Е вака !
Пред некоја година бев сам, невработен, по/чнав да ме фаќа мала депресија, немав желба за ништо.
Терав некое време така и еден ден одлу/чив да си најдам песна, да си ја прогласам за "химна" и да си ја слушам секој ден со надеж дека ќе ми помогне некако, јбг сам бев.
Одлуката падна на оваја...хит беше тогаш.
Си ја ставив и на мобилен да ми звонит, и аларм и така...тргна некако работата, си дадов некоја надеж и ми тргна малце од малце животот, си по/чнав на вежбање, најдов работа, фатив женска и така....И сеа пак сум во некоја мала криза, само овај пат не сум сам, ама се осеќам како голем дел од мојот карактер да е потиснат од тој до ор дај однесување што го имав еден период, додека го добив тоа што го барав.
Сеа имам потреба да по/чнам да се изразувам природно и слободно, затоа што неможам ве/чно да глумам лудило, а допврва ако дајт горнион ќе изгледам како заминат со мозоков, немат врска.
Дојдов да кажам дека оваа година ќе си поставам тотем што ќе ми помогне да се изразувам послободно, само нема да биде животно, туку ќе биде.......ШИА ЛАБУФ.

Заебаниов ќе си го ставам на позадина, и пред да направам нешто ќе си ре/чам....Дали лудаков би го направил тоа ? Ако одговорот е ДА, тоаш
и јас го правам, па шо го

сигурно е ова поубо од диазепами и лорани, мал сум за то.