На толку историски факти и докази достапни на сите страни и пак да негираат дека не биле окупатори на Македонија и не вршеле злочини врз Македонскиот народ, дефинитивно нешто сериозно не е во ред со нив.
Бугарските ѕверства врз Македонскиот отпор
- Креатор на темата Bratot
- Време на започнување
На 4 февруариштипјанец',
Во која точно битка Титовите партизани победиле бугарската армија, нешто не се сеќавам?Но добро се сеќавам благодарственото писмо на Михаил Апостолов и Бане Андреев до генерал Велчев - со благодарност до 15 пешадиска дивизија.
Одржавме митинг во с. Никодин. Околу 15 часот не нападнаа бугарски војници и полицајци.После слабиот отпор, скоро несредени, ние се повлековме од селото, меѓутоа веднаш после тоа една наша чета го зазеде селото на јуриш. Непријателот имаше 20 мртви. Борбата траеше до 19 часот. Ноќта 4-5 февруари тргнавме за с. Степанце.
5 февруари.
Стигнавме пред с.Степанце каде имаше бугарска војска. Стражата ја фативме и ја разоружавме. Селото го заобиколивме и стигнавме во манастирот Св.Димитрие.Ноќта меќу 5-6 февруари ја поминавме на пат преку планината Мукос.
6 февруари
Стигнавме во Азот и го запоседнавме селото Ореов Дол, Мокрени и Габровни. Околу 14 часот наиде непријателот со јаки сили. Ние организиравме одбрана и ја отпочнавме борбата која траеше до 18 часот.
Непријателот беше насекаде сопрен претрпувајќи сериозни загуби, само во мртво - 30, непријателот во текот на ноќта се повлече.
*************************************************
--- надополнето: 1 јули 2012 во 15:34 ---
Дедо ми е убиен 1941 од фашистичкиот укупатор, бабами исто така, мајками (која скоро почина) има орден заслуга за народ, татко ми (кој е мртов одамна) има орден за храброст со сребрени зраци....каква омраза само...се види тука??!?!
питаj дедо ти дали е бил и от от ониjа кои са пеели "Шуми Марица"
нито "бугарски sверства" е имало уште по малко "македонски отпор"!!!!
БУГАРСКИТЕ ФАШИСТИЧКИ ОКУПАТОРСКИ ЅВЕРСТВА ВО ВТОРАТА СВЕТСКА ВОЈНА 1941-1945 НЕМА НИКОГАШ ДА СЕ ЗАБОРАВАТ КАЈ МАКЕДОНСКИОТ НАРОД, ЌЕ ОСТАНАТ ВЕЧНО ВО СЕЌАВАЊЕ.
ЌЕ ОСТАНЕ ВЕЧНО ВО ИСТОРИЈАТА ЗАПИШАН КАЈ МАКЕДОНСКИОТ НАРОД АНТИФАШИСТИЧКИОТ ОТПОР И БОРБА ЗА ОСЛОБОДУВАЊЕ ОД БУГАРСКИОТ-германскиот, италијанскиот и албанскиот ФАШИСТИЧКИ ОКУПАТОР 1941-1945.
Идиотштината ја покажувате ден денес со негирање борбата на македонскиот народ против фашизмот.
Наместо после 67 години слобода од фашизмот се зближуваме, идиотите од ослободена од фашизмот Бугарија после 9 септември 1944 настојуваат да докажуваат дека не биле со фашизмот и окупатори.
Сликите постирани ги знаеме. Организираните пречеци за бугарскиот окупатор кај македонските предавници кои ги имало во Македонија од страна на бугарските окупаторски власти не се никакво чудо и ни се добро познати ... го знаеме тоа.
- Член од
- 20 декември 2008
- Мислења
- 1.193
- Поени од реакции
- 75
Кој ги потврдува бројките?
Македонскиот народ
во вардарскиот дел загинале околу 33.000,
во егејскиот дел од Македонија загинале околу 2.730 и во пиринскиот дел од Македонија имало околу 327 загинати.
На ова треба да се додадат и 5.000 загинати во Италијанско-грчката војна, 1940 година. Вкупно од сите делови на етничка Македонија, во борбата против фашизмот од 1940 до 1945 година загинале околу 41.057 лица.
Кој ги потврдува бројките на бугарите што ги плескаат тука?
*************************************************************
А бре човек, уште не ти е јасно дека цело време те убедуваме за бугарската фашистичка окупација на Македонија од 1941 до 9 септември 1944 кога капитулиравте.
