Дали би се вратиле?

[Dzings]

Не сум пишал од дамна па понесен од една тазе случка викам ај јавно да прашам:
Дали би се вратиле на партенрот/партнерката доколку чуствувате огромна љубов кон него/неа без разлика што тој/таа направил серија лоши работи? Дали би простиле за љубовта и до каде се вашите граници? Не станува збор за ситна кавга него за веќе уништена врска. Дали ви се десило по извесно време да сватите дека тој/таа бил правиот за вас и безразлика што ви направил нешто неубаво одлучувате да му/и се вратите?
П.С. Ветив дека ќе ги покажам коментарите на човекот кој беше причината за да ја отворам темава.

 

[демнач]

Види Мустафа,што би рекле не е тоа тоа.Скршено се лепи ама не е исто.

 

[Точкест]

Овоа онака ме потсеќа на муабетот Убиј ме па кажи извини. Зависи, како што за секоја навика има и одвика така е и тука, ако ептен заебала работа ај донт гив а ФАК колку год да ја сакам и све тоа......у стилот на Мааајка "Све све пролази све..."

 

[Дивајн]

Се сложувам со коментарот на демнач. Скршеното се лепи, но никогаш нема да биде исто.
Работите кои не повредиле, не може да се избришат со гума или со едно извини. Зависи за што се работи секако, но ако дошло до прекин на врската, сигурно се работи за нешто кое понатаму ќе си има трајни последици. И да дојде до смирување, можеби почетокот ќе е добар, но со тек на време се` ќе си дојде на старото лошо место, кое вториот пат има шанси да биде потрагично.
Не знам ... иако некако се пронајдов во темава и доста размислував за тоа деновиве, длабоко во себе стојам позади тоа дека минатото треба да се остави таму каде што е, заедно со луѓето кои спаѓаат во него.

 

[Dzings]

Нај трагично ми е што во сите вакви случаи тој што е повреден е тој кој се враќа и бара смирување! Пред неколку години имаше една случка кога дечкото ненадејно се ожени за македонка од Австралија и ја остава девојката со која бил 4-5 години. И по една година се разведува таму и се враќа во Македонија и откако неговата оставена разбира за случајот веднаш отрчува до него да проба уште еднаш, и сега се во брак веќе 3-4 години имаат и детенце мислам!

 

[..........]

Се сложувам со коментарот на демнач. Скршеното се лепи, но никогаш нема да биде исто.
Работите кои не повредиле, не може да се избришат со гума или со едно извини. Зависи за што се работи секако, но ако дошло до прекин на врската, сигурно се работи за нешто кое понатаму ќе си има трајни последици. И да дојде до смирување, можеби почетокот ќе е добар, но со тек на време се` ќе си дојде на старото лошо место, кое вториот пат има шанси да биде потрагично.
Не знам ... иако некако се пронајдов во темава и доста размислував за тоа деновиве, длабоко во себе стојам позади тоа дека минатото треба да се остави таму каде што е, заедно со луѓето кои спаѓаат во него.

Точно е тоа ..но да не го забораваме фактот дека времето лечи се,
Мислам оние работи кој во сегашноста изгледаат застрашувачки и изгледа како да не постои начин за да се продолжи со такво темпо(во случајов грешките, и конфликтите помегу двајца партнери) во не толку далечна иднина после неколку случувања и наогање нови приоритети во животот, Тогаш старите проблеми избледнуваат и се чинат не така големи.....одтука се појавува помислата дека доколку тоа би се случувало сега лесно би го надминале ....
затоа и јас се согласувам со болдираната реченица:helou:

 

[Fantom]

Точно е тоа ..но да не го забораваме фактот дека времето лечи се.

Исправка една само: Времето не лечи ништо, секоја болка останува иста, само што после одреден период се навикнуваш да живееш со неа.

А на темава поконкретно и поопширно ќе се изјаснам во друга прилика, да си легнит се’ на брашното сега засега.

 

[Setsuko]

Точно е тоа ..но да не го забораваме фактот дека времето лечи се,
Мислам оние работи кој во сегашноста изгледаат застрашувачки и изгледа како да не постои начин за да се продолжи со такво темпо(во случајов грешките, и конфликтите помегу двајца партнери) во не толку далечна иднина после неколку случувања и наогање нови приоритети во животот, Тогаш старите проблеми избледнуваат и се чинат не така големи.....одтука се појавува помислата дека доколку тоа би се случувало сега лесно би го надминале ....
затоа и јас се согласувам со болдираната реченица:helou:

Ако времето лечи сè, постојат две можности. Да се обидеме времето да ја излечи нашата љубов, односно да го преболиме оној што нè повредил и да продолжиме понатаму или пак со тек на време да дозволиме да избледее болката што нѝ ја предизвикале и да заборавиме на тоа низ коешто сме поминале па пак да му се вратиме.

