Ау, е*авање мајка беше. Стигнав таман на време, на финиш на Жаре нормално спремен, на концерт од таков калибар да не си спремен е кардинална грешка. Не знам колку пати сум бил на саем Таксират, Скопје Гори, Масив Атак, Архангел, Леб и Сол... ама вакво нешто немало до сега. Накрцано беше до крај, ме испогушкаа еден куп момци и девојки од кои повеќето не ги знаев атмосферата не се опишува со ништо што сум видел до сега. Се беше пијано и сите беа во невидена еуфорија од прв до последен. Ја пееше Бај Пас 2 пати, Сада пао сам на дно, Нисам преживео, Куда иду људи као ја, Беле руже, Сва моја песма је од бола, Ако су твојa уста отров сипала, Лешче, Не дај да ти љубав сречу квари, Хилјаду пута (на мое огромно задоволство), Лична карта, Упали светло, Мирис тамјана, Нешто против болова, Дијаболик, Да поднесем бол, Кома, Истина је да те лажем, Нисам добар био, Реци, и секако мојата најомилена Кафана на Балкану. Направи и кавер на Еј од кад сам се родио-Синан Сакич, Остани џубре до краја-Рибља Чорба, А каде падне ноч-Рибља Чорба, Ако умрам ил загинам-Јонче Христовски, Игра рок ен рол цела Југославија-Електрични оргазам, Неко те има ночас-Ван Гог, а имаше инструментални верзии на Јовано, Јованке, Турски марш-Моцарт, Инсомниа-Феитлес, Смоук он д вотер-Дип Парпл. Единствено ми е криво што не ја отпеа Чивас. Докажа дека е последната балканаска боемска легенда, имајќи го во предвид фактот дека повеќето од песните му се автобиографски. Ова беше едно кратко резиме иако ниту еден земски јазик нема толкав широк вокабулар да се опише се што се случуваше. Нека ми го поживее Господ.
)![[ Македоникус ]*](/data/avatars/m/26/26045.jpg?1373015970){kind=avatar}
