Одговорот е многу прост.
Ако се земат само информациите од НБРМ и Заводот за статистика, ќе се види дека во периодот од 1993 до 1998 година,Македонија имала рецесија од -7,5%. Тоа е исто ако моменталнава економска криза ја помножите со 5. Значи како да сме доживеале 5 економски кризи со интензитет како оваа. И сево ова, за време на владеењето на СДСМ, кога премиер беше Бранко.
Што беше проблемот?!
Кражба на државниот капитал, кој одеше во приватни раце. Директорите на државните претпријатија, партиски членови на СДСМ си ги задолжуваа претпријатијата кои ги менаџираа кај СДСМовските банки. Ќе земеа смешен кредит од 100.000 ДМ, со екстра високи камати, па СДСМовската банка ќе го заплени целиот имот на претпријатието, истото ќе отидеше во стечај и државниот капитал ќе се испереше во џебот на некој од СДСМ. Од 80.000 ДМ кредит, за 2-3 години вкупниот долг ќе достигнеше по 7 милиони ДМ.
Тоа беше најголемата пљачка на државен капитал во светот. На тој начин, СДСМ ги извлече македонските државни пари надвор. Странските разузнавачи имаат информации за ова, кој каде ги има трансферирано ограбените македонски државни пари, па поради тоа ги уценуваат СДСМ и секогаш кога тие се на власт, не водат нивна и македонска политика, туку политика на уценувачите.
Оние претпријатија кои на СДСМ мислеа дека ќе им носат и понатаму профит, беа криминално приватизирано. Си ги земаа претпријатијата одделни поединци, си ги приватизираа, само затоа што биле членови на СДСМ.
Словенија отиде нанапред, зошто своите државни претпријатија ги даде на меѓународна тендерска продажба уште од 1991 г., а не ги подели на припадниците на тогашната словенечка владејачка партија, по рецептот ала Киро и ала Бранко. И една Србија која имаше тоталитарен режим до 1999 г., ги одржа своите државни претпријатија и истите ги продава на меѓународна тендерска или аукциска продажба, но не толку транспарентно како Словенија.
Сега ние демек се чудиме зошто Македонија е бедна и требало Груевски да не` оправи економски за 3,5 години владеење. После ураганот СДСМ, кој ни приреди економска криза со јачина на пет во однос на последнива криза која се појави пред 6 месеци, со кражба на 90% од македонскиот државен капитал, нам ни се потребни уште 15 години ваков економски раст за да постигнеме некоја економска стабилност.
Се чудам дури на СДСМовците на форумов кога пишуваат како сега и било најлошо на Македонија, не` прават будали, демек ние сме сите недоветни па сме заборавиле кој ја донесе бедата во Македонија и кога беше најлошо.
Бројки на Народната Банка на Република Македонија:
Состојба: 1993-1998 г.
Премиер: Бранко Ц.
БДП (Реален економски раст): -7,5% (катастрофална рецесија)
Невработеност: 1992 г. била невработеноста 27%, додека успешниот премиер БЦ успеал да ја зголеми во 1997 г. на 36%
Состојба: 1998-2002 г.
Премиер: ЉуБчо Г.
БДП (Реален економски раст): вкупно за 4 години +7,5% (враќање на економијата на ниво од 1992 г.)
Невработеност: 1997 г. била невработеноста 36%, успеал да ја намали на 31,9% во 2002 г.
Состојба: 2003 г.
Премиер: Бранко Ц.
БДП (Реален економски раст): +2,8% (најмал ек. паст во повоена Македонија)
Невработеност: успеал да ја зголеми во 2003 г. на 36,7%
Извоз во милиони долари: 1,362.7
Состојба: 2005 г.
Премиер: Бучко
БДП (Реален економски раст): +4%
Невработеност: успеал да ја зголеми во 2005 г. на 37,3%
Извоз во милиони долари: 2,040.6 (1,674,5 2004)
Состојба: 2007 г.
Премиер: Грујо
БДП (Реален економски раст): +5,1%
Невработеност: успеал да ја намали во 2007 г. на 34,2%
Извоз во милиони долари: 3,349.5
(Извор: ФОКУС, бр. 672, 16 Мај 2008, стр. 39)
Како што гледаме, Буле кој сите го омаловажуваат бил далеку подобар и поуспешен премиер од Бранко, па веројатно и затоа го деградираа од партијата 2007 г. Истото е и со Љубчо, кој ја вратил Македонија на нивото пред 1993 г., пред да дојде неспособниот Бранко.
