Проза или поезија?

  • Креатор на темата Креатор на темата mz.LoVeLy
  • Време на започнување Време на започнување

Поезија или проза?

  • Вкупно гласачи
    84
Поезија! Поезија се натрупани чувства во две три или повеќе строфи кои предизвикуваат голем бран во градниот кош на човекот.. Една поема овозможува читателот да ја моделира на свој начин т.е да ја гледа со свои очи а не како што некои велат ке тумачам ли што сакал да каже поетот... Еден стих може да биде поголем и од цела книга...Малкумина ја сакаат она внатрешност на пишаниот збор..
 
Oleander напиша:
Поезија! Поезија се натрупани чувства во две три или повеќе строфи кои предизвикуваат голем бран во градниот кош на човекот.. Една поема овозможува читателот да ја моделира на свој начин т.е да ја гледа со свои очи а не како што некои велат ке тумачам ли што сакал да каже поетот... Еден стих може да биде поголем и од цела книга...Малкумина ја сакаат она внатрешност на пишаниот збор..
Кликни за повеќе...

Таман работа да се противам на кажаното, ама чуј ова...
Зар не мислиш дека вистинската уметност е на вистински начин да се пренесе поентата на авторот. Секоја поема без поента не може да се нарече така. Вистина, убавина во поезијата е што може да се сфати на безброј начини, но ако не можеме да го сфатиме авторот таа е безвредна за нас. Затоа и поезијата не е за прости. :)

Од друга страна, во прозата вистинска уметност е доловувањето на ситуациите на вистински начин. Затоа руската школа на чело со Толстој се светски уметници во тој поглед, опишувајќи ги сликите до детали како навистина да се наоѓаме таму.
 
Па секоја поема има поента. Дали ние секогаш ја гледаме, ил не е друга ствар.
Нејсе.
Јас љубам да нурнам и во едното и во другото. Поезијата ме предизвикува, прозата ме релаксира. Ма и обратно знае да биде.
Моментално под кожа ми се Rupert Brooke, Siegfried Sassoon, Wilfred Owen...Rosenberg, воените поети. Мамата лудачка. Дисекција на суровост и хорор до болка. Морници. Генијално.
Јас пишувам скришум. Шашаво. Несмасно шлакам зборови на хартија и убаво ми е.
 
Знајте како велат, ко немало филмој, имало Толстој :helou:
 
~windy~ напиша:
Па секоја поема има поента. Дали ние секогаш ја гледаме, ил не е друга ствар.
Нејсе.
Јас љубам да нурнам и во едното и во другото. Поезијата ме предизвикува, прозата ме релаксира. Ма и обратно знае да биде.
Моментално под кожа ми се Rupert Brooke, Siegfried Sassoon, Wilfred Owen...Rosenberg, воените поети. Мамата лудачка. Дисекција на суровост и хорор до болка. Морници. Генијално.
Јас пишувам скришум. Шашаво. Несмасно шлакам зборови на хартија и убаво ми е.
Кликни за повеќе...

Сатурн ги покрива твоите бедра
да бидат страотно кротки под допирот на тиранот,
бидејќи јас сум поклоник на Пенелопа
облиен во млеко од лаванда покорувајќи го титанот.

Безначајни кул стихови кои мене не ми значат ништо, но ти заради еден збор можеш да речеш “леле колку е убаво, плус останатото можам да нагаѓам што сака писателот да каже“. Поентата мора да биде јасна и пренесена идеално, и не е уметност нешто кое не можат 90% од луѓето да го разберат.
Плус, мое убедување е дека поентата е речиси се во уметноста, финалниот продукт го прави начинот на пренесувањето на истата.
 
За читање, и двете.
За пишување, поезија. Неможам да го доловам моментот пишувајќи во проза. Премногу е... едноставно.
 
Имаш поезија и поезија, многу што безвредно има и кај прозата и кај поезијата како и за се друго.
 
секогаш проза и никако поезија некако поезијата ми претставува моментални чувства на авторот и најчесто недоискажани приказни и мислења не може некој да ни објасни цела приказна во една страна а при тоа да внимава на рима и ритам, а ако зборуваме за добар автор, во прозата може да остави место за размислување исто како и во поезијата.
 
СЕ ШТО Е УБАВО Е ДОБРО.КОГА ИМАМ ВРЕМЕ ЧИТАМ СЕ ШТО МИ СЕ СВИЃА.НЕКАКО ПОУБАВО СЕ ИЗРАЗУВАМ СО ПРОЗА
:101далматинец: :101далматинец: :101далматинец:
 
Ко ќе читам, најчесто сакам да читам проза од едноставна причина шо многу полесно се разбира.
Поезијата бара многу концетрација при читањето. А многу често се случва да читателот погрешно си ги протумачи стихојте на авторот. Не секогаш можиш да ја сватиш поентата на авторот.
 
Проза. И поезијата ми е блиска, но не би можел да набројам повеќе поети кои што со задоволство и разбирање ги читам (Конески, Шопов, Шекспир (сонетите), Борхес и евентуално Вапцаров). Прозата како форма дава повеќе простор за едно многу повообичаена трансформација на мислата.
 
Искрено сум и за двете - ако се добри, се разбира! Лично, повеќе ми се допаѓа прозата, поради подеталноста и поопуштеното пишување, додека со стиховите си ограничен, иако и самиот сакам да пишувам поезија. Но, кога ќе погледнам денес какви луѓе кои се нарекуваат „писатели“ можат да напишат некое ѓубре од книга (роман) и како луѓето побудалуваат по нив, мислам дека ќе се одлучам сосема за поезијата, затоа што ретко кој знае добро да ја напише. Но, сепак велам: нема ништо подобро од добар роман :) Поздрави
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom