Аплауз за кого?

[PhantomerX]

Се надоврзувам на претходниот мој пост.

Сепак... Оние што поминале низ ова почнале од дното кон врвот, а оние што не го достигнале дното патот кон врвот им е полесен... Затоа тие заслужуваат аплауз. Лично... Ценам луѓе авантуристи... Не дека пијаницата е авантурист ама сепак поминал нешто во животот за што ке раскажува после... Што живот е нормалниот живот... Не е интересен на еден начин...:smir:

 

[Ankica]

Јас би им дала аплауз на оние кои се во друштво на пијаници ,а успеваат да не пијат ,други во друштво на дрогаши ама одолеваат на предизвикот за мене тие луѓе заслужуваат аплауз ,но се разбира истото важи и за тие кои успеале да го победат порокот.

 

[Kvendolin]

Лично... Ценам луѓе авантуристи... Не дека пијаницата е авантурист ама сепак поминал нешто во животот за што ке раскажува после... Што живот е нормалниот живот... Не е интересен на еден начин...:smir:

Па не е интересен оти `добричицата` цело време се воздржува од нешто. Не дека не може да биде фраер како `авантуристот` ама не, одбира да се вождржува и да балансира постојано. Додека другиов (во случајов-авантуристот) никого не тамани и пет пари не дава нити за добро поведение нити за некоја друга лучност од окружувањето. И кога еднаш ќе зацапа до гуша и со силите на светците некако ќе излезе од калта величањето е најголемо. Додека другиов останува незабележан, за нешто што во суштина постојано го прави (умереноста). Добриот секогаш е или незабележан или пак крив.

 

[PhantomerX]

Па не е интересен оти `добричицата` цело време се воздржува од нешто. Не дека не може да биде фраер како `авантуристот` ама не, одбира да се вождржува и да балансира постојано. Додека другиов (во случајов-авантуристот) никого не тамани и пет пари не дава нити за добро поведение нити за некоја друга лучност од окружувањето. И кога еднаш ќе зацапа до гуша и со силите на светците некако ќе излезе од калта величањето е најголемо. Додека другиов останува незабележан, за нешто што во суштина постојано го прави (умереноста). Добриот секогаш е или незабележан или пак крив.

Ич не се согласувам... Кој вели дека, во случајов - авантуристот, пет пари не дава за тие околу него и дека добричицата се грижи за сите околу него? И незабележан е бидејки не сака да биде забележан, зарем не?

 

[Kvendolin]

Ич не се согласувам... Кој вели дека, во случајов - авантуристот, пет пари не дава за тие околу него и дека добричицата се грижи за сите околу него? И незабележан е бидејки не сака да биде забележан, зарем не?

Во првиот пост е убаво објаснето за каков тип на личности станува збор (дрогаши, алхохоличари, `промискуитетни` ...) и тоа авантуристи одеше во наводници варијантата. Колку една личност склона кон пороци има обзир спрема околината, семејството, луѓето кои го сакаат? Или е малку сепак поегоистична, посконцентрирана врз себе и сопствените потреби...
Исто како добра реклама. Правиш драма од сопствениот живот, го правиш постресно живеењето на сите околу тебе, до колапс си и после нешто оп рехбилитации, па конвертирање во некоја религија или `смирување` и на крај го спасуваш денот преобратен во нова личност која сите ја сакаат и почитуваат.
Не сум во одбрана на умерените само го објаснувам ефектот на контраст и како тој полесно се перцепира од статус-квото и воедно се согласувам со авторот на темата за повисокото вреднување на тн. авантуристи.

 

[dojavi-free]

Zasto ?

Zatoa sto ako ne si probal losoto mozes samo da zboris da vidis kolku e tesko da se izvleces od losoto .

