Ај сеа признајте си...

  • Креатор на темата Креатор на темата bibika
  • Време на започнување Време на започнување
Пред да се роди брат ми, пошто им бев најмала у фамилија, мазена и пазена :pos:
никој ме нема ни чепнато... на татко ми омилена, со мајка ми не зборев и ќотек не сум добила. Кој се роди брат ми после играв плански и за сите бељи што ги имам направено го набедував брат ми, пошто нормално ја бев жртвата демек, така што ни тогаш ќотек немам јадено, а сега веќе сум голема и така се спасив некако :)))
Мене дома само брат ми ме има тепано, и уште за до душа се тепам со него...ама тоа не се рачуна :)))
 
Сум имал некаде кај 5 години и таму сите деца си игравме големи мали

И доаѓа едно така и ми се дига нешо јас кој бе ти главата му ја сокапав

Дома баба ми право го внесоа(по шо живеам таму блиску до местото на настанот)

Го смирија поврзаа И сеа сме многу добри другари со тоа дете за среќа не јадев ќотек од моите зш бев дома само со баба ми мама и тато за свиис
 
Родителите никогаш ме немаат удрено за:pipi:
 
оу јеааа овој настан што ќе го опишам мислам како да беше вчера :vozbud:
бев некаде четврто одделение (10ина години), лето беше и деца како деца собрани заедно игравме разни игри... и се случи да една девојка нешто ми попречи и јас и реков к***а :kesa: ( па поголема беше од мене шо да правам ) и девојчето си отиде дома плачејќи... После некој саат дома доаѓа татко и, и фино лепо и објасни на мајка ми што се случило и оваа кога се развика ( куќата ечеше :pos: )
- АЛЕКСАНДААААААААААР ДОАЃАЈ ВАМУ!!! ( оу јеа, беше нервозна и тоа како... )
кога отидов, ми заврте еден шамар мислам за 360 ми се заврте :pos:, тој што беше родителот што се жалеше зборуваше на мајка ми
- не го ударај, дете е...
и ја таков ни 5 ни 6, море педерче па ако сум дете шо к** идеш тука ( :pos: )... и си отидов у соба и си легнав :nesum:
има и други случки, ај за во друга прилика :)
 
Хаха и јас како мал бев шамарен кога имав едно 6 години ама добар шамар изедов од татко ми 2 пати се завртев само не се секавам зашо беше:pos2::pos2:
 
Бегав од часоој ка малав мрзев да идем на хармоника час.Обожавав само да идем на солфеж за пеење.И таке некое време не идев и тој се јавил кај татко ми и му кажал дека не идем подолго време.И ка дојдов дома крква чутек шо никад нема да го забарем.:pos2::pos2: Од тогаш ги засакав часојте!
 
Си признавам дека како мал и ден денеска сум праел бели околу град и училиште...
Најлошата наставничка успеав да ја збрлавам и цела училница ече по нејзиниот час, ни директор не ни помага! Ако не бев јас, може и ден денеска ќе не третираше како она да е шефица, али не! We're the bosses (една од причините за тајтлот :pos2:)

Еднаш на еден мој школски кој многу ме нервираше му маанав еден камен и му влезе у окото и ајт позз :helou: (Стварно сум невозможен :pipi:)

Темпо хес ричд критикал левел, Темпо хес ричд критикал левел...Баунс

Признавам дека едно дете во маало кое беше ногу досадно и кога му викав прекини прекини он за инат...За тоа следеа неколку поучни боксови :helou:

шо друго да признаам даа :)
 
Имав некои 15 години и како и сите други и јас сакав до доцна да бидам излезена во град.Иако мојата дозвола беше до 23 часот јас сепак мислев дека татко ми заспал и доцнев 2 часа а и не ми беше првпат.Нормално кога се вратив татко ми беше буден и што да ви кажам....среќа брат ми беше дома и беше буден па ме спаси инаку незнам колку ке добиев.
 
Имав некои 15 години и како и сите други и јас сакав до доцна да бидам излезена во град.Иако мојата дозвола беше до 23 часот јас сепак мислев дека татко ми заспал и доцнев 2 часа а и не ми беше првпат.Нормално кога се вратив татко ми беше буден и што да ви кажам....среќа брат ми беше дома и беше буден па ме спаси инаку незнам колку ке добиев.
ахахаха :zver:/ка ... ако не беше батето којзнае шо ќе се десело :tv:
 
Многу малку ме тепале како мала,не се ни сеќавам баш.Некој шамар сум добила,ништо пострашно
 
Хммм...Немало нешто посебно, али една дешавка со сестра ми никако нема да ја забораам...На сестра ми често и навираа некои ретардирани идеи...Еднаш и текна да резвива нови правци во уметноста...За таа цел, требаше да се фрлаат помаранџи на ѕидовите...Иии...Се што произлезе од тоа наше развивање на новите правци у уметноста, беше една добра батина од страна на мајка ми...:)
 
Неколку дена трчавме по болници со мајками пошо имав температура. Апчиња,инекции, инфузии и сл глупости не гњавеа 5-6 дена. Само што ми помина се враќам од школо, ама времето беше ептен топло па јас фино си го зедов цревото во двор и дирекно во врат, се окапав убоо па ко ме виде мама ме перна еднаш по газе и дирекно дома. Утредента пак... температура 40, инекции, маки...:tapp:
 
си признавам еве. На 7 години кога играв в маала и заиграна заиграна на 50 метри од дома, мама и тато ме барале, викале не знаеле каде сум. Уште малце полиција ке викнеа:vozbud:кога ме најдоа си добив шамар од тато така поенергичен.:pos2:сега сум помирна:pipi:
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom