Драга Кајгана (виртуелен дневник)

  • Креатор на темата Креатор на темата Acid
  • Време на започнување Време на започнување
Со кој памет на 40 степени решија дека некој треба да бидс маскота со маска од плишан материјал? Веројатно е плиш ова ако не грешам.

 
Драга,
Неделава по одморот бев на еден ден во местото каде сум растен. Смалено, обрастено од сите страни со зеленило, но се уште прекрасно и срцето веднаш чука поинаку. Но не ми беше поентата тоа да бидам носталгичен и меланхоличен, туку да споделам нешто што ми го привлече вниманието.

Денот кога бев таму имаше погреб. Човекот кој починал го знам - дедо на еден другар од детството за кого немав ни поим дека бил уште жив: јас сум веќе во 40-тите, другаров има 38, моите баби и дедовци се починати пред повеќе од 15 години, па така... И баш ме заинтересира да видам колку години имал. Иако тетка ми (која живее таму) ме предупреди да не одиме на гробишта, да не се исплашеле децата ако сме ги сретнеле гробарите :pos: , сепак појдов да запалам свеќа на гробот на мајка ми зашто многу ретко одам, и го видов крстот на починатиот - роден 1932! Значи 93 години! Машала! И го коментиравме тоа со тетка ми отпосле и таа почна да кажува: комшиката Борка 94 години, уште копа во бавча. Друга - една Наталија, 97 години, сама си правела за јадење и тоа попара со водата од туршијата и леб и тоа го јадела секој ден. Трет некој - 95 години, до душа тој паднат,во постела, ама сепак жив и има 95 години. Јас се сеќавам кога бев дете, друга жена, свекрва на таа Наталија имаше 103 години и на 103 ми рецитираше епска песна за Крали Марко и дете Татуличе што ја учела на памет кога одела во школо (до четврто одделение, повеќе не им давале од дома на женските деца). Друга жена, моја прабаба (in a way) почина на 105 години. Таа живееше во 3 различни векови, родена беше некаде 1897 или 1898. И тетка ми има веќе 76 и во споредба со другиве уште е „девојче“, ама е здрава и се работи сама, додека мајка ми (сестра и) почина на 68, а третата сестра е моментално во многу лоша состојба. И баш размислував - што ги прави луѓето толку долговечни таму? Дали воздухот? Храната? Можеби водата? Имаат сопствен водовод од извор планинска вода доведен некаде од Бушева планина. Водата чиста, нехлорирана, и иако од ЦЈЗ има константни предупредувања дека не била бактериолошки исправна, сите си ја пијат и гледам никој не умрел од неа. Напротив, доживуваат 10 децении, па и повеќе. Но најверојатно тајната на долговечноста се крие ем во сите овие фактори, ем во недостигот на стрес. Ние, со ова ниво на стрес што секојдневно го доживуваме, со загадениов воздух, брзата и нездрава храна, брзиот живот, водата обработена со триста хемии... треба да сме среќни ако доживееме 70.

Најголема желба во животот ми е да можам да си дозволам да се вратам таму, па макар и живеел сам и мечки и волци да се закана да ме изедат. Па којзнае, може местото ќе ми го продолжи векот за некоја година.
 
Неколку дена покрај море ми се лек за душа. Не зборам за луксуз драга, јас со малку се задоволувам. Сакам плажа, солена вода, сонце и добра книга во рака. Без аларми, без фрустрации, без секојдневни дрдорковци кои ти го реметат денот.

Иначе сум прошетала на многу места, ама јужниот сосед ми е незаменлив за да го постигнам тој степен на одмор и релаксација што скроз ми ги полни батериите.

И додека си лежам сеа на плажа, не ми се верува дека уште има луѓе кои имаат сила и енергија да расправаат за името наше и да бистрат политика, и тоа на плажа. Дај бе олабавете малку, ставете си спф 50 и уживајте си во одморот.

Еден музички поздрав
 
Драга Кајгана Грета Тумберг била во Македонија поточно Тетово. Јас не знам зошто немаше најави нејзиното доаѓање. Не дека би отишол да ја видам, ми затребала многу. Сепак нели позната активистка кур се тресе у ладна вода и така натаму. Чудо Касами не ја покани заедно со претседателката Гордана на плоштад на тетовско културно лето на македонската вечер :icon_lol:

 
Стана вирално видеото од девојчето што збори во какви услови биле сместени.
Бај д веј сместени се во Гоце, Пелагонија. Другите домови не работат мислам?
Ама во Гоце и Пелагонија има 100%. Епа во тие СД освен во овие 6 дена, живеат иначе наши деца.
Спремаат испити зимоска со јакни, летоска се по кафичи. Никаков систем на ладење и греење нема. Блокот Б во Гоце знам дека е распад систем.
Кујничките во собите им се ужас.

