Бегате или продолжувате да се карате?

  • Креатор на темата Креатор на темата Lady
  • Време на започнување Време на започнување
не сум тип на женско што почнува расправии и сака да се кара и притоа да го истера своето по секоја цена... ама,ако ми стапне некој кај шо ме боли-е тогаш е друга ситуација...но,пак нема да го повишам тонот туку ке го кажам тоа што го мислам на крајно безобразен,арогантен и самоуверен начин и после тоа соговорникот сам се повлекува.....и никогаш не бегам и цврсто и по секоја цена ги бранам своите ставови-секако ако сум 100% сигурна во нив!
 
Ретко, премногу ретко се карам. Ако станува збор за некое недоразбирање, секој обид после тоа да се среди ситуацијата за мене е разговор. Ако е жестока караница со викање, мафтање и што ти уште не, тогаш можам да кажам и нешто што не мислам. Затоа се контролирам и сведувам на вториот случај (разговор), па прилично сум смирена и трпелива, не го повишувам гласот и сакам да се разгледаат причините зошто дошло до таква ситуација. Не бегам никогаш, секогаш сум подготвена за разговор и со време да се среди. Работите се решаваат додека се тазе, за после да не излезат на површина кога најмалку ги очекуваш. Од таа причина не преќутувам, за еден ден да не дојде до големи караници и расправии.
Напорно може да ми биде само доколку се работи за личност која не ми значи којзнае колку.
 
Ретко се карам, а кога гледам дека некој е упорен се откажувам, попуштам и нека иде се у п.м. Посекако има начини да го докажам тоа што мислам дека е така. Карањето е само еден од нив. А кога тогаш ке дојде на моето. А кога ке дојде не преќутувам.
 
Ili startno resavam deka nema da se raspravam( ma pusti budala...koj go..) ili se raspravam do koska,pa i koj vika deka mora samo na raspravanje da ostane?
 
Ретко се случуваат вакви жестоки караници, ама кога ќе се случат, случено е.:) Ретко попуштам во кавга, и ако имам некоја поента во која сум длабоко убедена, ќе се расправам додека не си ја докажам до крај.:) Е сега, лошата работа е што ваквите караници најчесто резултираат со зезнати нешта што не ги мислам, а ги кажувам во афект, а после кога ќе се смирам се извинувам, се каам... Во секој случај, ретко попуштам, и не сакам кога некој ми вика над глава, па затоа дури се трудам да го надвикам и мојот збор да биде последен.:) (Бик, јебига:pos:)

А во ситуации кога сум јас крива, кога сум згрешила нешто страшно... Е тогаш е сосема поинаку. Си ќутам ко јагненце, добивам желба да избегам, се молам дека ќе падне од небо нешто што ќе и го одвлече вниманието на личноста што ме „кара“ за да можам да киднам :pos: Или во поретки случаеви, кога сепак не сум направила некоја голема грешка, а личноста се понаша ко дете да сум и убила:), ја вртам работата против неа/него, копам минати нејзини/негови грешки за да испадне он/а кривиот/та, или едноставно си излегувам од соба и чекам да олади. Талент е тоа со вртењето на вината на негов грб :icon_lol:
 
Јас попуштам и да сум и да не сум во право ух многу мразам да се карам.а уште помалце да се надвикувам.
 
....
 
Зависи од ситоацијата,често сакам да избегнам конфликтни ситоации,но некогаш кога сум стварно во право за нешто сакам да истерам правдина:)
 
Porano izbuvnuvav i vikav,se karav i go terav do kraj i kazuvav i sto ne mislev...megutoa...sea demek kao pogolema nauciv da ja smiram topkata,da ja oladam situacijata...pa posle da produzam so razubeduvanjeto i dokazuvanjeto i mn jasno ima pogolemi rezultati,sekogas ispagam vo pravo...ako ne vednas malku podocna,ama sekogas sum vo pravo:):):)
 
Рано ми е да размислувам зрело, па затоа кога ке се карам, све си викам ке бидам онака кул и ладнокрвен, а штом отворам уста, ерупција. Се дерам ко ненормален. Ако сум у право, се дерам до сто и назад, а ако не сум, заќутувам на краток период, додека да смислам камбек, а тогаш се од почеток. Да сумирам, си го терам моето, и не се повлекувам. Типичен лав, секогаш доминантен.
Едит:и арогантен,...:uvo:
 
Zavisi koga kako ako znam deka ke se smiram na kraj si produzuem so kavgja :):) malce da vidam razmisluvanje i u afekt:) nop posle se smiruvam najcesto , ne sum konfliktna osoba:)
 
Останувам и се трудам да му докажам на соговорникот дека не е во право(ако сум сигурна дека јас сум во право),а ако во мене е проблемот си ја признавам грешката.
 
Се трудам воопшто и да не влезам во расправија. Ако со некого се нема заеднички јазик, вреди ли да се влезе во дискусија на глуви? Да докажувам дека сум во право? Па не може на луѓето со инка да им се стави ум во глава ! Ако се има добра волја и памет соговорниците прифаќаат дека имаат различни погледи во однос на некое прашање па се трудат интелигентно да аргументираат и да го разгледаат ставот на другиот. Ако соговорникот е глуп и прост човек, се трудам да му дадам впечаток дека тој / таа е во право и си гледам сеир, ако има за гледање. Глупоста и ограниченоста се бесконечни - парадоксално, нели?
 
AUUUUUUUUUUU uzivam da se karam. osobeno so nekoj so brzo se nervira. Toa mi e uf meraci.
 
Не ми се случило да бегам. Ако сум сигурна дека сум во право дури и ги гонам тие што бегаат од мене.А ако сум виновна не бегам ама мудро си молчам
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom