pcjodamaster
:trololo:
- Член од
- 20 мај 2006
- Мислења
- 4.180
- Поени од реакции
- 127
Абе не е важна комплексноста на песната, туку душата која ја носи во неа. Значи Дејвид Гилмор (читни нешто за Пинк Флојд) свири една нота по 30 секунди и звучи ненормално добро. Б.Б. Кинг свири полека, и допира до секој во публиката. Џими Пејџ знае да свири екстремно брзо (не со полустепени како твоиве идоли), туку во пентатоники и цели шеми на импровизација (што е потешко да се свири брзо отколку patterns во хроматики). Зборот ми е дека не е се во брзината и техниката.
И Ингви не се снаоѓа баш во секој стил, види на G3 со Ваи и Сатриани кога се менеа на песната, Ваи и Сач имаат повеќе финти, овој само брзина и техника фура, нишо друго. Дојде неговиот дел и само слушаш вр-вр-вр-вр и испари во салата, а Ваи може да напраи нешто па сите на газ да паднат.
Ако сакаш некој што се снаоѓа во секој стил слушај си го Paco de Lucia. Чоекот свири се можно до перфекција.
И Ингви не се снаоѓа баш во секој стил, види на G3 со Ваи и Сатриани кога се менеа на песната, Ваи и Сач имаат повеќе финти, овој само брзина и техника фура, нишо друго. Дојде неговиот дел и само слушаш вр-вр-вр-вр и испари во салата, а Ваи може да напраи нешто па сите на газ да паднат.
Ако сакаш некој што се снаоѓа во секој стил слушај си го Paco de Lucia. Чоекот свири се можно до перфекција.