[FONT="]Во едно телевизиско сценарио, односите меѓу двајца најдобри пријатели се нарушени затоа што се вљубени во иста жена. Подоцна и двајцата настапуваат во еден натпревар на падобранци. Двајцата скокаат во ист миг од авионот. Но, кога едниот од нив го повлекол конецот за отварање на падобранот, тој не се отворил. Кога другиот забележал што се случува со неговиот другар, во слободен пад маневрирал сè додека не стигнал до него. Откако се врзал за својот другар, тој го отворил својот падобран. Двајцата безбедно се спуштиле на земјата. Но, вистинскиот шок доаѓа откако и двајцата се на земјата, Спасениот станува и си заминува без да му заблагодари на својот спасител![/FONT]
[FONT="]Ова е измислена приказна, но многу потсетува на вистинската случка опишана во Лука 17. Десет лепрозни луѓе, враќајќи се дома од средбата со Христос, одеднаш забележуваат дека тој ги излекувал од страшната болест. Тој ги спасил од сигурна смрт! Но, само еден, Самарјанин, се вратил кај Исус да му рече: „Ти благодарам“.[/FONT]
[FONT="]Но, да бидеме чесни. Сите ние имаме проблеми со благодарноста одвреме-навреме. Откако се спасивме од лепрата на гревот, забораваме да му оддадеме благодарност на Бог и продолжуваме да живееме како што ни е волја. [/FONT]
[FONT="]О, Господе, прости ни! И помогни ни да го живееме секој ден во постојана благодарност за тоа што Си, и за тоа што Си сторил за нас. [/FONT]