Не трескај период после 9 септември кога тоа го знаеме.
Кажи што бевте до 9 септември само не тртлај со тој збор "администрација" кога знеме дека е исто како окупација само што вие го мените тој збор.
Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
Ангелкоски Ристев Благоја-Генето,Чесното
Вијачоски Стојков Јоше
Волчески Ставре Јонче
Ѓорѓиески Петров Сотир - Сотката
Илиоски Мицев Иге
Мурџески Апостолов Јонче
Николоски Јосифов Благој- Ивањушка
Петроски Јанков Кице
Петроски Христов Томе-Железарчето
Стрезоски Јованов Борис- Учителот
вечна им слава на храбрите македонски борци
---------------------------------------
Еве што работеше бугарската администрација во Македонија“41-“44
овие имиња се на убиени-обесени лица во битолскиот затвор.
од страна на окупаторите бугарските фашисти-слуги на Хитлера
А такви затвори ги имаше скоро во сите градови во Македонија.
Администрација се води со тефтери и моливи (абре абдал)
научете и сватете еднаш,да не ви повторувам,а не со јаже околу вратот.
Ќе напишам поопширно понатака за овие Џелати и Крвници што ги
бесеа нашите борци,и ги тегнеа за нозе додека тие испуштаа душа.
Вијачоски Стојков Јоше
Волчески Ставре Јонче
Ѓорѓиески Петров Сотир - Сотката
Илиоски Мицев Иге
Мурџески Апостолов Јонче
Николоски Јосифов Благој- Ивањушка
Петроски Јанков Кице
Петроски Христов Томе-Железарчето
Стрезоски Јованов Борис- Учителот
вечна им слава на храбрите македонски борци
---------------------------------------
Еве што работеше бугарската администрација во Македонија“41-“44
овие имиња се на убиени-обесени лица во битолскиот затвор.
од страна на окупаторите бугарските фашисти-слуги на Хитлера
А такви затвори ги имаше скоро во сите градови во Македонија.
Администрација се води со тефтери и моливи (абре абдал)
научете и сватете еднаш,да не ви повторувам,а не со јаже околу вратот.
Ќе напишам поопширно понатака за овие Џелати и Крвници што ги
бесеа нашите борци,и ги тегнеа за нозе додека тие испуштаа душа.
Прашањето, репликата во однос на постирената карта со областите во СХС од страна на овој Attila, по моето сеќавање не можам точно да го формулирам ама ќе се обидам оти е бришан тој пост беше отприлика вака:
" Која република бе Гевара не се прави луд, те прашав која област се вика Македонија во СХС", и во продолжение дали или кој ми дал матура.
Атила, ти или се правиш мутав или така си направен. Мене друго ми иде во глаа дека ти малку припрост без размислување и без влегување во суштината на напишаното тропнеш нешто на тастатурата чунки тастатурата и историјата а најповеќе мозокот е хула-хоп за играње, само мозокот е за оние што знаат да го употребуваат.
СХС како кралство Југославија била сочинета со републиките кои беа се до 1991 година бре. Тие републики или кралството СХС било направено во 33 области во 1922 година за кои области никаде не го пишува името на областа ниту името на републиката, размеш јали јок.
Во 1929 година СХС била поделена во: Дравска, Савска, Врбаска, Дунавска, Дринска, Приморска, Моравска, Зетска, ВАРДАРСКА.
Март 1941 год. кралството Југославија, пред својот конечен крах има:
• Срби .....................6 446 000
• Хрвати..................3 826 000
• Словенци.............1 444 000
• Македонци.............785 000
• Црногорци..............397 000
• Муслимани.............856 000
• Албанци...................536 000
• Унгарци...................468 000
• Германци.................500 000
• Турци........................113 000
• Романци...................138 000
• Евреи..........................68 000 (според податоците од 1931 год.)
• Други........................250 000
ВКУПНО....................15 956 000
Тоа биле територијални срески поделби бре осмооделенец, ако си завршил осмо треба сега да бидеш во деветолетка.
Чукнете еднаш тинтарите пред нешто да плеснете.
**************************************************
Темата не е за СХС и престанувам со реплика во однос на тоа.
Кажи за бугарските ѕверства врз македонскиот отпор, по темата
" Која република бе Гевара не се прави луд, те прашав која област се вика Македонија во СХС", и во продолжение дали или кој ми дал матура.
Атила, ти или се правиш мутав или така си направен. Мене друго ми иде во глаа дека ти малку припрост без размислување и без влегување во суштината на напишаното тропнеш нешто на тастатурата чунки тастатурата и историјата а најповеќе мозокот е хула-хоп за играње, само мозокот е за оние што знаат да го употребуваат.
СХС како кралство Југославија била сочинета со републиките кои беа се до 1991 година бре. Тие републики или кралството СХС било направено во 33 области во 1922 година за кои области никаде не го пишува името на областа ниту името на републиката, размеш јали јок.
Во 1929 година СХС била поделена во: Дравска, Савска, Врбаска, Дунавска, Дринска, Приморска, Моравска, Зетска, ВАРДАРСКА.
Март 1941 год. кралството Југославија, пред својот конечен крах има:
• Срби .....................6 446 000
• Хрвати..................3 826 000
• Словенци.............1 444 000
• Македонци.............785 000
• Црногорци..............397 000
• Муслимани.............856 000
• Албанци...................536 000
• Унгарци...................468 000
• Германци.................500 000
• Турци........................113 000
• Романци...................138 000
• Евреи..........................68 000 (според податоците од 1931 год.)
• Други........................250 000
ВКУПНО....................15 956 000
Тоа биле територијални срески поделби бре осмооделенец, ако си завршил осмо треба сега да бидеш во деветолетка.
Чукнете еднаш тинтарите пред нешто да плеснете.
**************************************************
Темата не е за СХС и престанувам со реплика во однос на тоа.
Кажи за бугарските ѕверства врз македонскиот отпор, по темата
Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
Дел од процедурата: администрација над македонците во битолскиот затвор кај „црн мост“
Фашистичката група околу бесилката го стеснува кругот и уште повеќе се раздвижува.Секој присутен се размрда,свртувајќи ја главата од каде треба да бидат донесени смртниците.
На таа страна вратата од карцерот се отвара.По двајца надгледувачи-џелати грубо ги придржуват од страните Борис Стрезоски и Јонче Мурџески се упатуваат кон бесилката пред собирот.
Обајцата се бледи и ослабени како крпи.Оставаат впечаток на полуживи луѓе кои одвај се движат,тетеравејќи се при одењето.
Нивните предмети сега ги нема.Џелатите се им одзеле,ним пљачкосувањето им е вткаано во крвта: се што може да се присвој за себе тие го земаат со задоволство,дури и чевлите,часовникот и чешелот.
Настана гробна тишина.Бешумно молчење од сите.
Џелатите насилно го качуваат на масата прво Бориса Стрезоски.
Му го поставуваат сандачето под нозете и така поткачувајќи го близу до бесилката,му ја навираат околу вратот јамката од јажето кое е цврсто заврзано околу металната алка над главата.
Го тргнаа сандачето,потоа и масата и беспомошното тело обвиснува нишајќи се.
По кратко причекување,му пријде лекарот да ја константира смртта и установи дека уште не е мртов.Тогаш Џелатот Мијал се доближува до обесениоткомунист- борец,го подига запалениот фенер до над својата глава за одблизу и осветлено да го види недоумреното тело.Штом се увери дека уште очите не му се пукнати,без ничија заповед,го прегрна преку половина и сосе фенер се обесува на него за да го доумре. Така стори зошто треба што побргу да биде ослободена бесилката и за другиот борец.
Него го симнаа од бесилката и под јамката го наместија Јонче Мурџески. И со него постапуваат на ист начин како со неговиот другар.
Мртвите тела,со најголема брзина ги ставаат во однапред подготвените сандаци. Борците уште на животта си ги видоа отворени,знаева дека ги чекаат нивните мртви тела.
Закопот го вршат гробарите на сосема заврлено место.Така им е наредено.Не требаше да им се знае гробницата.“
---------------------------------------------------------------------------
Администрација на бугарските фашисти,беше ваква со јамка околу вратот за секој оној кој е против фашизмот или борец - партизан. Такви беа ослободителите овдека од 1941- 1944 година - фашисти
----------
од „ Битолските затвори “ - Владимир А. Иваноски НК-Скопје 1970
Фашистичката група околу бесилката го стеснува кругот и уште повеќе се раздвижува.Секој присутен се размрда,свртувајќи ја главата од каде треба да бидат донесени смртниците.
На таа страна вратата од карцерот се отвара.По двајца надгледувачи-џелати грубо ги придржуват од страните Борис Стрезоски и Јонче Мурџески се упатуваат кон бесилката пред собирот.
Обајцата се бледи и ослабени како крпи.Оставаат впечаток на полуживи луѓе кои одвај се движат,тетеравејќи се при одењето.