Ај глејте ја малце пошироката слика. Овие деца за 6 дена колку се испожалија. А нашите што да речат? Треба да се средат домовите, да има убави и достојни услови за живот.
 
Сабајлево решивме да тркнеме до Маркова река, да се оладиме од Скопската жештина. Што да видиме таму, гнасотилаци. Лименки, шишиња, кеси, влажни марамици, пластични чаши и тањири на секој чекор. Срам ме изеде.

Имаше дојдени кампери од Германија, земаа собраа три црни кеси од околина и ни рекоа дојдете тука на чистото да седите и си заминаа. До кесите што ги собраа напишаа на лист PIGS и смајли :(.

Тоа е сликата што ја даваме за Македонија. Странци дојдоа да го соберат нашето ѓубре. Овие туристи веќе не се враќаат тука, плус ќе ја прикажат сликата и на други .

Најлошото е што истите што фрлале да отидат надвор од државата ѓубрето дома ќе го однесат за да не го остават надвор. Но тука е нашата мила држава, нема потреба од такво нешто. Патриотизмот бетон.
 
Eте го дождот да ги изгаси пожарите, да освежи..
 
ДК...Greta Thundercunt има дојдено во оваа наша мизерна државичка....и за жал почнав да ги разбирам пироманиве.
 
Што е со гастошиве од пред 2-3 години отидени надвор па кога се враќаат тука имаат потреба да се сликаат со сите сервисни услуги? Као нешто инфлуенсери станаа? Отишол да реди роба у Алди е враќа дома се слика со берберот, зубарот, бурекџијата…он, јакиот репер за квалитет па ќе промовира маалски мали бизниси. Јак е тука две недели и фаќа визерот на ефтина тарифа за Регенсбург и ќе го нема до Божиќ кога ќе му дадат денови у меѓу време не снима дека се мава тројка горе двојка од страна пошто 50 еур бербер.
 
43 степени. Совршен ден за романтичен распад на системот. Асфалтот се лупи, наоколу мириса на чад. Секој ден нова забава: тепачка, пожар, партиски препукувања.

„Велосипедска патека“ е урбана легенда. Полнa со пешаци што шетаат ко на модна писта. Свириш да се тргнат? Добиваш поглед ко да си им убил близок, не дај Боже. Паркот е преполн. Деца вриштат. Некој пушта турбофолк со јачина на децибели кои се натпреваруваат со сирената на противпожарните возила. Некој се расправа на телефон. Некој се расправа со себе.

Мачките се единствените што се доследни на својот natural habitat, мижуркаат по ќошињата оти не вреди да се отворат очи за таква зачмаена слика.

Ама добро, важно сме живи.
И на ТВ велат - сè е под контрола.
 
Dear K,

Како повеќе одминува времето, се повеќе ТВ јунаци или ликови од мојата младост си заминуваат од овој свет и тоа ќе се интензивира. Кога бевме млади не можевме да замислиме дека еден ден светот колективно ќе се простува од луѓе кои оставиле некаква трага.

Никогаш не сум го слушал Ози Озборн, неговиот лик и дело ме одминале. Но Хулк Хоган беше икона во моето детство, единица мерка за сила и моќ, лик кој беше неизоставен дел од маалските муабети и компарации. Денес не сум тип што гледа UFC и слични натпреварувања, но пораснав со WrestleMania и ништо не се споредува со ова наместено натпреврување кога станува збор за entertainment. Хоган ја покрена целата таа машина, а ова е моментот кој го направи бесмртен:


Вториот човек кој почина неделава, а не му го ни знаев вистинското име никогаш, не беше планетарно популарен, со исклучок на тој дел од времето на американската ТВ сцена. Беше дел од една од првите мои омилени ТВ серии, ако не и првата: The Cosby Show, и го играше ликот на малиот Тео Хакстабл. Името му е Малколм-Џамал Варнер и починал пред некој ден во трагичен настан. Беше она што го викаат перфектен кастинг, во време кога телевизијата беше нешто друго, со смешни, едукативни, фамилијарно ориентирани серии кои ги учеа децата и тинејџерите на поинакви вредности. За денес нема потреба да се коментира, отворете Нетфликс и се ќе ви стане јасно.

Штета што Бил Козби фрли дамка на оваа прекрасна серија, но тоа е за друга прилика.


Збогум Хулк, збогум Тео. Почивајте во мир.
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom