AI и што потоа

[Lester Freamon]

Sepak zboris od aspekt na gazda na uspesen biznis, a nego ne mu e toa ambicija ko sto svativ?

Za average Joe vraboten daleku podobro e da si vo golema korporacija nego pomala firma. Normalno ima i isklucoci, ama se toa sto si go nabrojal e 10 pati poizrazeno koga rabotis direktno so gazdata. Imam sretnato mnogu poise gazdi so psihopatski tendencii nego menadzeri, a i samata relativna mokj sto ja imaat e dosta pomala. Na krajot od denot i oni se vraboteni i poednakvo lesno mozhe da letaat i cesto i letaat, taka da karierata ne ti zavisi samo od 1 covek.
Bi rekol brojka si segde, toa so sega e praksa da se brkaat lugje vo golemi korporacii bese standard vo pomali firmi od sekogas.

Od druga strana cudno mi e zaso @wot bi baral sovet tuka, pogotovo sto spored napisanoto dali po znaenje ili srekja si se pozicioniral dobro tamu. Tesko deka i nekoj kje ti dade tocen sovet, zasto imam videno strasno pametni i sposobni lugje kako praat mega promasuvanje so predviduvanje, i na tugj i na svoj grb.
Mozda BA kje gi prezemat tehnicite ulogi, mozda i tehnickite lica kje gi prezemat biznis ulogite? Edno e sigurno, pomalce rabotni mesta i nekoj kje bide eban. Poiskusnite tehnicki lica i onaka rabotat vo samiot domain, a golem del od menadzerskite pozicii se popolnuvaat od samite tehnicki lica.

Ај прочитај ја уште еднаш првата реченица.

Поентата ми беше дека исто како што не е за секого да биде бизнисмен, така не е за секого ни корпоративната средина.

За луѓе кои работат, се добри технички, имаат грижа на совест, се гордеат со својата работа и квалитет, и имаат креативност - корпорациите многу брзо стануваат цицачи на душата.

За да одиш нагоре во плата, мора да влезеш во менаџмент. Ако останеш во понизок менаџмент, служиш како боксерска вреќа и за тие од горе, и за тие под тебе. А ако сакаш да се качиш повисоко, мора да ја играш корпоративната игра и да се бркаш со луѓе кои се најчесто нарциси, социопати, и неретко психопати. Ако имаш стомак за ова, поарно оди во политика, ќе направиш повеќе пари од криминал и тендери. А тоа во која фирма, и од кој облик е поарно е доста дискутабилно, и зависи од многу фактори.

 

[wot]

Она што многумина не го сфаќаат е дека напредувањето во корпоративна средина често е потешко отколку во претприемништво. Работев неколку години во таква средина, и мој заклучок е дека за да опстанеш мора да имаш малку социопатско-психопатски особини, особено во менаџмент (игнорираш неправди, тераш лицемерие и бесмислени глупости, газиш врз секој, лижиш газови за позиција и тн). Ако не си таков, системот брзо ќе те натовари и наполни со фрустрации.

Не. Во претприемништвото за да опстанеш имаш поголем стрес бидејќи работното време не ти завршува во 4, во претприемништвото додатно треба да се бафташ со продажба, со кадрово, со менаџирање, со визија за продуктот, со буџет, да мислиш премногу во иднината отколку само за утре, итн. Не може модел што се базира на high risk high reward да биде полесен за да опстанеш во по дефиниција, одошто во корпорација како што кажуваш, само бидејќи имало некои си стереотипни внатрешни политики. Викаш: „игнорираш неправди, тераш лицемерие и бесмислени глупости, газиш врз секој, лижиш газови“. Јас сум сигурен дека ти си на ова повеќе изложен на дневна база од обичен вработен.

Важат истите природни закони, колку потешко си заменлив, толку повеќе не може некој да те стави на листа на отпуштање оти така му се присакало како што тврдиш. Напротив, сведок сум на повеќе истерани директори отколку специјалисти. Еве јас имам 0 амбициозност да се качувам по корпорациската скала, но самата корпорација кога веќе те вработила со траен договор гледа да те исцеди, така да имам задолжителен девелопмент каде цел месец не сум оперативен бидејќи морам да учам, да се сертифицирам, да се подобрувам во улогата кај што сум ставен, да иновирам, и сите унапредувања, понудени унапредувања и покачувања ги имам добивано автоматски без самиот да барам, бидејќи независно од мојот менаџер, јас добивам инфлациско порамнување, маркет порамнување, загарантиран процент во бонус и гарантирано покачување по заслуга базирано на евалуациите со HR. Во помала фирма ти ги ставаш на лента, ти бројат саати на тиимс, број на маици, ти бројат празници, ти бројат деца... па зошто очекуваш некој таков да се вложува исто како ти, како сопственикот? Социопатско-психопатски особини не се ексклузивни само за корпорациите, но објаснето поназад.

Не можеш да викаш отворете па видете како е, а после да викаш полесно е одошто во корпорација. А каде е ризикот, колкав е процентот да успееш како стартап? Еве би сакал да слушнам совет од тебе кога веќе збориме за иднината, за колку време јас би станал бездомник ако отворам утре фирма наместо да работам во корпорација со дефинирани услови, и вишокот го инвестирам во некој сигурен фонд + во некој локален бизнис на пријател, роднина или да инвестирам во фирма на некој едноствано што трчка generational wealth, како тебе на пример, и да си свиркам без нервозите?