Нивните предмети сега ги нема.Џелатите се им одзеле,ним пљачкосувањето им е вткаано во крвта: се што може да се присвој за себе тие го земаат со задоволство,дури и чевлите,часовникот и чешелот.
Настана гробна тишина.Бешумно молчење од сите.
Џелатите насилно го качуваат на масата прво Бориса Стрезоски.
Му го поставуваат сандачето под нозете и така поткачувајќи го близу до бесилката,му ја навираат околу вратот јамката од јажето кое е цврсто заврзано околу металната алка над главата.
Го тргнаа сандачето,потоа и масата и беспомошното тело обвиснува нишајќи се.
По кратко причекување,му пријде лекарот да ја константира смртта и установи дека уште не е мртов.Тогаш Џелатот Мијал се доближува до обесениоткомунист- борец,го подига запалениот фенер до над својата глава за одблизу и осветлено да го види недоумреното тело.Штом се увери дека уште очите не му се пукнати,без ничија заповед,го прегрна преку половина и сосе фенер се обесува на него за да го доумре. Така стори зошто треба што побргу да биде ослободена бесилката и за другиот борец.
Него го симнаа од бесилката и под јамката го наместија Јонче Мурџески. И со него постапуваат на ист начин како со неговиот другар.
Мртвите тела,со најголема брзина ги ставаат во однапред подготвените сандаци. Борците уште на животта си ги видоа отворени,знаева дека ги чекаат нивните мртви тела.
Закопот го вршат гробарите на сосема заврлено место.Така им е наредено.Не требаше да им се знае гробницата.“
---------------------------------------------------------------------------
Администрација на бугарските фашисти,беше ваква со јамка околу вратот за секој оној кој е против фашизмот или борец - партизан. Такви беа ослободителите овдека од 1941- 1944 година - фашисти
----------
од „ Битолските затвори “ - Владимир А. Иваноски НК-Скопје 1970
fr0zen
Kirigaya Kazuto
- Член од
- 26 септември 2011
- Мислења
- 1.348
- Поени од реакции
- 503
Не сум знаел дека татко ми има книги за време од 1941 до 1945 за партизаните кои се бореа против фашисти ( бугари и балисти ) ами таа книга е за подрачјето/населба/околина околу Куманово
Има многу партизани кои паднаа т.е ги убија бугарите , не мислам да ги листам страници од оваа тема , ако видам нешто интересно ќе пишам ....
Има многу партизани кои паднаа т.е ги убија бугарите , не мислам да ги листам страници од оваа тема , ако видам нешто интересно ќе пишам ....
Еве каков бил кај нив комунизмот:
Никола Георгиев, и покрај сите притисоци да го прогласат за бугарин останува на она и што и е - Македонец.
Во пресрет на 9 септември 1944 година истакнав на мојата куќа црвено знаме. Јас и сите македонци ја очекувавме слободата и спасот на Македонија. Мислев дека дојде крајот на моите маки. За жал се излагав. Не помислував што ме очекува во една социјалистичка земја.
Првиот повоен попис го дочекува мошне радосен а и македонците од Пиринска Македонија. Никола ги обиколува селата и е радосен што слуша од луѓето, 70% се изјаснуваат дека се Македонци.
По објавувањето на резолуцијата тој е затворен и испратен во логорот Бобов Дол кај Перник. Дома му останува жената Велика со четири малолетни деца од кои нјастарото е петтогодишната Марија. По извесно време е затворена и неговата жена и нивниот најмал син Костадин. Трите мали деца остануваат сами . Сопругата Велика за да ја заплашат, во затворот на наколку пати е одведувана на стрелање и пак враќана. Најмалиот син умира во болница, без никаква дијагноза за смртта.
А тој - Никола во логорот покрај другите мачења, му ставаат игла во вената, како би отишла во срцето, но на среќа негова, таа останува во раката. Никола и ден денес ја чува како "спомен" на маките спроведени во Бобов Дол.
По излегување од затворот оди во Петрич каде и натаму продолжуваат да го убедуваат дека нема македонци и не постои Македонија, му се потсмејуваат на неговиот македонски јазик. Но тој како одговор на сето тоа отвора работилница за поправка на радиоапарати при што фирмата е напишана на македонски јазик. Во 1956 година е повикан во милицијата и наредено му е да ја симне фирмата.
Јас тоа нема да го направам, искршете ја, растурете ја но јас не ја вадам, им одговорил Никола. Истата вечер е отеран во логорот Белење. А таму одвај опстанувавме во живот. Логорашите јадеа се што че најдат да фатат, змии, жаби, вадеа храна од ѓубриштата.
