венецуела не е сиромашна земја и нејзините жители не се сиромашни во духот се разбира. целата финта е што почна да се дисперзира богатството т.е сите слоеви од општеството да ги чувствуваат благодетите во вид на здравствена заштита, образование [ високо на андите ], култура, традиција надвор од европските колонизаторски сказни.
духот, оптимизмот сега е таму и тоа ни смета на сите. европа и америка стануваат небитни, трката по профит и потрошувачкиот менталитет го скрши човекот од европа тој не разбира не љуби не создава затоа бомбардира, лаже, краде. да знам дека тоа ја руши нашата илузија за напредниот и просперитетен запад нашата фиксација да станеме дел од империјата која е на умирање е смешен и инфантилен, но народ со ваква младина не треба да се грижи за својата иднина.
еве една музичка честитка од другарот Чавез
во право си но аргументите остануваат, малку сум емотивен за америките и сите срања кои што им ги прават и воодушевен од начинот на кои што народот се спротивставува и се бори за својата слобода и мисла.