Od druga strana cudno mi e zaso @wot bi baral sovet tuka, pogotovo sto spored napisanoto dali po znaenje ili srekja si se pozicioniral dobro tamu. Tesko deka i nekoj kje ti dade tocen sovet, zasto imam videno strasno pametni i sposobni lugje kako praat mega promasuvanje so predviduvanje, i na tugj i na svoj grb.
Mozda BA kje gi prezemat tehnicite ulogi, mozda i tehnickite lica kje gi prezemat biznis ulogite? Edno e sigurno, pomalce rabotni mesta i nekoj kje bide eban. Poiskusnite tehnicki lica i onaka rabotat vo samiot domain, a golem del od menadzerskite pozicii se popolnuvaat od samite tehnicki lica.

Во време кога сите се мислат да почнат да лепат плочки, нели е контра-интуитивно некој сега да учи нови технологии за да премине на техничката страна во веќе заситен пазар, затоа прашувам. BA природно звучи како потешко да ги преземе техничките функции, но со АИ тоа станува полесно, во споредба со техничките лица кои не можат толку лесно да го совладат бизнисот и да ги работат менаџерските позиции рецимо, бидејќи АИ таму не е толку импактен. Еден квалитетен сениор девелопер од Индија има потреба од (бизнис) преведувач за да претстави решение или новитет, бидејќи ниту знае што е крајната цел и каде тера компанијата со идејата, ниту има способност да ги помине сите хендшејкс со CFO, инвеститори, ризик, итн. Не знам колку е одржливо да се седи на две столчиња, и техничката и бизнис страната, затоа прашувам каде мислите има повеќе иднина, бидејќи по некоја среќа ја имам опцијата и поддршката за двете и не сакам да губам време во преквалификување ако утре нема да има потреба од тоа.

 

[Menethil]

Не. Во претприемништвото за да опстанеш имаш поголем стрес бидејќи работното време не ти завршува во 4, во претприемништвото додатно треба да се бафташ со продажба, со кадрово, со менаџирање, со визија за продуктот, со буџет, да мислиш премногу во иднината отколку само за утре, итн. Не може модел што се базира на high risk high reward да биде полесен за да опстанеш во по дефиниција, одошто во корпорација како што кажуваш, само бидејќи имало некои си стереотипни внатрешни политики. Викаш: „игнорираш неправди, тераш лицемерие и бесмислени глупости, газиш врз секој, лижиш газови“. Јас сум сигурен дека ти си на ова повеќе изложен на дневна база од обичен вработен.

Важат истите природни закони, колку потешко си заменлив, толку повеќе не може некој да те стави на листа на отпуштање оти така му се присакало како што тврдиш. Напротив, сведок сум на повеќе истерани директори отколку специјалисти. Еве јас имам 0 амбициозност да се качувам по корпорациската скала, но самата корпорација кога веќе те вработила со траен договор гледа да те исцеди, така да имам задолжителен девелопмент каде цел месец не сум оперативен бидејќи морам да учам, да се сертифицирам, да се подобрувам во улогата кај што сум ставен, да иновирам, и сите унапредувања, понудени унапредувања и покачувања ги имам добивано автоматски без самиот да барам, бидејќи независно од мојот менаџер, јас добивам инфлациско порамнување, маркет порамнување, загарантиран процент во бонус и гарантирано покачување по заслуга базирано на евалуациите со HR. Во помала фирма ти ги ставаш на лента, ти бројат саати на тиимс, број на маици, ти бројат празници, ти бројат деца... па зошто очекуваш некој таков да се вложува исто како ти, како сопственикот? Социопатско-психопатски особини не се ексклузивни само за корпорациите, но објаснето поназад.

Не можеш да викаш отворете па видете како е, а после да викаш полесно е одошто во корпорација. А каде е ризикот, колкав е процентот да успееш како стартап? Еве би сакал да слушнам совет од тебе кога веќе збориме за иднината, за колку време јас би станал бездомник ако отворам утре фирма наместо да работам во корпорација со дефинирани услови, и вишокот го инвестирам во некој сигурен фонд + во некој локален бизнис на пријател, роднина или да инвестирам во фирма на некој едноствано што трчка generational wealth, како тебе на пример, и да си свиркам без нервозите?



Во време кога сите се мислат да почнат да лепат плочки, нели е контра-интуитивно некој сега да учи нови технологии за да премине на техничката страна во веќе заситен пазар, затоа прашувам. BA природно звучи како потешко да ги преземе техничките функции, но со АИ тоа станува полесно, во споредба со техничките лица кои не можат толку лесно да го совладат бизнисот и да ги работат менаџерските позиции рецимо, бидејќи АИ таму не е толку импактен. Еден квалитетен сениор девелопер од Индија има потреба од (бизнис) преведувач за да претстави решение или новитет, бидејќи ниту знае што е крајната цел и каде тера компанијата со идејата, ниту има способност да ги помине сите хендшејкс со CFO, инвеститори, ризик, итн. Не знам колку е одржливо да се седи на две столчиња, и техничката и бизнис страната, затоа прашувам каде мислите има повеќе иднина, бидејќи по некоја среќа ја имам опцијата и поддршката за двете и не сакам да губам време во преквалификување ако утре нема да има потреба од тоа.

Квалитетен девелопер од Индија сигурно нема да ти ја земе работата зашто е аусајдер, и не може у никој случај да знае стратегија на компанијата, или да има состаноци со инвеститори и тн. Но девелопер вработен кај вас, кој е вклучен во процесите и те како може да те замени зашто ако девелопира ваш продукт, најверојатно веќе да го знае 90% од бизнисот . Останува на тоа дали сака и има амбиции да прогресира у таа насока или не, и дали компанијата толку крати зашто еден човек да ги работи овие две работи е нонсенс за мене само по себе.

Работата е олеснета, и ќе биде уште повеќе олеснета, ама некој пак ќе мора да развива и разгледува код а од мое искуство за доста нетехнички луѓе тоа е како да гледаат кинески букви. Кодирањето е завршена работа, но не и развојот на код. Имај у предвид дека доста од програмерите работеле и други работи пред тоа, па имаат и практично искуство од двете работи, дали е економски, дали друга инженерска струка и тн. Не ги замислувај сите програмери како дебили што немаат сенс за бизнис или работа со луѓе.

Дека девелопер ќе иде плочки да лепи, да не ја почнувам таа тема

 

[Lester Freamon]

Не. Во претприемништвото за да опстанеш имаш поголем стрес бидејќи работното време не ти завршува во 4, во претприемништвото додатно треба да се бафташ со продажба, со кадрово, со менаџирање, со визија за продуктот, со буџет, да мислиш премногу во иднината отколку само за утре, итн. Не може модел што се базира на high risk high reward да биде полесен за да опстанеш во по дефиниција, одошто во корпорација како што кажуваш, само бидејќи имало некои си стереотипни внатрешни политики. Викаш: „игнорираш неправди, тераш лицемерие и бесмислени глупости, газиш врз секој, лижиш газови“. Јас сум сигурен дека ти си на ова повеќе изложен на дневна база од обичен вработен.

Важат истите природни закони, колку потешко си заменлив, толку повеќе не може некој да те стави на листа на отпуштање оти така му се присакало како што тврдиш. Напротив, сведок сум на повеќе истерани директори отколку специјалисти. Еве јас имам 0 амбициозност да се качувам по корпорациската скала, но самата корпорација кога веќе те вработила со траен договор гледа да те исцеди, така да имам задолжителен девелопмент каде цел месец не сум оперативен бидејќи морам да учам, да се сертифицирам, да се подобрувам во улогата кај што сум ставен, да иновирам, и сите унапредувања, понудени унапредувања и покачувања ги имам добивано автоматски без самиот да барам, бидејќи независно од мојот менаџер, јас добивам инфлациско порамнување, маркет порамнување, загарантиран процент во бонус и гарантирано покачување по заслуга базирано на евалуациите со HR. Во помала фирма ти ги ставаш на лента, ти бројат саати на тиимс, број на маици, ти бројат празници, ти бројат деца... па зошто очекуваш некој таков да се вложува исто како ти, како сопственикот? Социопатско-психопатски особини не се ексклузивни само за корпорациите, но објаснето поназад.

Не можеш да викаш отворете па видете како е, а после да викаш полесно е одошто во корпорација. А каде е ризикот, колкав е процентот да успееш како стартап? Еве би сакал да слушнам совет од тебе кога веќе збориме за иднината, за колку време јас би станал бездомник ако отворам утре фирма наместо да работам во корпорација со дефинирани услови, и вишокот го инвестирам во некој сигурен фонд + во некој локален бизнис на пријател, роднина или да инвестирам во фирма на некој едноствано што трчка generational wealth, како тебе на пример, и да си свиркам без нервозите?



Во време кога сите се мислат да почнат да лепат плочки, нели е контра-интуитивно некој сега да учи нови технологии за да премине на техничката страна во веќе заситен пазар, затоа прашувам. BA природно звучи како потешко да ги преземе техничките функции, но со АИ тоа станува полесно, во споредба со техничките лица кои не можат толку лесно да го совладат бизнисот и да ги работат менаџерските позиции рецимо, бидејќи АИ таму не е толку импактен. Еден квалитетен сениор девелопер од Индија има потреба од (бизнис) преведувач за да претстави решение или новитет, бидејќи ниту знае што е крајната цел и каде тера компанијата со идејата, ниту има способност да ги помине сите хендшејкс со CFO, инвеститори, ризик, итн. Не знам колку е одржливо да се седи на две столчиња, и техничката и бизнис страната, затоа прашувам каде мислите има повеќе иднина, бидејќи по некоја среќа ја имам опцијата и поддршката за двете и не сакам да губам време во преквалификување ако утре нема да има потреба од тоа.

Мислам дека пак не се разбираме. Не тврдам дека претприемништвото е за секого, ниту дека секој ќе успее. Тврдам дека има луѓе кои природно побрзо ќе го тераат тоа отколку да мора да се лижат по корпорации или да трпат некој што им продава приказни за „култура“ додека ги гази. Јас сум еден од тие.

Во секоја фирма важи истото правило: како вработен ќе бидеш унапреден според минатиот перформанс, сe додека не ја погодиш сопствената граница на некомпетентност. И некомпетентност не се однесува само на техничко знаење, многу почесто е менаџерско, комуникациско или политичко. Ќе те носат нагоре додека тековниот менаџмент те поддржува. Кога ќе дојде нов директор, што е сосема нормално, тој најчесто ќе си донесе свои луѓе на клучни позиции. Ако тогаш си на „погрешната“ позиција во „погрешен“ момент, можеш да бидеш најголемиот вундеркинд, пак ќе леташ, или ќе те паркираат некаде каде што нема да пречиш.

Друг проблем во корпорации е постојаното менување на менаџмент за „нови идеи“, за подобри односи со некоја политичка гарнитура и слично. Може да си најдобар, но во технолошки сектори секогаш ќе се најде некое азијче што е попаметно од тебе, или некој што има подобра мрежа и комуникација со институциите од тебе.

Убавината на приватен бизнис е што нема горна граница. Се што ќе изградите ти или твоите вработени останува како интелектуална сопственост, а тоа при продажба вреди многу пари. Плус вреднувањето на фирмата според приход, профит и индустрија прави често да можеш да ја продадеш за најмалку колку годишниот приход, неретко и повеќе, и веројатно најбрзиот начин да се издигнеш неколку скалила во општеството. Истото важи и обратно. Ризикот е реален, можеш да изгубиш и многу пари, време и нерви.
Лично јас почнав од доле, гарантирам дека најголем дел од форумов доаѓаате од побогати фамилии, и сте имале повеќе помош од семејството, но, со многу труд и трчање, работите си дојдоа на свое место.

