- Член од
- 10 август 2008
- Мислења
- 744
- Поени од реакции
- 266
Лошо ја избираш публиката, то е причината.Многу ми е смешна ситуацијава: кога се шегуваш на туѓа сметка (без злобни намери), соговорникот може да се навреди, демек зошто така зборуваш за него. И ај, си мислиш си ја научил лекцијата, ќе бидеш повнимателен за наредниот пат. Кога, наредниот пат, ја кажуваш истата шега, но ете, на сопствена сметка (поучен од „грешките“), и ПАК те погледнуваат попреку, демек „како можеш така да речеш за себе, мразам луѓе кои не се почитуваат самите (или штознам што)“... Човече, затоа се нарекува „ШЕГА“, зашто не го мислам тоа сериозно.![]()

Сите шеги не се за сите луѓе. Од ко ќе ги запознајме луѓево знајме или препоставуваме шо би ги насмеало. А за некој шо ти е само познаник, поубо е да не ојш во екстремности барем на почетокот, да користиш некоја комерцијална шега, шо би им била смешна на сите и не многу интелигентна, и да не е inside-joke или you had to be there-joke, ИЛИ па да ризикуваш и да се надеваш дек нема да те опулит ладнокрвно и да ти речит -Да се смеам сеа требит? :/
Он-топик, да, се смеам на моја сметка, ама во правото друштво, за да не осеќам ко кловн пошо ќе знам дек ме сфаќет.