Полициска акција против дивите копачи и шверцери со артефакти

[Lurtz]

@Propagator, заради состојбите во Македонија токму напоменав погоре дека државата треба да си го уреди сето ова со правилник за исплата на одредена процентуална сума за наоѓање и предавање на таков предмет на соодветната институција. Секој кој доаѓа на легален начин до некој предмет би било добро да постои правилник со издвојување на една регуларна/соодветна сума средства. На тој начин би се стимулирал обичниот граѓанин (кој нема врски, нема познати луѓе во тие организирани ланци препродавачи) благовремено да го предаде својот пронајдок на државата Македонија.
За дивите копачи лекот би бил најверојатно прекин и постојано апсење на членовите на тој организиран ланец.
Не гледам ништо спорно во сето ова. Денеска нема пардон...не е едноставно да еквилибрираш помеѓу сиромаштијата и љубовта кон својата земја. Иако се трудиме, духот паѓа пред борбата за живот.

 

[Кариес]

Добро бре, има многу сиромашни луѓе ама не се проституираат сите. По вашава логика, ако ви треба да си направите едно сопче во дворот треба да го издавате својот газ под кирија за да соберете пари за сопче. Бре, бре, бре...
Претходно напишав и пак ќе повторам : мешате сентименталности онаму каде што не треба. Законот си е закон и тука нема двоумење - тој си пропишал казни за секое сторено недело (и свесно и несвесно сторено). По вашата логика можам оние луѓе што не ги поднесувам или што ги мразам слободно да ги убијам и за тоа да не одговарам (оти, нели - ги мразам), уште повеќе, ако најдам некој човек што од било кои причини влегол на мој имот - можам да му правам што сакам (да го продадам, да го натртам, да ми биде мој роб и сл. оти, нели, јас си го најдов и тоа на мој имот!).
Друга работа е таа што државата може (но и не мора) да предвиди своевидна награда (или признание) за случајно (или не) пронајден артефакт. Ако државата (законот) не предвидел таква работа, ќе си поминеме и без тоа (неселективното и богато наградување само ќе го потикне дивото копање).
Е сега, ако некој нема пари (ги има доста такви, но и доста што се “лажни“) може да разговараме за вработувањето, за инвестиции (домашни и странски) и нивното поттикнување од страна на државата, може да говориме за социјалната политика и квалитетот на домување, за висината на паричниот надоместок што го добиваат социјалните случаи, хендикепираните и т.н., но никако не смее да се разговара за плаќањето и продажбата на артефактите како “лек“ за сиромаштијата! Непријавувањето и присвојувањето на пронајден артефакт е кражба (незаконско присвојување) исто како да пронајдеш паричник и да не му го вратиш на вистинскиот сопственик без разлика на тоа што можеби ако го вратиш нема да добиеш ни благодарам од сопственикот (повторно : не го враќаш оти си сиромав и оти никој нема “фала“ да ти рече...).

 

[Lurtz]

не сакав да ве замарам со цитати од стручни лица и големи постови, но најверојатно треба за да видиме како функционираат нормални држави

може да разговараме за вработувањето, за инвестиции (домашни и странски) и нивното поттикнување од страна на државата

Можеме, доколку истите постојат.
Моите претходни размислувања беа во насока -добро е надлежните нешто да сменат на тоа поле затоа што препродажбата под закрилата на зачувување на историјата и патриотизмот нема да сопрат. Како поткрепа за овие мои размислувања, еве нешто и од стручни лица
Грци купуваат македонско археолошко богатство

„Во Македонија, за разлика од европските земји, нема официјален пазар на антиквитети. Кога немаш легален пазар, тогаш немаш ниту легална цена. Ако потрошиме 500.000 денари за едно ископување и сме нашле само две монети, за нас тие вредат по 25.000 денари, со таа разлика што на пазарот можеби не вредат ни 100 денари“, вели Насух. Токму поради ваквите состојби археолозите го лоцираат проблемот во државата, која засега се покажала немоќна да интервенира финансиски и да основа фонд за откуп на археолошките пронајдоци, а уште помалку да отвори и аукциски куќи.
„Нашата држава ќе мора да основа фондови за откуп на тие материјали и да оди по некои реални цени. Да основа аукциски куќи, фондации кои би биле под контрола на државата. Едноставно, државата има многу мали фондови за откуп на културното наследството. Односно се откупуваат само предмети кои ќе добијат многу голем публицитет во јавноста. Само тогаш државата интервенира, за да се заштити од некој срам“, смета Насух.

ГРЦИЈА ПОЛЕКА НО СИГУРНО НИ ГО ОТКУПУВА НАШЕТО КУЛТУРНО НАСЛЕДСТВО
Празни касите за откуп на артефакти

Во заводите за заштита на културното наследство и во музеите во земјава не се сеќаваат кога последен пат државата одвоила пари од буџетот за откуп на археолошки предмети
За разлика од нас, Грција одвојува многу пари за откуп на предмети од Република Македонија. Продажбата кај нас секогаш е по „диви“ канали, бидејќи во Законот за заштитата на културното наследство јасно е назначено дека е забрането какво било оттуѓување на артефакти надвор од границите на земјава. Дека во грчката влада има специјален фонд за откуп на антиквитети пронајдени на територијата на Македонија, пред половина година потврди и Паско Кузман, директор на Управата за заштита на културното наследство.

