Горе доле се што ме нервира сте спомнале.
1. Таксистите. А бе како возат мислиш Скопје го ослободиле и нивно е цело, па возат како сакаат.
2. Недавање жмигавец при престројување. А бе јас мисли да не читам оти ти сакаш да се престроиш! Може 70-80% од шофериве низ Скопјево не даваат жмигавци.
3. Шахтите и дупките. Ги има буквално на секое можно уличе или булевар. На секое! И да сакаш, не можеш да ги промашиш сите. На новиот мост кога вртиш од Аеродром накај саем има две шахти на растојание од 20-30 см. Е од тие две една мора да погодиш ако сакаш да поминеш од таму.
4. Велосипедистите ај до некаде да ги оправдам поради тоа што немаат секаде патеки. Ама на делов што го спомна
@Ilumious има тротоар, не се гради таму и пак си возат по улица.
5. Брзото возење. Во населено место дозволена брзина е 60 километри на час. Во Скопје ретко кој почитува зададена брзина. И дури знак да има поставено секогаш се вози повеќе од дозволеното. Разбирам оти на некои делови можеш побрзо да поминеш, како под стоковната куќа Мост, ама не можеш да возиш брзо секаде. Како сите некаде да брзаат, што ќе ве кошта ако излезете пет минути порано за да стигнете на време без брза вожња. Јас лично уживам низ Скопје со брзина од 40 до 60 километри на час.
6. Генералното непочитување на сообраќајните правила и прописи. Пред некое време, мајка со дете за рака поминува на рекорд во најголемата гужва на сред улица, а 50 метри погоре и подоле има пешачки премин. Каков пример како родител остава таквото однесување кај детето? Немаме никаква сообраќајна култура. Факт. Без разлика што уште во основно учиме што е тоа.
7. Хаосот кој се ствара секој ден кога сите одат и се враќаат од работа. Кај се тогаш сообраќајците да го олеснат движењето низ градот?
Имаше уште нешто, ама ми отиде мислата.
