Родителска наклонетост кон едното дете?

[Наташа Радио Милева Мара]

kolku e samo tesko, neli? i jas go imam toa mislenje za tatko mi i za sestra mi deka me mrazat...

Аман бе деца сигурно имате по 15до 16 години и ви тече сега најлудата крв!Како може само да помислите дека родителот или сестра,брат ве мразат:star:

ftopic: Вака ми има мојот татко расправано:Еднаш во неговото село биле два брата и биле скарани,10 години ни збор не си кажале,но еден ден едноит се закачува со некој си двајца и тие почнале да го тепат...Трча некој по помош по брат му и му вели само„ дојди брзо братот ти го тепаат ке го убијат„не му требало двапати да му се кажеја зима секирата и на двајцата што го тепале им ја сече главата...

Поука :Брат брата не рани ама тешко кој го нема(тоа важи и за родителите)...

 

[Слушаш Ли]

Аман бе деца сигурно имате по 15до 16 години и ви тече сега најлудата крв!Како може само да помислите дека родителот или сестра,брат ве мразат

abe ne sum mnogu postara od 15-6 god. ali ipak imam 18god. i iako ne se dorasnat nekoi raboti podrugo gi gledas otkolku na 15god.
a za toa mozno e... sega ne u bukvalna smisla da me mrazat ali ne me sakaat a ako me sakaat sigurno toa e eden minimalen del... ne si osetila zatoa taka pisuvas... kakov e toj roditel koga sekoj den so tebe se kara za se nesto, se nesto koga e vo vrska so tebe mu smeta a za bratot/sestrata toa e Ok, ti kazuva deka ne go interesira za tebe... abe mnogu ima... ja bolje da ne pocnuvam...................

 

[StormAngel]

Ја би прашал каков е тој родител кој никогаш не кара?
Сфатете само едно, вие сте деца на вашите родители, без разлика колку години да имате. Дури и најкрволочните луѓе си ги сакаат своите чеда.

Она за што треба длабоко да размислите е, што јас тоа правам погрешно за да моите родители секогаш ме караат?
Верујте, не е лесно без родители, особено ако сам се откажеш од нив.
Родителската љубов не треба да биде објективна, туку субјективна.
Јас после 23 години се оделив од родителите, и за 4 месеци научив колку ме сакале и колку јас ги сакам нив.
Доволно ми е гласот да им го слушнам и да почуствувам љубов.
Ќе станете родители, ќе видите дека саатот не се врти секогаш исто.

 

[Слушаш Ли]

da se slozuvam so tebe (StormAngel)... i nemam veke komentar na ovaa tema zosto sekoj si znae za svoite problemi, nikoj ne znae kako mu e kaj nekogo ili kako se osekja... a vo svetov ima mnogu lygje so razlicni karakteri...

 

[I am a bitch]

еднакво не сакаат и мене и сестра ми. ама кога бевме помали, за се она беше крива(според моите) дека јас бев помала и нели она требала да ме чува, да ми попушта, бла бла такви глупости.

 

[dusicka]

Jas znam poveke primeri za toa ama sum srekna sto ne mi se slicuva i mene posto roditelite moi ne ni delat nisto ni na mene ni na bratmi imame se sto ni e potrebno pa duri i pobeke ali sepak jas si sum tatina maza:kajg:

 

[PuMbA]

јас често пати на моите ќе им кажам дека повеќе го сакаат брат ми !!!
ама они ми викаат дека брат ми повеќе ги заслужил тие работи(значи бил повеќе послушен од мене).и да ви кажам така е јас кога ќе почнам да одам по постапките на брат ми јас поќнувам и тоа што моите ми рекле дека нема да го добијам ќе го добијам ама верувале или не неможам да го поднесам тоа и да ви кажам кога ми треба нешто одма почнувам да ги зимам добрите работи на брат ми хахаха:je::kez:

 

[Ece]

Ниту јас не сум родител, ама мислам дека децата треба да се сакаат подеднакво и дека е премногу дрско едното дете да се сака повеќе. Без разлика од која причина.

 

[Milagros]

Roditelite isto si gi sakaat svoite deca ama primer mene sekogas majka mi mi bese ponakloneta zosto bev prvo dete.

 

[It`s my life]

Она за што треба длабоко да размислите е, што јас тоа правам погрешно за да моите родители секогаш ме караат?