Покрај гладот често не сослушуваа и испитуваа. Еднаш ме повика иследникот и ме праша зошто сум тука, јас реков не знам а на прашањето дали сум крив, реков дека за нив е основана кривицата а за мене не. Како тоа? - праша иследникот. Така. Еве, на пример. Кога бугарскиот револуционер Левски е обесен, за турците тоа е исправно, но за бугарите не, бидејчи тој се борел за слобода на бугарскиот народ. Така е и со мене. За вас јас сум бунтовник. За мене не, јас се борам за својот македонски народ.
По излегувањето од логорот во Белење Никола започнува не се знае по кој пат од почеток. Секој пат кога го затвора бугарската власт му го конфискува имотот и му остава голи ѕидови. Но и покрај сета суровост на бугарските влсти, тој во оној мал но многу вреден документ - личната карта поносен и горд успева да стои: националност - Македонец.
Во пресрет на пописот 1975 година повторно е повикан во милицијата, каде му ја земаат личната карта и му ја искинуваат. Тој не сака да ја прими новата лична карта во која "е прекрстен" во бугарин.
Ако сакате да ви ја запалам милицијата, пишете ме дака сум бугарин- рекол Никола.
На празникот на македонскиот народ, Илинденското востание, 2 август 1976 година Никола ја добива новата лична карта.
Десет дена подоцна по веќе од пет децении тој се враќа во Македонија. Отишол како Македонец се врати како Македонец.
Неговите деца родени во Бугарија -Марија 34(1987), Виктор 27, и тодор 22 се вратија во родниот крај како Македонци. Цената која тие ја платија, ништо не е помала од цената која ја плати нивниот татко. И за нив немало работа, школување, ле. Меѓутоа притисоци и затворања колку сакаш.
Никола Георгиев, и покрај сите притисоци да го прогласат за бугарин останува на она и што и е - Македонец.
Во пресрет на 9 септември 1944 година истакнав на мојата куќа црвено знаме. Јас и сите македонци ја очекувавме слободата и спасот на Македонија. Мислев дека дојде крајот на моите маки. За жал се излагав. Не помислував што ме очекува во една социјалистичка земја.
Првиот повоен попис го дочекува мошне радосен а и македонците од Пиринска Македонија. Никола ги обиколува селата и е радосен што слуша од луѓето, 70% се изјаснуваат дека се Македонци.
По објавувањето на резолуцијата тој е затворен и испратен во логорот Бобов Дол кај Перник. Дома му останува жената Велика со четири малолетни деца од кои нјастарото е петтогодишната Марија. По извесно време е затворена и неговата жена и нивниот најмал син Костадин. Трите мали деца остануваат сами . Сопругата Велика за да ја заплашат, во затворот на наколку пати е одведувана на стрелање и пак враќана. Најмалиот син умира во болница, без никаква дијагноза за смртта.
А тој - Никола во логорот покрај другите мачења, му ставаат игла во вената, како би отишла во срцето, но на среќа негова, таа останува во раката. Никола и ден денес ја чува како "спомен" на маките спроведени во Бобов Дол.
По излегување од затворот оди во Петрич каде и натаму продолжуваат да го убедуваат дека нема македонци и не постои Македонија, му се потсмејуваат на неговиот македонски јазик. Но тој како одговор на сето тоа отвора работилница за поправка на радиоапарати при што фирмата е напишана на македонски јазик. Во 1956 година е повикан во милицијата и наредено му е да ја симне фирмата.
Јас тоа нема да го направам, искршете ја, растурете ја но јас не ја вадам, им одговорил Никола. Истата вечер е отеран во логорот Белење. А таму одвај опстанувавме во живот. Логорашите јадеа се што че најдат да фатат, змии, жаби, вадеа храна од ѓубриштата.
Покрај гладот често не сослушуваа и испитуваа. Еднаш ме повика иследникот и ме праша зошто сум тука, јас реков не знам а на прашањето дали сум крив, реков дека за нив е основана кривицата а за мене не. Како тоа? - праша иследникот. Така. Еве, на пример. Кога бугарскиот револуционер Левски е обесен, за турците тоа е исправно, но за бугарите не, бидејчи тој се борел за слобода на бугарскиот народ. Така е и со мене. За вас јас сум бунтовник. За мене не, јас се борам за својот македонски народ.
