Цитати

  • Креатор на темата Креатор на темата venera001
  • Време на започнување Време на започнување
“Познавав луѓе кои зад својот лик сокриваа кловнови и познавав кловнови кои зад својата маска сокриваа луѓе, говореше Август Рицман и јас мислев дека е така и не знаев дали ги познавам и едните и другите или некои поинакви.“ - Славко Јаневски, “Кловнови и луѓе“
 
Доколку не си научил да владееш со себеси, може тоа ќе го научиш преку владеење над другите. Иако, се заборава дека владеењето со другитесо текот на времето ја брише потребата за владеење со себеси. Владислав Бајац, Книга за бамбусот
 
ЈуријАркадиевич напиша:
Насмевни ми се. Насмевни ми се за да можам уште еднаш да ја согледам светлоста, тој свет на твоето лице. Потсети ме на топлината од фурната во која влегував во зимските денови враќајќи се од училиште со чантата в рака за земам ѓеврек; потсети ме на моите весели скокања од скелата во морската свежина; потсети ме на првиот бакнеж, на првото прегрнување: на качувањето на врвот од високиот орев; на моето себенадминување во летната вечер, на моето пијанство од среќа во ноќта; потсети ме на убавата млада девојка под мојот јорган и на тоа како таа ме гледаше со љубов. Сите се таму во таа земја и јас сакам да бидам таму. Помогни ми, помогни ми да бидам среќен додека се среќавам со секој мој здив што се намалува. Орхан Памук
Кликни за повеќе...
Јаооо.. Ме тресна ептен назад ... Колку моќен цитат.. пс може подетални информации за ова ЧУДО ?
 
Keepitreal напиша:
Јаооо.. Ме тресна ептен назад ... Колку моќен цитат.. пс може подетални информации за ова ЧУДО ?
Кликни за повеќе...


Тоа е од книгата ,, Новиот живот " од Орхан Памук, мислам издание на Култура. :)
 
Што им е грижа за луѓето? Тие сакаат да бидат машини, да бидат завртки, тркала, клипови, ремени - но најмногу од се` би сакале да бидат муниција: бомби, шрапнели, гранати. Колку би им било драго да прицркаат на некое бојно поле! Сонот на нивниот пубертет е името да им биде врежано во каменот на некој споменик на паднатите борци. Еден Вон Хорват, Младина без бог
 
„Колкупати оваа проклета поделба на мојата свест беше виновна за грозни случки! Додека еден дел ме понесува да заземам некаков прекрасен став, другиот ми открива, измама, лицемерство и лажна велокодушност; додека едниот дел ме понесува да навредам едно човечко суштество, другиот сочувствува со него и ме обвинува мене за она што јас ги обвинувам другите; додека еден дел ми овозможува да ја видам убавината на светот, другиот ми ја покажува неговата грдост и смешноста на сите чувства на среќа.“

„Тунел“-Ернесто Сабато
 
Така зборуваше Заратустра

Го љубам оној кој живее за да спознава и кој сака да спознае, за еднаш да живее надчовекот. И така тој го сака своето пропаѓање.

Го љубам оној кој работи и пронаоѓа, за на надчовекот да му изгради куќа и за да ги обезбењди за него земјата, животното и растението, бидејќи така тој го сака своето пропаѓање.

Го љубам оној кој ја љуби својата енергија, бидејќи енергијата е волја за пропаѓање и стрела на копнежот.

Го љубам оној кој не задржува за себе ниту капка дух, туку целиот сака да е дух на својата енергија: така преминува тој како дух преку мостот.

Го љубам оној кој од својата енергија прави своја склоност и судбина: така тој заради својата енергија уште живее и веќе не живее.

Го љубам оној кој несака премногу од тие енергии. Една енергија е поенергична одколку две енергии, бидејќи таа е повеќе јазол за кој се фаќа судбината.

Го љубам оној чија душа се раздава, кој не сака да му се заблагодаруваат и кој не се заблагодарува никому: бидејќи тој секогаш подарува и несака да се штеди себеси.

Го љубам оној кој има среќна рака во коцкањето и кој попрво се прашува: зар јас сум измамник во играта - бидејќи сака да пропадне.

Го љубам оној кој пред своите дела фрла златни зборови, а сеуште остварува повеќе одколку што ветил: бидејќи тој го сака своето пропаѓање.

Го љубам оној кој ги оправдува оние што доаѓаат, а ги искупува минатите: бидејќи тој ја сака пропаста на оние кои се сега присутни.

Го љубам оној кој го прекорува својот бог, бидејќи го љуби својот бог: бидејќи тој мора да пропадне во бесот на својот бог.

Го љубам оној чија душа е длабока и ранлива и кој може да пропадне и при мало доживување: така тој со задоволство оди преку мостот.

Го љубам оној чија душа е преполна, така што заборава на самиот себе, и сите нешта се во него: така сите нешта ќе бидат неговото пропаѓање.

Го љубам оној кој има слободен дух и слободно срце, а неговото срце го тера во пропаст.

Ги љубам оние кои се како тешки капки што полека капат од темен облак што се надвиснал над луѓето: тие огласуваат дека доаѓа гром и пропаѓаат како гласници.
 
-„Да живееш значи да живееш од другите. Сите се јадеме еден со друг. По малку искра добрина одвреме навреме-тоа не смее да се пропушти. Тоа не' зајакнува кога се живее тешко.“
-„Моќта е најзаразна болест што постои.“
-„Човекот е голем во своите намери, но слаб во изведувањето. Во тоа лежи нашата беда и шарм.“
-„Се' што може да се плати со пари е евтино.“
-„Човек може да се брани од навреди, но не и од сожалување.“

Триумфална капија-Е.М. Ремарк
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom