Еден од омилените карактери у целата приказна на WoW, на паузи измеѓу учење за колоквиуми
Јас ко што читав најлоша е. Јас ја купив Arthas, а моментално ја читам World of Warcraft: Chronicles of War.
Што читате во моментов? (со краток коментар)
- Креатор на темата Desert
- Време на започнување
Јас ко што читав најлоша е. Јас ја купив Arthas, а моментално ја читам World of Warcraft: Chronicles of War.
B
beaverknight
Гостин
ја фати на промоција неделава а
гледам да си направам колекција од сите книги што ги имаат поединечно за карактериве.
ќе ти кажам in no time дали е добра или лоша
ја фати на промоција неделава а
гледам да си направам колекција од сите книги што ги имаат поединечно за карактериве.
ќе ти кажам in no time дали е добра или лоша
Ја имаш читано Chronicles of War? Tоа е a must за lore. 4 книги се во една.
B
beaverknight
Гостин
не не, само за Трал ми е прочитана, во план ми е и оваа да ја земам, eventually
Arwen Undómiel
don't quit the chase
- Член од
- 28 јануари 2016
- Мислења
- 209
- Поени од реакции
- 429
Денес ја започнав "Замок" на Кафка. Исчитав 50-ина страни и многу ми е чудна. Во позитивна смисла. Нешто екстремно чудно се случува, мистично, вознемирувачко. Претерано многу ме заинтересира да дознаам што!
- Член од
- 17 ноември 2012
- Мислења
- 4.549
- Поени од реакции
- 5.305
Decki, dali mozat vo Skopje nekade da se najdat knigi na angliski od Le Carre? Barav po site knizari, nikade nema, duri ni po ovie sto prodavaat na staro...
- Член од
- 5 февруари 2007
- Мислења
- 10.773
- Поени од реакции
- 13.635
Пошто не најдов посоодветна тема за последна прочитана книга (или има, но е некаде после 4тата страница ) ќе пишам тука.
По препорака на еден од двајцата вработени во книжарницата, ја зедов „Собирачи на пепел“ од Давор Стојановски. Како љубител на егзистенционализмот како правец во книжевноста. книгава ми ги има задоволено апетитите. Како правец на кој се отклопчува самата приказна, би рекол дека е доста хаотично напишана и мислам не го нуди чувството дека длабоко можеш да завлезеш во истата. Психолошкиот приказ на младиот протагонист е одлично доловен, тој се чувствува загубено во своите стравови на приврзаност со што ствара еден егзистенцијалистички свет, каде се` е минливо па дури и подлабоките врзувања меѓу него и неговите блиски, раѓајќи на моменти и одредени мали форми на нихилизам. Дотука е се` одлично скоцкано. Проблемот е поставеноста на животните приказни што самиот протагонист пробува да ги долови на читателот (раскажува во прво лице). Иако книгата не изобилува со многу споредни ликови, сепак самата раштрканост на приказите од едно време па во сегашноста, па во раното детство, па во сосема друго време па повторно навраќање во сегашноста дава еден вид на предизвик, иако книгата нема некои затскриени пораки, едноставно се чита онака како што е. Крајот е малку конфузен, тука имам чувство на недореченост и обид на претенциозно објаснување на приказната во целост, но се` на се`, со малку повеќе сконцентрираност ја добивате големата слика. Само последното поглавје не ми беше нешто јасно.... Дали тој се почувствува слободен и конечно ги разби прангиите на секојдневната монотоност?
Се` на се`, солидно парче литература, ме поттикна доста да размислам за личните избори што во иднина би ми се пружиле. За оние изминатите.... времето веќе одамна е пројдено.
Оценка 4/5.
