TpH_Bo_OkO
Трноризец
ВМРО соочени со опструкциите на комуњарите не успеваат да ја опраат Македонија.
Ситуацијата е критична. За среќа спасението доаѓа во последен час!!!!
Со воен удар на чело на Македонија застануваат ЕДНИ МАКЕДОНЦИ!
Со Македонија владее воена хунта со Мене на чело како Генералисимус
и врховен командант на вооружените сили и мојот заменик и премиер на сите
ресори на владата, мојот пријател Еден Македонец! Часот е 3 наутро. Лето. Воени
и полициски возила шетаат низ Скопје. На мегафон се повторува една те
иста реченица: - Сите комуњари и комуњарски директори да се јават
на стадион заради евиденција....повторувам - Сите комуњари и комуњарски
директори да се јават на стадион заради евиденција... Полициски и воени тимови ги
вадат од дома сеуште неразбудените комуњари. Овие се во чудо и збун! Не се свесни што
се случува. – Ен, два, ен, два...! Викаат на сиот глас полицајците и специјалците
и ги насочуваат комуњарите и комуњарските директори кон градскиот
стадион и ги потшлапнуат со пендреците по дебелите задници тие што подзабавуваат....
Другари...па што е ова...да не има ревизија на законот за денационализација?
– Прашува газда Штерјо додека подрипнува во пижамите. Хари веке е свесен што
го чека и му се додворува на специјалецот – Еј дечки...ме памтиш, Јас ти бев министер
...мислам дека ти ја качив платата на времето...!
Рада...збунета цела...- Пушти ме бе сељачиште - му се дере хистерично на цајканот...
Цајканот и ја зденуе една и и се дере: Мрш кучко ... Пичка ли ти материна! -
Ќе видиш тиииии – Вреска Рада. Бобоо ја прегрнува и ја теши... Пушти ги ...примитивци се тоа!
Но Рада инсистира- Стори нештоооо! И ти си ми бил маж...срам да ти е. Бобоо се обидува да
биде маж и му вика на цајканот – Дечки пази како се понашаш...знаеш ли кој сум јас!
Цајканот го погледнува и му упукуе една пуна у њушка. Од носот и од муцката
на Бобоо течат крвои...Белата Ла - коста е трајно избербатена.
На градски стадион млади војничиња со тешки митролези седат наредени
под јужната трибина. Пред нив циради од шаторски крила...да не гледаат бербат непотребно.
Ке стрелаат на слепо, бидејки цел стадион е покриен нема шанси да промашат.
Во соблекувалните војската ги соблекува комуњарите до гола кожа
и ги испрака на теренот. Рефлекторите се палат. На теренот излегуваат познати фаци.
Јани, Бучко, Рада, Штерјо, Енди Жерновски, Шема, Бобоо, Фрчко Мрчко ...и уште пун курац!
На крај влегува гол голцат и лицето Б.Ц. Во инвалидска количка го турка пред себе и
Едноокиот Бандит. И тој е гол...само не е свесен за тоа! Лупа нешто од времето кога бил ортак со маршалот Тито. Б.Ц. не го слуша...Свесен е за ситуацијата и мозокот му работи 200 на саат,
се обидува да смисли нешто во последен момент...Сите можни опции му проаѓаат низ глава...
Но нема излез.... Погледнува нагоре кон Ложата! Во неа сум Јас во генералисимуска униформа...
бела, со златни еполети, копчиња и слични курци палци! Во рацете имам двоглед
и го гледам во крупно.... Се знои...но не од кокаин овој пат. До мене е премиерот Еден Македонец.
Чека да му дадам наредба... јас ја земам библијата и му го читам делот од Првата книга за царевите...
оној за Св. Илија и свештениците на Ваал – (18; 40 ) А тогаш им рече Илија
– Испофакајте ги пророците на Ваал и ниеден да не ви побегне. И ги испофакаа, и Илија ги однесе на потокот Кисон и таму ги испозакла... Еден Македонец ме гледа.
Гледам двоумење во неговите очи и му велам...што мислиш...дека Илија луѓе заклал таму ?
Мислиш дека луѓе ке стреламе сега ? Лицето Б.Ц. Искача напред пред толпата,
туркајки ја пред себе количката со Едноокиот бандит, арогантно завзема
лидерски став и ми се обрака – вака ли ке одиме во Европа...ова ли е европско однесување...!
Го гледам како глуми до крај и не ми се верува...не можам повеке...
Се вртам кон Еден Македонец и му велам - Гледаш дека има мало патлаче...
Еден Македонец ги згрчи рамениците, посегна по новчаникот, извади илјада денари
и давајки ми ги рече: -Добро бе, победи...доби опклада..ебаго. Хе,хе...! Се насмеав благозлобничко.-
Зар се сомневаше во моите информации...Пола од курвите негови сум ги плескал и јас!
Терај ... му кажав. Еве ја зората...ова е најромантичниот момент за стрелање.
Така и они стрелале на времето. Еден Македонец се сврте и му климна на
капетанот на гардата. Овој ја извади сабјата и викна – Припреми сееее ОГАН!!!
Војничињата се распукаа од тешките митралези... Прв падна Едноокиот бандит.
Не му беше јасно што му се случило. Куршумот го погоди во гради и количката
почна да се движи назачки од ударот. Настана хаос.
Комуњарите и комуњарските директори бегаа на сите страни.
Врескаа и се обидуваа да најдат засолниште, но засолниште немаше.
Дебелата телесина на Штерјо падна изрешетана во тревата.
Зад неговата задница веднаш најдоа засолниште некој од неговите полтрони.
Не им беше прв пат да бидат блиску до тоа место. Јани успеа да претрча
стотина метри, но и него го стигнаа куршумите. Го погодија прво во задникот.
Застана се пипна од позади и кога виде крв почна да вреска....
Следните куршуми го погодија во мешиштето.
Крв помешана со шкембе чорба и недоварени кебапчиња се разлета наоколу.
Фрле го здрвија во глава... Цвикерите му издржаа некако...
Веројатно беа оргинал Реј Бан... Но не и главата...иако беше тврда галичанска.
Со двогледот го побарав лицето Б.Ц. За момент помислив дека избегал...но не беше така.
Лежеше на грб “проштепуван“ на градите во форма на словото X. Како судбината
да сакаше конечно да му стави X.
Патлачето му беше надрвено...каква воља за живот имаше..кутриот.
До последен момент сакаше да поебе некого. Димот се разидуваше.
На теренот куп лешеви. Само Рада уште стои и облиена во крвои, хистерично се дере
и како папагал ги повторува последните зборови на државникот....
- Вака ли ќе одиме во Европа...Вака ли ке одиме во Европа!!!
Еден офицер и приоѓа и со два куршума ја довршува....Конечно тишина.
Кратко за жал. Звуците на багерите кој влегуваа на стадионот веке
ја нарушиа. Готово е.
Македонија без комуњари....Може да почнам да размислувам за пензија,
да отстапам место на новите генерации.
– Никој не викна да живее комунистичката партија – Ми се обрати зајадливо Еден Македонец .
Го погледнав како ги трие палецот и показалецот. Во право беше...никој не викна!
Го извадив новчаникот и му ја вратив илјадарката.
Овој пат тој ја доби опкладата...
Ситуацијата е критична. За среќа спасението доаѓа во последен час!!!!
Со воен удар на чело на Македонија застануваат ЕДНИ МАКЕДОНЦИ!
Со Македонија владее воена хунта со Мене на чело како Генералисимус
и врховен командант на вооружените сили и мојот заменик и премиер на сите
ресори на владата, мојот пријател Еден Македонец! Часот е 3 наутро. Лето. Воени
и полициски возила шетаат низ Скопје. На мегафон се повторува една те
иста реченица: - Сите комуњари и комуњарски директори да се јават
на стадион заради евиденција....повторувам - Сите комуњари и комуњарски
директори да се јават на стадион заради евиденција... Полициски и воени тимови ги
вадат од дома сеуште неразбудените комуњари. Овие се во чудо и збун! Не се свесни што
се случува. – Ен, два, ен, два...! Викаат на сиот глас полицајците и специјалците
и ги насочуваат комуњарите и комуњарските директори кон градскиот
стадион и ги потшлапнуат со пендреците по дебелите задници тие што подзабавуваат....
Другари...па што е ова...да не има ревизија на законот за денационализација?
– Прашува газда Штерјо додека подрипнува во пижамите. Хари веке е свесен што
го чека и му се додворува на специјалецот – Еј дечки...ме памтиш, Јас ти бев министер
...мислам дека ти ја качив платата на времето...!
Рада...збунета цела...- Пушти ме бе сељачиште - му се дере хистерично на цајканот...
Цајканот и ја зденуе една и и се дере: Мрш кучко ... Пичка ли ти материна! -
Ќе видиш тиииии – Вреска Рада. Бобоо ја прегрнува и ја теши... Пушти ги ...примитивци се тоа!
Но Рада инсистира- Стори нештоооо! И ти си ми бил маж...срам да ти е. Бобоо се обидува да
биде маж и му вика на цајканот – Дечки пази како се понашаш...знаеш ли кој сум јас!
Цајканот го погледнува и му упукуе една пуна у њушка. Од носот и од муцката
на Бобоо течат крвои...Белата Ла - коста е трајно избербатена.
На градски стадион млади војничиња со тешки митролези седат наредени
под јужната трибина. Пред нив циради од шаторски крила...да не гледаат бербат непотребно.
Ке стрелаат на слепо, бидејки цел стадион е покриен нема шанси да промашат.
Во соблекувалните војската ги соблекува комуњарите до гола кожа
и ги испрака на теренот. Рефлекторите се палат. На теренот излегуваат познати фаци.
Јани, Бучко, Рада, Штерјо, Енди Жерновски, Шема, Бобоо, Фрчко Мрчко ...и уште пун курац!
На крај влегува гол голцат и лицето Б.Ц. Во инвалидска количка го турка пред себе и
Едноокиот Бандит. И тој е гол...само не е свесен за тоа! Лупа нешто од времето кога бил ортак со маршалот Тито. Б.Ц. не го слуша...Свесен е за ситуацијата и мозокот му работи 200 на саат,
се обидува да смисли нешто во последен момент...Сите можни опции му проаѓаат низ глава...
Но нема излез.... Погледнува нагоре кон Ложата! Во неа сум Јас во генералисимуска униформа...
бела, со златни еполети, копчиња и слични курци палци! Во рацете имам двоглед
и го гледам во крупно.... Се знои...но не од кокаин овој пат. До мене е премиерот Еден Македонец.
Чека да му дадам наредба... јас ја земам библијата и му го читам делот од Првата книга за царевите...
оној за Св. Илија и свештениците на Ваал – (18; 40 ) А тогаш им рече Илија
– Испофакајте ги пророците на Ваал и ниеден да не ви побегне. И ги испофакаа, и Илија ги однесе на потокот Кисон и таму ги испозакла... Еден Македонец ме гледа.
Гледам двоумење во неговите очи и му велам...што мислиш...дека Илија луѓе заклал таму ?
Мислиш дека луѓе ке стреламе сега ? Лицето Б.Ц. Искача напред пред толпата,
туркајки ја пред себе количката со Едноокиот бандит, арогантно завзема
лидерски став и ми се обрака – вака ли ке одиме во Европа...ова ли е европско однесување...!
Го гледам како глуми до крај и не ми се верува...не можам повеке...
Се вртам кон Еден Македонец и му велам - Гледаш дека има мало патлаче...
Еден Македонец ги згрчи рамениците, посегна по новчаникот, извади илјада денари
и давајки ми ги рече: -Добро бе, победи...доби опклада..ебаго. Хе,хе...! Се насмеав благозлобничко.-
Зар се сомневаше во моите информации...Пола од курвите негови сум ги плескал и јас!
Терај ... му кажав. Еве ја зората...ова е најромантичниот момент за стрелање.
Така и они стрелале на времето. Еден Македонец се сврте и му климна на
капетанот на гардата. Овој ја извади сабјата и викна – Припреми сееее ОГАН!!!
Војничињата се распукаа од тешките митралези... Прв падна Едноокиот бандит.
Не му беше јасно што му се случило. Куршумот го погоди во гради и количката
почна да се движи назачки од ударот. Настана хаос.
Комуњарите и комуњарските директори бегаа на сите страни.
Врескаа и се обидуваа да најдат засолниште, но засолниште немаше.
Дебелата телесина на Штерјо падна изрешетана во тревата.
Зад неговата задница веднаш најдоа засолниште некој од неговите полтрони.
Не им беше прв пат да бидат блиску до тоа место. Јани успеа да претрча
стотина метри, но и него го стигнаа куршумите. Го погодија прво во задникот.
Застана се пипна од позади и кога виде крв почна да вреска....
Следните куршуми го погодија во мешиштето.
Крв помешана со шкембе чорба и недоварени кебапчиња се разлета наоколу.
Фрле го здрвија во глава... Цвикерите му издржаа некако...
Веројатно беа оргинал Реј Бан... Но не и главата...иако беше тврда галичанска.
Со двогледот го побарав лицето Б.Ц. За момент помислив дека избегал...но не беше така.
Лежеше на грб “проштепуван“ на градите во форма на словото X. Како судбината
да сакаше конечно да му стави X.
Патлачето му беше надрвено...каква воља за живот имаше..кутриот.
До последен момент сакаше да поебе некого. Димот се разидуваше.
На теренот куп лешеви. Само Рада уште стои и облиена во крвои, хистерично се дере
и како папагал ги повторува последните зборови на државникот....
- Вака ли ќе одиме во Европа...Вака ли ке одиме во Европа!!!
Еден офицер и приоѓа и со два куршума ја довршува....Конечно тишина.
Кратко за жал. Звуците на багерите кој влегуваа на стадионот веке
ја нарушиа. Готово е.
Македонија без комуњари....Може да почнам да размислувам за пензија,
да отстапам место на новите генерации.
– Никој не викна да живее комунистичката партија – Ми се обрати зајадливо Еден Македонец .
Го погледнав како ги трие палецот и показалецот. Во право беше...никој не викна!
Го извадив новчаникот и му ја вратив илјадарката.
Овој пат тој ја доби опкладата...