Gospod u knigite Bibliski ne za djabe vika deka gi saka poveke pokajnicite od normalnite , ako si regualr regular si i toa e toa sto znaes ti kako e koa kriziras u bilo koja smisla a toj sto kriziral znae sto e teskotijata da se vratis na prav pat i zatoa se vika e alal da mu e na ovoj sto go nasol praviot pat a ne na onoj sto celo vreme sedel na praviot pat.Bas oti si sedel madro koj znae dal bi se vratil u normala da izlegol od shinite i zatoa se cenat poveke tie isljifanite sto bi se reklo. Ako nisto drugo go iskalile karakterot niz takvi losi situacii.

Ete

 

[Delux]

Е алал да ти е, кај ти текнуваат вакви работи, вредни за дискусија? Истото го имам забележано! Луѓето кои имаат нормално-стабилен, послушен, успешен, психички здрав и неразнишуван живот, се сметани за ,,стереотипни" ,,светци" ,,монахињи"... Поинтересни се деградираните, разнишаните, порочните, пропаднатите, затоа што признале или не, ни служат за да се чувствуваме подобри од нив, поуспешни и посреќни. Иако во суштина сме, референтното тело ни е лошо. Позади овој наш прикриен мотив, на околината и се претставуваме со мотивот-загриженост за одредената личност, што најчесто е прифатен како таков.Односно-замижувано е пред вистинскиот мотив.
Државна тајна: Дивајн се пука у вена.

Drug pat ne mi pisete vakvi gluposti oti ke pomislam deka ova e nekoja teska frustracija...jas mislam poinaku ili aplauz ke mu dadam na lugeto za koj smetam deka se verdni,ustvari ne pravam razlika za to nekoj dali se izlecil od droga,alkohol ili e skromen domakin,a poznavam od trite vidovi na luge.Okej to e prva stvar,vtora rabota,nezavisno koj so praj ili kako praj oti nekoi luge vo sebe nosat visok procent na pozitivna energija pa vo toj sluvcaj ne sme mokni da odecime deka se super karakteri.

 

[The Goddess]

Па, прашањето ми е (не мора да се задржиме на примерот), зошто повеќе се аплаудира на луѓе кои поминале низ некои лоши пороци и патишта и се вратиле во нормала, отколку на тие кои цело време живеат некој просечен и добар живот? Зарем големо постигнување во животот е само кога човекот може да се извлече од некое зло? Само тие луѓе се вредни за почит?
Повеќе тежи карактерот кој успева да одолее на се` лошо што нуди улицата и животот или па тој кој од сите прифатени понуди ќе се среди еден ден?
Ако е така зошто, ако е обратно пак зошто мислите така?

А зашто би им се восхитувале на тие коишто цел живот биле речиси совршени? Затоа што цел живот се движеле по права линија!? Затоа што живееле со почетна и крајна граница со страв да не погрешат?

Едноставно е, човек треба да проба се што сака да проба или се што мисли дека треба да проба. Да си го живее животот како што самиот мисли дека треба и како што самиот си сака, се дотогаш додека физички не повредува некое друго лице. Лесно е да се биде "совршен" но тешко е да се згреши и увиди грешката, а уште потешко е искушението на патот кон самолекувањето. Затоа повеќе им се восхутивуаме на тие кои го допреле дното и успеале да ги победат сопствените демони отколку на оние кои никогаш не ги ни доживеале затоа што кој не видел-тој не знае.

 

[Пеам на свадби]

Drug pat ne mi pisete vakvi gluposti oti ke pomislam deka ova e nekoja teska frustracija...jas mislam poinaku ili aplauz ke mu dadam na lugeto za koj smetam deka se verdni,ustvari ne pravam razlika za to nekoj dali se izlecil od droga,alkohol ili e skromen domakin,a poznavam od trite vidovi na luge.Okej to e prva stvar,vtora rabota,nezavisno koj so praj ili kako praj oti nekoi luge vo sebe nosat visok procent na pozitivna energija pa vo toj sluvcaj ne sme mokni da odecime deka se super karakteri.