Од друга страна, корпоративната титула вреди само во рамки на таа корпорација и само додека си релевантен таму. Може да добиеш некоја опремнина од неколку илјадарки ако бркањето е со технолошки вишок, но тие пари најчесто ќе ги потрошиш за неколку месеци и ништо нема да ти сменат. Ако е пазарот на работа лош - имаш проблем. Ако е економијата лоша - имаш уште поголем проблем, нема да работат ни тие инвестициите во фондови. Кај бизниси не значи дека економијата ќе те погоди на долг рок, јас пишував уште во 2023та дека работите не одат на арно, оти го гледав тоа при состаноци и продажби со клиенти, но доброто е што имав увид во многу рана фаза и имавме време да се прилагодиме. За кратко време направивме реструктуирање во сервисите, појачавме друг сектор кој пак за чудо цветаше во таа лоша економија и испадна да направиме рекордни профити во 2024.

Исто така, ако си добар во корпорација, нема гаранција дека ќе бидеш добар и во приватен бизнис. Корпорациите се организирана зоолошка. Се знае кога се јаде, кој што прави и кои правила важат. Во приватен бизнис не постои сигурно ништо. Единственото правило е да не кршиш закони, или за тие што одлучиле да ги кршат - да не ги фатат.

И едното и другото не се за секого. Луѓе што се одлични во едната средина често се слаби во другата.

Генералните правила што јас ги имам видено се следниве:

Корпоративна средина:

1. Ако функционираш подобро со рутина, правила и структура, корпорација е многу попогодна. Таму времето најчесто ти оди отприлика 60% на политика, комуникација, менаџери, изградба на имиџ и усогласување, и околу 40% на реална работа.
2. Ако не сакаш ризик и ти значи стабилна плата, фиксно време, јасни очекувања и KPI.
3. Ако повеќе те движи надворешна мотивација (рокови, шеф или тимски притисок).
4. Ако сакаш да станеш специјалист во одредена област, со постепено напредување. Приватниот бизнис бара генералисти и е динамичен.
5. Ако хаос, промени и неизвесност ти создаваат нервоза, тогаш корпорацијата е побезбедно место, барем затоа што правилата се јасни.

Приватен бизнис и претприемништво:

1. Овде е обратно. Околу 90% од времето е гасење пожари и решавање проблеми секој ден, во секој можен сектор. Брзо стануваш „експерт“ во маркетинг, продажба, право, HR, набавки и се друго што ќе се појави.
2. Ако си самомотивиран и немаш проблем да се менаџираш сам, да работиш повеќе часови кога треба и да носиш повеќе улоги истовремено.
3. Мора да имаш толеранција за хаос, брзи промени, непознато и ризик.
4. Ако брзо се враќаш после пад, не се откажуваш и продолжуваш понатаму. Ова е веројатно најважниот индикатор за успех.
5. Продажбата мора да ја прифатиш како реалност. Без продажба нема раст, нема бизнис.
6. Егото мора да остане пред врата. Целта е да вработиш луѓе што се подобри и попаметни од тебе. Затоа реков дека нарцисите генерално подобро функционираат во корпорации, каде што системот ги штити.

Базирано на се ова, секој треба да си направи своја математика и да види каде му е најдобро. Секој од нас може да даде совет базиран на нашата успешност и искуство, кои не значи дека ќе работат и за нив. Јас сум секогаш за бизнис, без разлика колку е тешко, и без разлика во која област (се додека сакаш да го работиш тоа, затоа што е малку потешко да кренеш раце од бизнис, отколку од работна позиција).

 

[arsars701]

Квалитетен девелопер од Индија сигурно нема да ти ја земе работата зашто е аусајдер, и не може у никој случај да знае стратегија на компанијата, или да има состаноци со инвеститори и тн. Но девелопер вработен кај вас, кој е вклучен во процесите и те како може да те замени зашто ако девелопира ваш продукт, најверојатно веќе да го знае 90% од бизнисот . Останува на тоа дали сака и има амбиции да прогресира у таа насока или не, и дали компанијата толку крати зашто еден човек да ги работи овие две работи е нонсенс за мене само по себе.

Работата е олеснета, и ќе биде уште повеќе олеснета, ама некој пак ќе мора да развива и разгледува код а од мое искуство за доста нетехнички луѓе тоа е како да гледаат кинески букви. Кодирањето е завршена работа, но не и развојот на код. Имај у предвид дека доста од програмерите работеле и други работи пред тоа, па имаат и практично искуство од двете работи, дали е економски, дали друга инженерска струка и тн. Не ги замислувај сите програмери како дебили што немаат сенс за бизнис или работа со луѓе.

Дека девелопер ќе иде плочки да лепи, да не ја почнувам таа тема

“Coding is dead” е мит. AI ќе пишува boilerplate.​

 

[Menethil]

“Coding is dead” е мит. AI ќе пишува boilerplate.​

Дај му малце време и ќе видиме дали е мит. 99% од кодот ќе биде аутогенериран во иднина. Ќе треба нешто да смениш, да додадеш рачно ама дека ќе седне некој да куца како порано при овие алатки, тешко.

 

[wot]

Мислам дека пак не се разбираме. Не тврдам дека претприемништвото е за секого, ниту дека секој ќе успее. Тврдам дека има луѓе кои природно побрзо ќе го тераат тоа отколку да мора да се лижат по корпорации или да трпат некој што им продава приказни за „култура“ додека ги гази. Јас сум еден од тие.

Да, се разминуваме малку.

Вака, ти земаш еден успешен мал бизнис за пример (твој) и едно лошо искуство во корпорација (твое) и целиот муабет го базираш на тоа, додавајќи го секој можен стереотип. Јас сакав да ти направам разлика дека не секогаш е така и често за обичен работник е подобро во корпорација па дури и почнување свој бизнис.

Од друга страна, корпоративната титула вреди само во рамки на таа корпорација и само додека си релевантен таму.

Па не, таа титула можеби не се преведува исто во друга фирма, но имаш некој кредибилитет и искуство кога на CV си работел за Google рецимо, a различно кога е за втората или третата фирма на Лестер Дооел.

Може да добиеш некоја опремнина од неколку илјадарки ако бркањето е со технолошки вишок, но тие пари најчесто ќе ги потрошиш за неколку месеци и ништо нема да ти сменат. Ако е пазарот на работа лош - имаш проблем. Ако е економијата лоша - имаш уште поголем проблем, нема да работат ни тие инвестициите во фондови.

Уште еден стереотип. Кај нас после 3 години работење минумумот беше некои 50к опремнина, а тоа не е неколку илјадарки. Буџетот за технолошки вишок беше околу 100 милиони. Луѓето беа платени за цела година напред aко прифатија спогодба (да не заборавиме од претходната година им беше кажано) а работа најдоа одма сите, бидејќи како што пишав погоре, искуството во реномирана корпорација сепак тежи на маркетот колку и да е конкурентен. Кажи ми сега ти, твојот контрактор од 3 години што го цедиш на лента, колку ќе го платиш за да го отпуштиш?

Кај бизниси не значи дека економијата ќе те погоди на долг рок, јас пишував уште во 2023та дека работите не одат на арно, оти го гледав тоа при состаноци и продажби со клиенти, но доброто е што имав увид во многу рана фаза и имавме време да се прилагодиме. За кратко време направивме реструктуирање во сервисите, појачавме друг сектор кој пак за чудо цветаше во таа лоша економија и испадна да направиме рекордни профити во 2024.

Најискрено од срце ми е мило што сте направиле успешен pivot и кликнало, но ако размислиш што пишуваш ќе видиш дека е смешно. Не знам дали јас лошо те прочитав, но како да разбрав дека бизниси како твоите полесно може да ја издржат лошата економија од корпорација и вработен во корпорација, корпорација која често знае да губи пари со години за профит на подолг рок, само бидејќи брзо сте се реструктуирале? Како да го игнорираш процентот за успех на помал бизнис макар направил сѐ како што треба.

Убавината на приватен бизнис е што нема горна граница. Се што ќе изградите ти или твоите вработени останува како интелектуална сопственост, а тоа при продажба вреди многу пари. Плус вреднувањето на фирмата според приход, профит и индустрија прави често да можеш да ја продадеш за најмалку колку годишниот приход, неретко и повеќе, и веројатно најбрзиот начин да се издигнеш неколку скалила во општеството. Истото важи и обратно. Ризикот е реален, можеш да изгубиш и многу пари, време и нерви.

Како мислиш сѐ што ЌЕ изградите? Звучиш како корпорација со тоа ние сме фамилија. Убавината точно е што нема горна граница, иако технички има но да не се расправаме и за ова, но границата и интелектуалната сопственост се твои а вработените се на платичка. Зошто збориш во множина како да ќе делите медот од проект со контрактор која решила годинава да раѓа? Имаат акции, удел во компанијата твоите вработени? Бидејќи еве ние добиваме и акции како бонус/бенефит и дел од договорот.

Инаку, точките набројани за приватен бизнис и корпорација многу се претопуваат и постојат и таму и таму, многу ти се генерички и case by case, па не ми се цепкаат, но сепак фала за твоето гледање на работите. И извини на доцниот одговор, еве патував бидејќи сум на одмор, па да прашам, ќе ми дадеш ти мене одмор како вработен од 2-3 месеци без некоја особена причина или ќе мора внатрешен тимски pivot да правиш?

Сакам само да ти објаснам дека има и корпорации каде не лижеш газ и навистина функционираат некои работи. Поготово кога се во земји кои не дозволуваат газење работнички права и мора да следат закони, регулативи но и поради бренд. Ти ќе отвориш утре трета фирма ако треба и ќе најдеш некого за лента, корпорацијата не може угледот толку лесно да го наруши бидејќи ќе престане да привлекува талент.

 

[Комита Ултрас]

Да, се разминуваме малку.

Вака, ти земаш еден успешен мал бизнис за пример (твој) и едно лошо искуство во корпорација (твое) и целиот муабет го базираш на тоа, додавајќи го секој можен стереотип. Јас сакав да ти направам разлика дека не секогаш е така и често за обичен работник е подобро во корпорација па дури и почнување свој бизнис.


Па не, таа титула можеби не се преведува исто во друга фирма, но имаш некој кредибилитет и искуство кога на CV си работел за Google рецимо, a различно кога е за втората или третата фирма на Лестер Дооел.


Уште еден стереотип. Кај нас после 3 години работење минумумот беше некои 50к опремнина, а тоа не е неколку илјадарки. Буџетот за технолошки вишок беше околу 100 милиони. Луѓето беа платени за цела година напред aко прифатија спогодба (да не заборавиме од претходната година им беше кажано) а работа најдоа одма сите, бидејќи како што пишав погоре, искуството во реномирана корпорација сепак тежи на маркетот колку и да е конкурентен. Кажи ми сега ти, твојот контрактор од 3 години што го цедиш на лента, колку ќе го платиш за да го отпуштиш?


Најискрено од срце ми е мило што сте направиле успешен pivot и кликнало, но ако размислиш што пишуваш ќе видиш дека е смешно. Не знам дали јас лошо те прочитав, но како да разбрав дека бизниси како твоите полесно може да ја издржат лошата економија од корпорација и вработен во корпорација, корпорација која често знае да губи пари со години за профит на подолг рок, само бидејќи брзо сте се реструктуирале? Како да го игнорираш процентот за успех на помал бизнис макар направил сѐ како што треба.