Многу зависи од ситуацијата, од целокупниот однос на партнерите, но сепак повеќе сум за тоа дека треба да продолжиме понатаму со животот без оглед на тоа колку сме го сакале партнерот, ако еднаш се дрзнал да направи тешка грешка не можеме да сме сигурни дека нема тоа да го стори и по втор пат иако не можеме да сме сигурни и дека ќе го стори. Сепак, скептик сум.

 

[Acid]

Првата лекција која се учи на тема „пропаднати врски“ гласи:
1. Никогаш не се обидувај да ги оживееш мртвите врски.

Времето лечи кур. Ништо не лечи времето, само со тек на време може да подзаборавиш на проблемите поради кои пропаднала врската. Можеби после неколку месеци или години ќе се сретнете и ќе ви тврди дека е променета, дека искрено и е жал и дека сеуште постои љубов. Можеби дури и ослабнала некое килце и го затегнала г'зето на пилатес, или почнала да се однесува баш така како што сакате... Но, сето тоа е само маска.

Кога-тогаш пак ќе испливаат на површина истите проблеми, ќе се спомнат старите кавги и секогаш барем еден од вас ќе се чувствува виновен или ќе го обвинува другиот за тоа што се случило. Може и ќе издржите неколку месеци/години, ама на крај сигурни ќе пропаднете.

Наместо да трошите време на пропаднати врски и стари спомени, направете апгрејд на "партнер v3.1" [верзијата може да варира согласно бројот на партнери] и создавајте нови спомени со него/неа. Ако сте толку големи морони да се вратите кај некој (или да го примите назад) што ве повредил, тогаш воопшто не заслужувате подобра личност до вас. Затоа најчесто се враќаат токму тие што ја покакале работата во врската.

И пак ќе речам, времето не лечи ништо. Ниту пак создава мудреци и подобри личности. Времето создава старци - не си го трошете за џабе.

 

[nonchalant]

Bidete humani malce, u star bunar ne se pluka.:pos2:

 

[Мишелинка]

Иако сум сеуште заљубена во него - мислам дека не.
Не можам да знам со сигурност, зошто не знам како ќе изреагирам кога ќе го видам... Ама не би се ставила пак низ истото низ кое веќе еднаш бев - крајот, болката, се тоа...

 

[AtoM-AnT]

Да се вратиш на старата љубов е исто како да прочиташ веќе читана книга, почетокот ќе ти биде интересен ама крајот го знаеш однапред

 

[peperutka25*]

Ima odredena granica od kade sto ne mozam da preminam i sebe si da se pogazam

 

[Annabel]

Не може некој да биде вистинскиот за тебе ако те повредил.
Бидејќи е “тазе“ ситуацијата затоа и размислуваш за враќање(знам затоа што и јас така размислував) ама не брзај,дај си малку време и убаво размисли.Не размислувај само на убавите работи поминати со личноста затоа што ќе преовладаат и ќе ги заборавиш оние лошите кои всушност довеле до крај на врската.
Можеби не можеш да прифатиш едноставно да бидеш сам,затоа што си навикнат некој да биде постојано покрај тебе(доколку се работи за долга,сериозна врска),но подобро да бидеш сам отколку да бидеш со некого ради реда па згора на тоа и постојано да те повредува.
Ако било она вистинското сеуште ќе траеше,немаше да бараш сега совет од нас туку ќе УЖИВАШЕ и ќе беше ЗАДОВОЛЕН во прегратките на личноста која ТЕ ЗАСЛУЖУВА.

 

[StereoLove]

Го сакам се уште,признавам...но никогаш не би му простила а камоли да му се вратам зашто неколку пати ме повреди а сепак простував,на крај ми зари нож во грб кога ми беше најпотребен.
Кој вели дека времето лечи се?тоа само ја намалува болката нои не ја брише потполно.До пред некој ден така мислев дека лечи се но сега не сум веке уверена во тоа.
И да му се вратите мислите ли дека се ке биде исто како порано?далеку од тоа...секогаш ке си префрлуваат еден на друг додека потполно не се уништат.И што си сторил со тоа?апсулутно ништо
Признавам дека сакав да го побарам но сепак се воздржувам иако ми е тешко без него,сепак не заборавам што стори од мене.Му благодарам за убавите моменти во кои ме правеше најсрекна на свет но не можам да заборавам како што спомнав веке што ми стори.Не ги паметете само убавите работи.Скршил дел од вашето срце а потоа да се врака како да не било ништо абе ај