Моето мислење си е мое, а ако ти наликува на фрустрација, that`s your problem. Како би била јас исфрустрирана од муабетов, кога до пред 3 дена бев страстен цигароман? Нормално е дека ќе се ценат вредните луѓе, но темава не е за тоа. Што врска има дрогата, алкохолот и скромниот домаќин? Или пак уште помалку позитивната енергија...Сигурен си дека дека го прочита воведниот пост?

 

[Delux]

pa ti vikas deka poveke vnimanie dobivaat tie koj imale neslavno minato,otkolku na primer ti eve vaka koja treba da imas pogolemo vnimanie otkolku niv,bideki si mirna momicka

 

[ArhangelOFDeath]

:pos2:
Туку озбилно, не може да ти делувам така, затоа што не знаеш дали јас некогаш сум била алкохоличар, наркоман, проститутка или нешто осмо. Ако си насетил мое мислење на темава, не значи дека јас сум светица која пати за почит.

Малце делува така сериозно.
Во твојот пост некако се насетува голем револт.Незнам можеби забегувам.
А инаку он топик....
Се вика браво на некој кој одолеал без да проба.Но повеќе сила треба да се откажиш од навиката,зависта,лошото.Повеќе сила треба за да се покаиш и да продолжиш како чист човек.Мн повеќе сила треба за да го признаеш лошото.За да откриеш лоша тајна треба храброст.Зато е повеќе браво за тиа кои се откажале од лошото

 

[VeS]

Има премногу такви ситуации и навистина не е баш мудро да не се почитуваат оние со нормален живот кои не им подлегнале на алкохолот или дрогата.
Но,никој не му аплаудира додека е алкохоличар или се дрогира, но ако успее да се извлече од таа ситуација секако дека би го ценеле луѓето, баш заради одлучноста и храброста да се извлече од таквата ситуација.

 

[Ag0rA]

Има премногу такви ситуации и навистина не е баш мудро да не се почитуваат оние со нормален живот кои не им подлегнале на алкохолот или дрогата.
Но,никој не му аплаудира додека е алкохоличар или се дрогира, но ако успее да се извлече од таа ситуација секако дека би го ценеле луѓето, баш заради одлучноста и храброста да се извлече од таквата ситуација.

Според првиот пост, не се работи за непочитување на нормалните кои не им подлеглане на алкохолот или другата, туку се работи само за почитување на оние кои ..„станале нормални“..:helou:

 

[VeS]

Според првиот пост, не се работи за непочитување на нормалните кои не им подлеглане на алкохолот или другата, туку се работи само за почитување на оние кои ..„станале нормални“..:helou:

Да, но ретко кога ги приметуваме добрите работи.Врти-сучи на некој начин све се сведува на нашиот менталитет.
Нема шо многу да дискутирам доволно кажа Дивајн дека ретки се таквите кои им аплаудираат на оние со нормален живот.

 

[Сабазиј]

Мислам дека ние луѓето сме лицемери. Барем најголемиот дел од нас. Кога би знаеле дека дрогата, алкохолот, промискуитетноста, коцката и сл. нема да не запустат или да донесат лош глас или да повредат трето лице, секако би пробале. А пред нас се некои кои ете, поминале низ сето тоа и сега се нормални, никому ништо, идемо даље за исте паре.
Некои се разликуваат од нив само затоа што не им стиска да преминат на другата страна. Завидливоста и презирот знаат да се измешаат понекогаш. Јас лично немам разбирање за луѓе чии пороци можат да бидат фатални во непосредна, но и во посредна смисла.
Но новозаветната приказна за блудниот син (прочитајте ја) допира некои аспекти од темава. Рехабилитираните заслужуваат некаква поддршка (никако аплауз) оти би биле нелуѓе ако не им помогнеме на оние кои навистина се обидуваат да си помогнат самите на себеси.
Тешко е некој да се промени, но ако навистина го направи тоа, за поздравување е. Нели?