Ok e ova ama kazi mi kako e koga za edna ista rabota na sestra ti ne i vikaat a tebe ti vikaat?

 

[JeCILaDy]

Мајка ми е наклонета кон брат ми, а татко ми кон мене. Знам дека поеднакво не сакаат и двата, ама наклонетоста е таа.

 

[StormAngel]

Ok e ova ama kazi mi kako e koga za edna ista rabota na sestra ti ne i vikaat a tebe ti vikaat?

Не би знаел, немам сестра.

 

[Тањушка]

Иако сите родители велат дека ги сакаат подеднакво своите деца, мислам дека колку и да ги сакаат, секогаш повеќе му се наклонети на едното. Му попуштаат повеќе, му удоволуваат, му исполнуваат желби - едноставно им е слабост. Не дека другото дете не го сакаат, далеку од тоа, ама ете-така некако...

Не сум родител сеуште и можеби ми е погрешен заклучоков, ама знам многу примери за ова. И, мислам дека ретко во кое семејство не се јавува овој феномен. А како и зошто се јавува?

Родители?

Оф, колку се изреволтирав!!! Ама како воопшто можете да помислите такво нешто!! Родител повеќе наклонет кон едно дете? Дајте, ви се молам...па тоа е невозможно кај непореметени родители. Мајка сум на две девојчиња и верувајте ми на зборот....нема делба!!! НЕМА. Тоа е љубов што не се опишува, тоа е незаменливо чувство кога нивниот живот ти е помил од сопствениот.

Може едната моја внука да ми е понасрце од другата, или едното комшиско дете од она другото, ама сопствени деца!!! НИКАКО! И крај.

 

[bibika]

Не постои поголема наклонетост на родителот кон едното,а помала кон другото дете. Постои евентуално,поголема загриженост за едното (од здравствени,развојни,психофизички,психомоторни...причини кои не ни се познати),па оттаму да имаме доживување, дека има поголем наклон кон едното.
Чувството, дека има поделеност помеѓу, љубовта на мајката кон синот,а на таткото кон ќерката, е впечаток, не вистина. Поделеност нема,има систем на вредности,наш сопствен, на нашите родители, на пошироката средина во која живееме,па влечеме впечатоци, дека сме - мамин син, или татина ќерка.
Сите сме деца, на нашите родители и како што ние ги сакаме еднакво и двајцата,така и тие не сакаат нас, децата,колку и да сме на број.

 

[Ilumious]

Интересна тема за дискусија.

Иако не сум родител, неискусна, ќе искоментирам. Точно е тоа дека двајцата родители си ги сакаат сите деца што ги имаат, но кон едното се понаклонети. Кај мене во фамилијата тоа е сестра ми. Родена е со здравствени проблеми кои ја следат целиот живот, понежно здравје има и послаб имунитет, па можеби тоа ги натерало моите да водат попопустлива политика кон неа. Дури и на овие години, секогаш ме тераат да ја пазам ако одиме некаде заедно, да ја чувам и слично. Кога бевме помали, таа никогаш немаше добиено ни шлаканица од моите, добиваше се` што ќе посака без да заслужи, доволно беше само да посака. Денес, за што и да се скараме нешто, моите секогаш ми викаат, попушти и`, помала е, па и знаеш дека е „послаба“ од тебе. И попуштам, затоа што сум емотивна личност и ми паѓа жал многу брзо.

Не дека мене нешто ми пречи таквиот однос на моите кон неа, но не чини таа попустливост и понаклонетост за нејзе како прво. Таквите „бенефиции“ што ги имаше како помала сега почнуваат да се отсликуваат. Премногу е размазена, почна сега да им се развикува на сите дома, да пцуе, да си тера свои ќејфови, да си зема работи без прашање, да прави што ќе и текне. Ја расипаа како личност со тоа што мислеа дека и прават добро како мала, а како што гледам, уште продолжуваат да и угодуваат на желбите, но не знам сестра ми до каде мисли да оди со таквото однесување кон сите дома.

Да не се разбереме погрешно, јас ги обожавам моите родители, знам дека мене ме сакаат и ги разбирам зошто повеќе се грижат за сестра ми, но таа нивна преголема грижа, попустливост, наклонетост кон сестра ми ете до што донесе.