Curious
пичкин дим
- Член од
- 24 јули 2007
- Мислења
- 1.653
- Поени од реакции
- 1.899
Темава е очигледно за атеистите, останатите ве молам воздржете се од непотребно коментирање.
Значи, насловот се кажува. Секако повеќето од нас се родени во одредена религија. Јас на пример сум крстен уште како бебе, што е честа практика во МК.
Ме интересира како дојде до напуштањето на верата. Дали некогаш воопшто верувавте? Дали беше одреден настан или постепено се одвиваше целата работа?
Во мојот случај, јас мислам дека никогаш не верував вистински. Како мал, ги гледав на телевизија филмовите со Исус и се сеќавам дека повеќе ме плашеше помислата на Бог отколку нешто друго. Веројатно имав среќа да не се родам во фамилија што е длабоко религиозна. Кога го прашував татко ми како настанал светот тој не ми го кажуваше религиозното објаснување, туку научното. Се сеќавам кога ми ја објаснуваше теоријата за еволуција. Ми ја објасни и не ми рече, тоа е тоа, така е и точка. Остави простор за сомнеж. Ми се допаѓа тоа што не го наметна своето мислење. Но, како и да е, јас отсекогаш верував дека еволуцијата е вистискиот одговор на прашањето од каде потекнува човекот.
Во врска со религијата не добивав информации од моите. Никој од нив не ми рекол Господ го создаде човекот и светот и све тоа. Информациите во врска со религијата ги добивав од телевизија.
Кога почнав средно почнав отворено да се сомневам во идејата за постоење бог/богови. Мислам дека се почна со сомневање во идејата за задгробен живот. Едноставно, не ми се чинеше логично. Ми се чинеше пологично дека е тоа измишљотина на луѓето што не сакаат да прифатат дека нашето постоење е лимитирано и дека не можеме да бидеме бесмртни.
Покрај тоа ги гледав сите други религии во кои верувале луѓето низ вековите и се гледаа забележливи сличности. И ти викаат, ништо, тоа се митови, луѓето си ги измислувале, а ова сега е она вистинското.
Споделете го вашето искуство и патот до станување атеист.
Значи, насловот се кажува. Секако повеќето од нас се родени во одредена религија. Јас на пример сум крстен уште како бебе, што е честа практика во МК.
Ме интересира како дојде до напуштањето на верата. Дали некогаш воопшто верувавте? Дали беше одреден настан или постепено се одвиваше целата работа?
Во мојот случај, јас мислам дека никогаш не верував вистински. Како мал, ги гледав на телевизија филмовите со Исус и се сеќавам дека повеќе ме плашеше помислата на Бог отколку нешто друго. Веројатно имав среќа да не се родам во фамилија што е длабоко религиозна. Кога го прашував татко ми како настанал светот тој не ми го кажуваше религиозното објаснување, туку научното. Се сеќавам кога ми ја објаснуваше теоријата за еволуција. Ми ја објасни и не ми рече, тоа е тоа, така е и точка. Остави простор за сомнеж. Ми се допаѓа тоа што не го наметна своето мислење. Но, како и да е, јас отсекогаш верував дека еволуцијата е вистискиот одговор на прашањето од каде потекнува човекот.
Во врска со религијата не добивав информации од моите. Никој од нив не ми рекол Господ го создаде човекот и светот и све тоа. Информациите во врска со религијата ги добивав од телевизија.
Кога почнав средно почнав отворено да се сомневам во идејата за постоење бог/богови. Мислам дека се почна со сомневање во идејата за задгробен живот. Едноставно, не ми се чинеше логично. Ми се чинеше пологично дека е тоа измишљотина на луѓето што не сакаат да прифатат дека нашето постоење е лимитирано и дека не можеме да бидеме бесмртни.
Покрај тоа ги гледав сите други религии во кои верувале луѓето низ вековите и се гледаа забележливи сличности. И ти викаат, ништо, тоа се митови, луѓето си ги измислувале, а ова сега е она вистинското.
Споделете го вашето искуство и патот до станување атеист.