Како мислиш сѐ што ЌЕ изградите? Звучиш како корпорација со тоа ние сме фамилија. Убавината точно е што нема горна граница, иако технички има но да не се расправаме и за ова, но границата и интелектуалната сопственост се твои а вработените се на платичка. Зошто збориш во множина како да ќе делите медот од проект со контрактор која решила годинава да раѓа? Имаат акции, удел во компанијата твоите вработени? Бидејќи еве ние добиваме и акции како бонус/бенефит и дел од договорот.

Инаку, точките набројани за приватен бизнис и корпорација многу се претопуваат и постојат и таму и таму, многу ти се генерички и case by case, па не ми се цепкаат, но сепак фала за твоето гледање на работите. И извини на доцниот одговор, еве патував бидејќи сум на одмор, па да прашам, ќе ми дадеш ти мене одмор како вработен од 2-3 месеци без некоја особена причина или ќе мора внатрешен тимски pivot да правиш?

Сакам само да ти објаснам дека има и корпорации каде не лижеш газ и навистина функционираат некои работи. Поготово кога се во земји кои не дозволуваат газење работнички права и мора да следат закони, регулативи но и поради бренд. Ти ќе отвориш утре трета фирма ако треба и ќе најдеш некого за лента, корпорацијата не може угледот толку лесно да го наруши бидејќи ќе престане да привлекува талент.

Конечно мислење на место, од а до ш како што треба.

Ќе додадам еден мој мал пример. Работа од 8 до 4, често и порано завршувам, платен годишен јавен превоз, платен телефон, 250% за прекувремено преку недела, 450% за викенд, 36 дена годишен одмор, со опција да се докупат 7 дена, 16 акции (34 долари акција) на секој квартал, годишен бонус во износ од 10/12 плати, и нервоза завршува со работно време.
Од друга страна, моите со приватен бизнис имаат 36 дена по лекари, работа од 7 до полноќ, непроспиени ноќи и ред други проблеми.

Како и да гледаш и двете опции имаат прос и конс, зависи на кој до што му е.

 

[Menethil]

Vo mala firma, vo bilo koj sektor ili drzava ima 2-3ca vraboteni sto im e okej. Toa se rodninata so raboti kadrovo, 1 vraboten koj gine no se ima pozicionirano tolku dobro da e nezamenliv, i sinot koj kje go nasledi biznisot. Thats it.

Drugite sto kje zaglaat tamu imaat tazna sudbina. Kje rabotis duplo i kje bides platen upola od nekoj so igra ping pong 4 saati.

 

[MARCELLO]

Да не беше АI и Chat GPT ќе лутав по сајтови дур најдам што е проблемот со телефонот.

Телефонот почна да не се полни и да вади предупредување дека има влага или прашина. Ни на крај памет не би ми текнало дека можеби би помогнало бришење кеш од Android System а потоа ресетирање на телефонот.

Така да за некој работи помага и го скратува времетраењето да не луташ барајќи решение по веб сајтови.

За некој рабoтни позиции и приватно Chat GPT, Genimi и останати вакви AI алатки се и ќе бидат од помош но не можеш 100% да веруваш дека секогаш ќе ти помогне во решавање на некој проблеми.

 

[Lester Freamon]

Да, се разминуваме малку.

Вака, ти земаш еден успешен мал бизнис за пример (твој) и едно лошо искуство во корпорација (твое) и целиот муабет го базираш на тоа, додавајќи го секој можен стереотип. Јас сакав да ти направам разлика дека не секогаш е така и често за обичен работник е подобро во корпорација па дури и почнување свој бизнис.


Па не, таа титула можеби не се преведува исто во друга фирма, но имаш некој кредибилитет и искуство кога на CV си работел за Google рецимо, a различно кога е за втората или третата фирма на Лестер Дооел.


Уште еден стереотип. Кај нас после 3 години работење минумумот беше некои 50к опремнина, а тоа не е неколку илјадарки. Буџетот за технолошки вишок беше околу 100 милиони. Луѓето беа платени за цела година напред aко прифатија спогодба (да не заборавиме од претходната година им беше кажано) а работа најдоа одма сите, бидејќи како што пишав погоре, искуството во реномирана корпорација сепак тежи на маркетот колку и да е конкурентен. Кажи ми сега ти, твојот контрактор од 3 години што го цедиш на лента, колку ќе го платиш за да го отпуштиш?


Најискрено од срце ми е мило што сте направиле успешен pivot и кликнало, но ако размислиш што пишуваш ќе видиш дека е смешно. Не знам дали јас лошо те прочитав, но како да разбрав дека бизниси како твоите полесно може да ја издржат лошата економија од корпорација и вработен во корпорација, корпорација која често знае да губи пари со години за профит на подолг рок, само бидејќи брзо сте се реструктуирале? Како да го игнорираш процентот за успех на помал бизнис макар направил сѐ како што треба.


Како мислиш сѐ што ЌЕ изградите? Звучиш како корпорација со тоа ние сме фамилија. Убавината точно е што нема горна граница, иако технички има но да не се расправаме и за ова, но границата и интелектуалната сопственост се твои а вработените се на платичка. Зошто збориш во множина како да ќе делите медот од проект со контрактор која решила годинава да раѓа? Имаат акции, удел во компанијата твоите вработени? Бидејќи еве ние добиваме и акции како бонус/бенефит и дел од договорот.

Инаку, точките набројани за приватен бизнис и корпорација многу се претопуваат и постојат и таму и таму, многу ти се генерички и case by case, па не ми се цепкаат, но сепак фала за твоето гледање на работите. И извини на доцниот одговор, еве патував бидејќи сум на одмор, па да прашам, ќе ми дадеш ти мене одмор како вработен од 2-3 месеци без некоја особена причина или ќе мора внатрешен тимски pivot да правиш?