По излегувањето од логорот во Белење Никола започнува не се знае по кој пат од почеток. Секој пат кога го затвора бугарската власт му го конфискува имотот и му остава голи ѕидови. Но и покрај сета суровост на бугарските влсти, тој во оној мал но многу вреден документ - личната карта поносен и горд успева да стои: националност - Македонец.
Во пресрет на пописот 1975 година повторно е повикан во милицијата, каде му ја земаат личната карта и му ја искинуваат. Тој не сака да ја прими новата лична карта во која "е прекрстен" во бугарин.
Ако сакате да ви ја запалам милицијата, пишете ме дака сум бугарин- рекол Никола.
На празникот на македонскиот народ, Илинденското востание, 2 август 1976 година Никола ја добива новата лична карта.
Десет дена подоцна по веќе од пет децении тој се враќа во Македонија. Отишол како Македонец се врати како Македонец.
Неговите деца родени во Бугарија -Марија 34(1987), Виктор 27, и тодор 22 се вратија во родниот крај како Македонци. Цената која тие ја платија, ништо не е помала од цената која ја плати нивниот татко. И за нив немало работа, школување, ле. Меѓутоа притисоци и затворања колку сакаш.
- Член од
- 15 декември 2009
- Мислења
- 770
- Поени од реакции
- 479
И бугарите-татарите имале свој "Голи оток" или "Јасеновац".
Ако имаш уште овакви приказни ги стави те молам.
Поздрав.
Тоа, и треба да се пишува. Да докажеме на поколенијата на фашистичките бугарски окупатори од втората светска војна дека не биле "ослободители" како ги лажеле нивните наставници во основните одделенија по наредба на бан.Не сум знаел дека татко ми има книги за време од 1941 до 1945 за партизаните кои се бореа против фашисти ( бугари и балисти ) ами таа книга е за подрачјето/населба/околина околу Куманово
Има многу партизани кои паднаа т.е ги убија бугарите , не мислам да ги листам страници од оваа тема , ако видам нешто интересно ќе пишам ....
За тоа е и темата.
**************************************************
--- надополнето: 3 јули 2012 во 16:09 ---
Не е тоа приказна Салитос, тоа е жива истина кажувана од тој човек печатено во книгата МАКЕДОНЦИТЕ ВО БУГАРИЈА излезена 1987 страна 33,34,35,36,37,38, со наслов ПОВОЕНИТЕ ПОПИСИ ВО БУГАРИЈА, само во скратена верзија.
Злочини за време втората светска војна, злочини после војната, тука солат памет и убедувања што им е вбризгано во малите мозоци од страна на нивната академија на науките.
Поздрав.
Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
Жртви на бугарскиот фашистички терор,врз македонскиот отпор
Мијахловска Нада 1929 - 1944 год. ученичка од Куманово.
Борец на третата македонска бригада.
Нејзината последна борба беше кај Пробиштип на 3 април 1944 год. каде во судирот со бугарскиот фашистички окупатор беше тешко ранета и заробена. Измачувањата од страна на окупаторот беа залудни,зошто таа не сакаше ништо да каже. Откако се убедија во нејзината непокореност и борбениот дух,пред насилно насобраниот народ во Штип бугарските фашисти ја стрелаа.
Нејзината возраст од 15 години,не им сметаше на џелатите да ја убијат.
Такви беа бугарските „ослободители“ од 1941-1944 г. во Македонија.
-------------
Од Спомен Зборник 1941 - 1945
( на загинати борци од Куманово,стр.67 )
Мијахловска Нада 1929 - 1944 год. ученичка од Куманово.
Борец на третата македонска бригада.
Нејзината последна борба беше кај Пробиштип на 3 април 1944 год. каде во судирот со бугарскиот фашистички окупатор беше тешко ранета и заробена. Измачувањата од страна на окупаторот беа залудни,зошто таа не сакаше ништо да каже. Откако се убедија во нејзината непокореност и борбениот дух,пред насилно насобраниот народ во Штип бугарските фашисти ја стрелаа.
Нејзината возраст од 15 години,не им сметаше на џелатите да ја убијат.
Такви беа бугарските „ослободители“ од 1941-1944 г. во Македонија.
-------------
Од Спомен Зборник 1941 - 1945
( на загинати борци од Куманово,стр.67 )
Gevara, вторник во 22:21
Навлегувањето на бугарските окупаторски сили во Македонија на 18 април 1941 година.
На Attila му/ѝ се допаѓа ова.
Цела твоја роднина, браво.
Кој е твојот дедо меѓу првите двајца окупатори, или и двајцата се?