувам на своето неродено дете дека овој свет е нејасен и за мене, но вреди да се види. Дека ќе мора да биде борец, да го бара светлото во секоја темнина и да знае со срцето. Можеби се трескам од земја и врска нема тоа што комуницирам така, ама верувам дека мојата волја е и негова волја. Тоа е патернот во мене и спојот на моите и емотивните заврзлами на татко му.
Денес бев до кај моите на кратко измеѓу девет обврски и во средбата со својот дом, ми навираат солзи. Мојот кревет, моите книги, купчето цедиња, Едит Пјаф нацртана со чкорче од париските долапчиња на Монмартр, перницата со Гарфилд и ресите на прекривачот... Не сум веќе дете, но во мене имам дете и уште едно дете и многу многу љубов што ме поплавува и преплакува од што така...
Хаос сум. Жива сум, и за тоа благодарна. И денес пржевме суџук за ручек и инстантно се вратив по инстанбулските улици. Гравчето го погодив 10 + и вечер ќе имаме аудитивни борби.
Животот е навистина, неверојатна, едноставна приказна.
М.
. Седиме на слава, а слава како слава, јадење, пиење, музика и нормално политика вмро сдс, антички вс.словени. Почнува песнава со Осман бег, привршува, на домаќинот му светнуваат очите вика слушајте сега и ја пушта песнава со Еврејката. Завршува и таа, ја прекинува музиката и вика ете ви непобитен доказ дека џабе јадат лајна вмровците за чиста Македонија, отсекогаш сме биле толерантни и мултикултурни.