) ќе пишам тука. По препорака на еден од двајцата вработени во книжарницата, ја зедов „Собирачи на пепел“ од Давор Стојановски. Како љубител на егзистенционализмот како правец во книжевноста. книгава ми ги има задоволено апетитите. Како правец на кој се отклопчува самата приказна, би рекол дека е доста хаотично напишана и мислам не го нуди чувството дека длабоко можеш да завлезеш во истата. Психолошкиот приказ на младиот протагонист е одлично доловен, тој се чувствува загубено во своите стравови на приврзаност со што ствара еден егзистенцијалистички свет, каде се` е минливо па дури и подлабоките врзувања меѓу него и неговите блиски, раѓајќи на моменти и одредени мали форми на нихилизам. Дотука е се` одлично скоцкано. Проблемот е поставеноста на животните приказни што самиот протагонист пробува да ги долови на читателот (раскажува во прво лице). Иако книгата не изобилува со многу споредни ликови, сепак самата раштрканост на приказите од едно време па во сегашноста, па во раното детство, па во сосема друго време па повторно навраќање во сегашноста дава еден вид на предизвик, иако книгата нема некои затскриени пораки, едноставно се чита онака како што е. Крајот е малку конфузен, тука имам чувство на недореченост и обид на претенциозно објаснување на приказната во целост, но се` на се`, со малку повеќе сконцентрираност ја добивате големата слика. Само последното поглавје не ми беше нешто јасно.... Дали тој се почувствува слободен и конечно ги разби прангиите на секојдневната монотоност?
Се` на се`, солидно парче литература, ме поттикна доста да размислам за личните избори што во иднина би ми се пружиле. За оние изминатите.... времето веќе одамна е пројдено.
Оценка 4/5.
- Член од
- 5 февруари 2007
- Мислења
- 10.773
- Поени од реакции
- 13.635
Мачешки писма - Оја Бајдар.
Накратко: Полгедот на светот низ призмата на мачешките очи, како и споредбата на оној како човекот го замислува. Вечните прашања на смислата на животот кои човекот си ги поставува, додека мачката го има проживеано во целост. Или пак не е баш така?
Симпатично четиво, на почетокот сум се` уште, но како обожавател на овие четириножни мили створења, ми доаѓа одлично освежување.
Џамбазов врска нема од пишување вакви текстови.
Накратко: Полгедот на светот низ призмата на мачешките очи, како и споредбата на оној како човекот го замислува. Вечните прашања на смислата на животот кои човекот си ги поставува, додека мачката го има проживеано во целост. Или пак не е баш така?
Симпатично четиво, на почетокот сум се` уште, но како обожавател на овие четириножни мили створења, ми доаѓа одлично освежување.
Џамбазов врска нема од пишување вакви текстови.
- Член од
- 24 мај 2014
- Мислења
- 5.309
- Поени од реакции
- 5.928
Сидарта од Херман Хесе прекрасна книга, волшебна. Се работи за животот и духовниот пат на Сидарта Готама - Буда.
Miss.Independent
Me,Myself & I
Некаде при крај сум и да дефинитвно добра инспирирачка приказна носи книгава во себе, дури и многу повеќе од тоа. Склоп на стравови и желби кои треба да се надминат за духовно исцелување, а патем тоа претставува најдобар начин да еден човек се само открие и да се соочи со самиот себе.
Верувам голем дел од луѓето ќе се пронајдат во оваа книга.
- Член од
- 27 октомври 2009
- Мислења
- 89
- Поени од реакции
- 14
Вчера ја почнав Господар на прстените.
Ја читам на англиски, но уште од сам старт почнав да се предомислувам.
Уредникот во предговор кон делото објаснува како сите изданија, откако била издадена книгата па се до сега, имаат многу грешки кои никако не можат да ги отстранат поради многу причини.
Дури имало и случаи кога неколку читатели наоѓале грешки и недоследности помеѓу две изданија.
Ќе видиме, не сум голем оптимист. Не само поради тие недоследности туку поради самата комплексност на приказната, итн.
Ја читам на англиски, но уште од сам старт почнав да се предомислувам.
Уредникот во предговор кон делото објаснува како сите изданија, откако била издадена книгата па се до сега, имаат многу грешки кои никако не можат да ги отстранат поради многу причини.
Дури имало и случаи кога неколку читатели наоѓале грешки и недоследности помеѓу две изданија.
Ќе видиме, не сум голем оптимист. Не само поради тие недоследности туку поради самата комплексност на приказната, итн.
Mr.MisteryMan
Шарлатан по природа
- Член од
- 4 март 2017
- Мислења
- 90
- Поени од реакции
- 45
- Возраст
- 29
„Седмиот печат“ од Сунчица Уневска. Некаде при крајот сум. Авторката е филмска критичарка и дава критики на познати филмови (македонски и странски). Во книгава се збори за истиомениот филм и авторката дава своја критика и видување. Има и нешто историја на македонскиот филм, односно пишува за македонските филмови во последниве неколку години. Добар критички став кој поттикнува на длабоко размислување. Топло ви го препорачувам делото. 