Што со спомените?

[ThA-BiTcH]

Сите подароци, мечиња, ланчиња, сликички, картички, ружички и слично, се чувам, без разлика од кого е. Со самото тоа што е подарок, личноста ме испочитувала и ми подарила нешто-за сепак да остане како спомен кога веќе нема да бидеме заедно.
Да ги фрлам тие работи нема никогаш, можеби ќе ги спакувам и ќе ги кренам некаде, али нема да ги фрлам. Сепак дури и да ги фрлам, ништо не сум напраила. Така нема да се избришат моите спомени. Тие и онака се во мојата глава и минато.:icon_roll

 

[Toreador]

И кога ќе остареш повтоно ќе ја отвориш веќе бледата кутија која фатиле два прста прашина и ќе им кажуваш на внуците....еее чеда...ова ние го викавме љубов...

Никогаш не фрлам ствари, си ги чувам :wub:

 

[kikiki]

Do sega nikoj nisto ne mi podaril i zatoa nemam sto da cuvam :kajg:

 

[Vlad II Draculea]

Do sega nikoj nisto ne mi podaril i zatoa nemam sto da cuvam :kajg:

so prazno ti e sandaceto so pp па сакаш да го наполни..

Иначе КИКИ како бе така?? кај ги најдо до сеа сите такви Romaticlos ... мора да има нетшто??

 

[Divider]

Чувам ако ми е подарок. Ако ми е бивша не значи дека треба да ми е непријател. Се разбира, не чувам ситни лишки, како ливчиња, пеналца заборавени, панделки, гаќи и сл. Не сум перверт. Но, скоро секоја бивша ми е пријателка (односно сме се спријателиле повторно), а и тогаш штом сме биле заедно значи дека ми значела, затоа и не е убаво, а јас би бил грд човек (во душа и карактер) кога би плукнал да таа, иако сега непостоечка, тогашна љубов и/или врска, со фрлање на нејзините подароци, а ако заборавила нешто, јас потсеќам, чувам и враќам.
Тоа е нормално, а само скудноумен и болноумници фрлаат дури и од бес. Подобро вратете и/му ги отколку да ги фрлите.

 

[kikiki]

so prazno ti e sandaceto so pp па сакаш да го наполни..

Иначе КИКИ како бе така?? кај ги најдо до сеа сите такви Romaticlos ... мора да има нетшто??

Ne sum jas kriva, jas sekogas podaruvav, te rodenden, te nova godina, te ova, te ona, ama niednas ne dobiv podarok od decko, valjda ne sum zasluzila:kajg:

 

[Zbratko]

Ne sum jas kriva, jas sekogas podaruvav, te rodenden, te nova godina, te ova, te ona, ama niednas ne dobiv podarok od decko, valjda ne sum zasluzila:kajg:

Kako da ne si podaruvala ... samo lazes deka ke podaris neso i posle ocekuvas drugite da ti podarat :kez: :kajg:

 

[Divider]

Назад на темата. ОК. Таа е за спомените, а не дали Кикики подарувала или не. И дали некој не добивал бакшиши. В ред.

 

[ragazza]

Normalno deka cuvam spomeni , najdragi mi se racno pisani pisma ili nekoja pomalce uspeshna poezija Sliki , razglednici , pisma se e zacuvano ama vo podrum , ne se zamram dali nekomu mu smetalo moeto minato sepak tp me pravi toa sto sum denes .
Pokloni sum vrakala deka bile od pogolema vrednost a jas ne sum se osekala komotno da gi zadrzam ..

 

[sagaqua]

Спомените како материјални добра ги чувам единствено ако се предмети кои доаѓаат од некоја личност која го обележала мојот живот на било кој начин.( другите правец контејнер)
За мене многу повредни ,поскапоцени и од исклучителна важност се духовните спомени......тие се составен дел од мене и без кои не би можела да функционирам ако ги нема.

 

[The`bItCh]

Нешто слично ко кикики беше и кај мене.. ама во последно време добивам многу подароци. И затоа сега си имам еден куп мечиња, срциња, писма, картички, цвекиња.. сите си ги чувам на посебно место и никогаш не планирам да ги фрлам. Без разлика каква била врската подарокот си има свое значење па дури и да е даден онака без повод. Може некогаш нешто да им се деси на тие подароци.. ама секогаш ќе се сеќавам на личностите што ми ги подариле, длабоко во мене тие секогаш ќе имаат еден дел од мене..

 

[Офчар]

ако се убаи спомените, дркам на нив (рецимо гаќа некоја или чорапа со прстиња). ако не се, не се важат ко за спомени.

 

[bibika]

Gi cuvam site do eden.I ne gi pakuvam vo kutii. Imam mnogu sitnici po bibliotekava i veke i ne se trudam da im brisam prasina.Gi ostavam taka,boemski,zaedno so knigite,da dobijat na vrednost i znacenje.
Uzivam koga gi razgleduvam,ponekas na nekoe djidje ke se zadrzam podolgo,mi pagjaat na pamet slucki od toa vreme,slucki sto ostavile traen beleg na mojata dusa.
Slikite gi cuvam,sto vo albumi,sto urameni po raftovi i nekoj ke pomisli deka ziveam vo minatoto,deka ziveam vo spomeni.NE! No,site spomeni mi se dragi i ne gi unistuvam,nitu vo napad na lutina,ne. Si gi cuvam.Pa tie se sekako del od mene.I da gi nema,spomenite mi se vo sekjavanjata i nikoj od tamu ne moze da gi isfrli.
Onoj sto me saka,me prifaca,zaedno so mojot zivot. Vo sprotivno,ne me saka.Epa ako me neke,neka si odi! I od nego nekoj spomen ostanuva...spomen sto go vmetnuvam vo mojot stil i nacin na ziveenje.Ne sakajki,ama ete,takva sum,se vrzuvam za predmeti,livcinja,sliki,figuricki,pesni,muzika,za ubavite nastani,za zbor,nasmevka,gest,tik,dvizenje ili fraza,za sekjavanjata...

 

[CopyOfDeath]

имам еден проблем кај мене остануваат само сеќавањата од спомените Никогаш немам дадено слика на никоја а ни имам земено слика од бившите едноставно несакам некој да ми скине слика или да ми ја изгоре не давам сликиии

Спомените ми се убавите денови поминати со личноста што сум ја сакал во тој момент

 

[Fortune]

Спомените си ги чувам, не давам никој да ми ги чепне. Секогаш потсетуваат на убави моменти, период кога си сакал, те сакале и штом се дадени од срце зошто без срце да ги фрлиш? Ако не сум повеќе со таа личност, не значи дека ме мрази или дека го мразам. Штом сум го одбрала јас, тогаш ми значел и се што е од него ми значи и понатаму. Некогаш ми текнува да разгледувам слики, ми враќаат убави спомени.
Лошо е ако постојано тие спомени те следат, ако не ти даваат мира, ако ти враќаат чувства кои се непожелни, кои те измачуваат.