На извесен начин, покрај многу други работи, Робин Вилијамс (а секако, не сум единствен) на еден мошне убав начин одбележа дел од мојот детски/адолесцентски период. Тоа е она време кога и еден филм/книга/песна може да изврши значително влијание врз начинот на размислување и доживување на она околу нас, нешто што подоцна не се случува, или ако се случува е вистинска реткост (и не, не мислам на Mrs. Doubtfire).
Незаборавен во Dead Poets Society, одличен во Аwakenings и во повеќе други филмови. Никогаш не сум гледал на Вилијамс како на комичар, или барем не како на обичен комичар - овој имаше посебна, специфична харизма, талент, појава, зрачеше со некаков детски ентузијазам, оставаше впечаток на голема широчина, добрина и бескрајна чувствителност. Барем јас така го доживував низ филмовите.
Гледам на Фб една пријателка споделува вест за смртта на Робин Вилијамс и ме обзема тага.И гледам луѓето му маваат лајкови на постот.Што има за лајкување бе,дека умре!? Стварно не сфаќам што мислат. Беше одличен глумец,а сигурно и како личност. Нека почива во мир.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.