Обвинувањата кон некого кој сака да отуѓи културно добро (според законот мислам дека е можно-прво да го понуди на Управата за заштита на културното наследство)

И самиот г-дин Кузман
Грција сака доминација врз антиката на Балканот
ПАСКО КУЗМАН, ДИРЕКТОР НА УПРАВАТА ЗА ЗАШТИТА НА КУЛТУРНОТО НАСЛЕДСТВО
каде меѓу другото стои

* Неодамна ја потврдивте информацијата дека во грчката влада има специјален фонд за откуп на антиквитети пронајдени на територијата на Македонија. Зошто на Грција и' е толку важно да ги поседува доказите за античката култура во Република Македонија?

- Ако свеста на луѓето на Македонија е сиромашна, ако тие диво откопуваат гробови и предметите што ги наоѓаат од античкиот период ги продаваат на соседите Грци, тогаш проблемот е кај нас. Не треба да го бараме кај нив. Грција сака да биде доминантна сила во целокупното културно наследство од античките времиња на целиот балкански простор.

Тие се трудат да приберат се' што е вредно од античкиот период, за да го прикажат на свој начин. Ние тешко се справуваме со таа проблематика зашто не сме моќни како општество.

 

[Кариес]

Види, тоа што го прави Грција, знаеме зошто го прави и од кои причини - таа истите артефакти не ги откупува за да ги изложи како Македонски туку ако се такви да ги уништи или сокрие.
Мислам дека сепак има разлика. Грција откупува и уништува туѓа историска вредност. Ние истото го правиме со својата!
Доколку некој сака да продаде артефакт, можеби јас не сакам истиот да биде продаден. Артефактите се заедничко добро од сите Македонци. Не може некој да ги продава, а некој не. Не може некој на своја рака да откопува или пронаоѓа, а некој не.
Банален пример е фрлањето на книжиња по улици. Ако некој сака да си фрла ѓубре по улици, јас не сакам истиот да ми го фрла ѓубрето на тротоар : -тротоарот е општо добро на сите и сите го користиме заеднички. Ако сака, дома може и да се посере на сред соба - ич не мие гајле што работи во својата соба, но има да го почитува она што е заедничко.
А некој ако најде или “најде“ нешто од историското културно богатство на Македонија должен е на сопственикот (а тоа е Македонија) истото и да му го врати. Ако за тоа добие некаква надокнада - во ред, ако не - пак во ред. Таквата пракса ги доведе поединци во Македонија да страдаат за леб. Иако фабриките беа сопственост на сите нас, кога истите ги продаваа (подобрите фабрики) пари зедоа само вработените во нив. Останатите (во здравство, школство, стечајците и сл.) си останаа “со прстот в уста“.
Или, некој со пронајдените артефакти само ќе се гордее, а некој ќе земе и пари за истите?

 

[Eddie_rebel]

Голема штета е што не е ова асално регулирано.
пример ако си најдам ја нешто на моја земја и ако е тоа од огромно културно-историско значење за Македонија, треба државата да си го одврзе кесето и да ме почести со нешто. ако на пример сум р‘мбал 10 години за да купам плац и да напрам куќа и одеднаш на плацот наоѓам некој саркофаг или појма неам што. епа треба компензација и награда за да се стимулираат
и другите. наградата може и симболична да биде. нешто како јавна благодарност од минстер за култура или некој друг функционер.
па заедно сликање итн итн. зависи од „тежината“ на пронајденото.
ако некој дајбоже го најде гробот на александар македонски во република македонија,
па по него булевар треба да крстиме бре.... (бул. Паско Кузман на пример )

Од законот за заштита на културното наследство:

Награда за случајно откритие

Член 68

(1) Лице коешто случајно ќе открие недвижно или движно добро под привремена заштита, има право на награда и надоместок на трошоците за откривањето под услови утврдени со закон.
(2) Висината на наградата и надоместокот на трошоците за случајното откритие ги утврдува Министерството за култура.
(3) Министерството за култура може да се откаже од откриеното добро, доколку според стручното мислење на надлежната матична установа, таквото добро не ги задоволува критериумите за стекнување на статусот културно наследство.

 

[Кариес]

Добро. Знаеме дека постои овој закон. Ама, работата е што некој во форумов сака да си протурка свое мислење како тој закон треба да биде (принцип на уцена : -откупи ми го ова што го најдов оти ќе го продадам на друг) и фактички да го легализира дивото ископување на артефакти.
Убаво си пишува во законот : лице кое случајно ќе пронајде... Проблемот е во тоа што таквите случаи се поретки, а поради “пазарењето“ ретко се пријавуваат и тие (освен големите артефакти, кои се многу тешки и гломазни за криење и нелегална препродажба). Прво што ќе направи секој кој ќе пронајде некој артефакт (ајде нека биде и “случајно“), во најголем број случаи, е да се заинтересира колку тој истиот артефакт може да го продаде на нелегалниот пазар. Дури после тоа ако му се видат малку парите од таа продажба, истиот и го нуди на државата.