Сакам само да ти објаснам дека има и корпорации каде не лижеш газ и навистина функционираат некои работи. Поготово кога се во земји кои не дозволуваат газење работнички права и мора да следат закони, регулативи но и поради бренд. Ти ќе отвориш утре трета фирма ако треба и ќе најдеш некого за лента, корпорацијата не може угледот толку лесно да го наруши бидејќи ќе престане да привлекува талент.

Најбитното прашање е за што точно зборуваме тука. Дали зборуваме за како да се постават луѓето да во свет каде АИ ќе кодира место нив (сигурна работа/правење капитал), како да фаќаат кривини, како да градат кариера, или? Ова се различни теми и секоја има различен одговор.

Она што јас го зборам, е чаре/идеја за да се поставиш пред да дојде неизбежното, односно како да направиш посериозни пари со кои може да инвестираш во што и да држи вода во тој момент. Небитно е дали е АИ тоа што се заканува за работата, или сосема друго, ако имаш капитал е лесно, ќе ги инвестираш во што и да држи вода во тој момент. Ако немаш капитал, чекаш од плата до плата, или се радуваш оти си тргнал некоја илјадарка на страна, не е на арно работата.

На една рака се бројат земјите како Холандија каде што при отпуштање можеш да земеш посериозни пари од корпорација (иако не се согласувам дека 50к се добри пари и за таму. Со овие не можеш ни да исплатиш кредити, ниту да направиш преквалификација во друга професија, може да живееш 1 година (ако и толку)).
Кога пазарот на работа е добар ти требаат околу 3-4 месеци да најдеш работа со слична или повисока плата, во лош пазар како моменталниот, неретко ќе си бараш по година и кусур.

Во Македонија има 3–4 корпорации што даваат нешто, ама тоа не е ни приближно до тие 50 илјади, генерално се неколку платички, а на моменталниот маркет нека ти кажат колку време се бара работа. Ете ако не те мрзи оди фрли на мајтап апликација на тековни огласи, и врати се да ми кажеш на колку од нив воопшто си викнат на 1во интервју.

Во Австралија генерално добиваш според изработени месеци и неискористен одмор, со максимум од околу 12 недели ако си бил над 10 години во иста фирма. Со модерното job hopping од последниве години, каде што луѓето се по 1 до 5 години по фирма, најголем дел нема да земат ни по 1-2 плати.

Помалите фирми варираат драстично една од друга. Ако работиш кај ок газди, ќе ти биде подобро отколку во било која корпорација, со флексибилност, разбирање за лични и семејни потреби и нормален однос, и поголема е шансата во стартап да добиеш акции и дел од фирма. Ако налеташ на некој лудак, брзо ќе си бараш друга работа.

И не е само на мое добро/лошо искуство, ова е релноста, еве ти и статистика ако не сакаш да ми веруваш мене:

Millionaire - Wikipedia

en.wikipedia.org

According to a report by Hurun, a market research firm based in China, the global billionaire population stood at 3,381 in 2022.[14] Sixteen percent of millionaires inherited their fortunes. Forty-seven percent of millionaires are business owners. Twenty-three percent of the world's millionaires got that way through paid work, consisting mostly of skilled professionals or managers.[15] Millionaires are, on average, 61-years-old with $3.05 million in assets.[16]

 

[wot]

На една рака се бројат земјите како Холандија каде што при отпуштање можеш да земеш посериозни пари од корпорација (иако не се согласувам дека 50к се добри пари и за таму. Со овие не можеш ни да исплатиш кредити, ниту да направиш преквалификација во друга професија, може да живееш 1 година (ако и толку)).
Кога пазарот на работа е добар ти требаат околу 3-4 месеци да најдеш работа со слична или повисока плата, во лош пазар како моменталниот, неретко ќе си бараш по година и кусур.

Реков 50к како минимум за рандом сапрот функции кои работеа само на тикети кога ќе биде платена х фактура, кои беа меѓу првите заменети од АИ. Додека девелопер еве да кажеме зема над 100к отпремнина која да, му доаѓа како една година да земал плата а да не правел ништо. И можеби е малку и тоа како што велиш, но не ми беше фокусот само на парите, бидејќи за таа година, плус годината претходно од кога е најавено отпуштањето и плус земајќи предвид дека некој се официјално истерани но имаат работа и ќе земаат плата еве и во 2026, ти доаѓа 2-3 години за кои имаш прилично сигурен сејфти нет и шанса да се преквалификуваш во што и да сакаш, без разлика каков е пазарот. Додади на тоа дека и под државата ќе земаш година време солидни примања за живеење, а ако си заглавен можеш тоа да го пролонгираш уште една година без проблем. Тогаш твоето најлошо сценарио погоре од барање година и кусур работа е сеуште мачкина кашлица. Па мене толку ме фати да научам сѐ што сега работам а сигурно и кој и мајсторлук да фатиш да го учиш, тоа време и тие парти ќе ти стигнат.

Допираш во нервот на проблемот, бидејќи сме збореле за развиени земји. Тие земји имаат закони и регулации што имаат смисла и важат, така да ако развиена земја се грижи за граѓаните има шанси истите да бидат доволно заштитени и од АИ преку регулации, работнички, човекови права итн. Верувам дека строги регулации и синдикати се круцијални за да видеме каде ќе застанеме со АИ. Моите верувања се малку и драстични, јас мислам дека државата има малку на државна цицка вработени, јас мислам дека ако може државата нека ги вработи сите свои граѓани, дади му секому работа, наместо фантазијата што е универзален приход. Од што би дошло тоа, од даночење агенти? Најразвиените земји не можат тие под биро и пензионерите да ги плаќаат, секоја година расте прагот, еве тука ќе биде за мене на 70 години. Нејсе.

Ете ако не те мрзи оди фрли на мајтап апликација на тековни огласи, и врати се да ми кажеш на колку од нив воопшто си викнат на 1во интервју.

Конкретно мене ме имаат контактирано регрутери, имав годинава неколку понуди, не мора да аплицирам за да ти кажам дека тука сеуште се наоѓа работа бидејќи колеги што напуштија веќе и се вработија, не прифатија ни отпремнина бидејќи немаше да може одма да се вработат. Мене ме мрзи да го следам маркетот, не сум аплицирал јас повеќе од година и нешто, најмногу бидејќи корпорацијата прави маркет рисрч за да е во тек со платите и да немаат голем turnover, што може да е проблем на подолг рок за legacy решенијата. Затоа и мислам ја имам слободата да се квалификувам во било која вертикална и хоризонтална линија внатрешно. Визијата како што гледам им е шутирај све што може АИ да замени, инвестирај многу во тоа што ќе остане.

Најбитното прашање е за што точно зборуваме тука. Дали зборуваме за како да се постават луѓето да во свет каде АИ ќе кодира место нив (сигурна работа/правење капитал), како да фаќаат кривини, како да градат кариера, или? Ова се различни теми и секоја има различен одговор.

Она што јас го зборам, е чаре/идеја за да се поставиш пред да дојде неизбежното, односно како да направиш посериозни пари со кои може да инвестираш во што и да држи вода во тој момент. Небитно е дали е АИ тоа што се заканува за работата, или сосема друго, ако имаш капитал е лесно, ќе ги инвестираш во што и да држи вода во тој момент. Ако немаш капитал, чекаш од плата до плата, или се радуваш оти си тргнал некоја илјадарка на страна, не е на арно работата.

Да баталиме муабетот погоре, еве да се фокусираме како да се постават подобро луѓето во тој АИ свет кој ги заменува. Твоето решение како што читам е да направат посериозни пари за да имат работен капитал, fuck you money. Океј, но да бидеме реални, колку време имаат луѓето за тоа и како? И на тоа ако додадеме дека не секој е способен за водење бизнис како што самиот пишуваш, тогаш што да прави 98% од популацијата во МОМЕНТОТ во очи АИ? Еве, што би советувал некој ДЕНЕС да направи, ако се држиме на таа тема? Впрочем, затоа и се впуштив во дискусијата, бидејќи не знам дали да се уште доквалификувам за комплетно да преминам на техничка страна, бидејќи и тоа звучи контраинтуитивно кога АИ заменува баш технички функции, и знам дека премногу се шегуваат но некои се и сериозни како @AceCaleb кои од IT планираат да се вратат на физичка работа:

Зошто беше во прашањето погоре што работите и каде гледате да се пренасочите.
QA работам речиси 4 години и последнава 2025та година речиси да не проаѓа ден да не размислувам на каде да би се насочил, заклучокот е стално ист, тоа да биде нешто неповрзано со компјутери зашто исходот ќе биде ист. Се враќам на физичка работа речиси сигурно, нешто што го работев до 2015та, па после работев VFX дур не акна короната, претходно мењато струка повеќе пати. Немам појма во моментов, таргет ми е гипс картон или плочки или било што, стварно немам намера да продолжам со компјутерски "науки". Машински имам иначе, али нема везе, ќе се почне од некоја нова нула како и цел живот. Нејќам песимистички да звучам али по мене следува машала дистописки период налик на терминаторските сценарија, во малце поинаква форма.

Дополнително би сакал да слушнам Лестер како некој со своја фирма, како и вие се носите со АИ? Низ муабет како да те прочитав дека не му веруваш многу и „одозгора“ го користите за да сте чисто во тек. АИ зголемува ефикасност кога збориме за илјадници вработени, но корпоративниот модел со премногуте состаноци, процедури, стотици peer reviews, документации и сѐ што наброја како негативност уствари превенираат некој девелопер да пушти АИ код на прод каде ако го прашаш да го објасни после 2 часа не би знаел, како што имаше напишано пример некој во ИТ темата. Велиш дистописки, терминаторски сценарија ако биле луѓето од плата до плата, ќе оставам на тебе да кажеш колкав процент од населението живее така и повторно би прашал, што да прави истото? Да гасиме струја?

Да не беше АI и Chat GPT ќе лутав по сајтови дур најдам што е проблемот со телефонот.

Телефонот почна да не се полни и да вади предупредување дека има влага или прашина. Ни на крај памет не би ми текнало дека можеби би помогнало бришење кеш од Android System а потоа ресетирање на телефонот.

Така да за некој работи помага и го скратува времетраењето да не луташ барајќи решение по веб сајтови.

Мене за телефон што не се слушаше кога зборат ми рече ако имаш електрична четка за заби, навлажни ја ептен малку со алкохол и на најнежен сетинг пушти ја да врти врз звучникот. Тоа го реши проблемот, сорсот на одговорот дојде од редит, што не мислам дека многу време ми скрати бидејќи АИ повеќе го верифицирам од upvoted коментари.

 

[arsars701]

Конкретно мене ме имаат контактирано регрутери, имав годинава неколку понуди, не мора да аплицирам за да ти кажам дека тука сеуште се наоѓа работа бидејќи колеги што напуштија веќе и се вработија, не прифатија ни отпремнина бидејќи немаше да може одма да се вработат. Мене ме мрзи да го следам маркетот, не сум аплицирал јас повеќе од година и нешто, најмногу бидејќи корпорацијата прави маркет рисрч за да е во тек со платите и да немаат голем turnover, што може да е проблем на подолг рок за legacy решенијата. Затоа и мислам ја имам слободата да се квалификувам во било која вертикална и хоризонтална линија внатрешно. Визијата како што гледам им е шутирај све што може АИ да замени, инвестирај многу во тоа што ќе остане.

Са која корпорација станува збор?